สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 244

เมื่อซูรุ่ยกลับมา หนานซ่งก็เพิ่งออกมาจากห้องนอนพอดี

ไป๋ลู่ยวี๋ต้มน้ำหม้อหนึ่งแล้ว ชงชา มองซูรุ่ยด้วยความประหลาดใจ “กลับมาเร็วเชียว? คุยเป็นยังไงบ้าง?”

“ก็ไม่ยังไง”

ซูรุ่ยยกมุมปากขึ้นเรียบๆ มองหนานซ่ง “เจ้าหนูล่ะ?”

หนานซ่งพูด “โดนฉันด่าไปหนึ่งยก กำลังยืนหันหน้าเข้ากำแพงอยู่ ให้เธอลองคิดดีๆ”

“อืม”

ในเมื่อหนานซ่งไปสั่งสอนแล้ว ซูรุ่ยก็ขี้เกียจไปดุลูกสาวอีก ลูกที่ตนเลี้ยงมีคุณธรรมอย่างไรตนรู้ ถ้าไม่ชนกำแพงทิศใต้ก็ไม่หันศีรษะกลับมา บางเรื่องเธอคิดเองไม่เข้าใจ พูดไปก็ไม่มีประโยชน์ มันเปลืองน้ำลาย

“ฟู่ยวี่มีท่าทียังไง?”

หนานซ่งถามซูรุ่ย

ซูรุ่ยนั่งโซฟา รับชาที่ไป๋ลู่ยวี๋ส่งมา จิบหนึ่งที “พูดเยอะมาก แต่สรุปแล้วมีประโยคเดียว——ไม่ปฏิเสธ และไม่รับผิดชอบ”

“เชี่ย!”

ไป๋ลู่ยวี๋โกรธอยู่ตรงนั้น เท้าเอวพูด “ท่าทีอะไรของเขา!”

หนานซ่งกลับไม่รู้สึกประหลาดใจ ยกมุมปากอย่างเย็นชา “นี่เป็นสไตล์ของฟู่เจ้าชู้มาตลอด ไม่น่าประหลาดใจ สาวน้อยของเรา คิดว่าตัวเองหยิบสมบัติขึ้นมา ไม่รู้ว่าโดนคนอื่นเล่นไปกี่ครั้งแล้ว”

ไป๋ลู่ยวี๋หัวเราะเฮอะๆ “แค่เล่นไม่พอนะ แค่ต่อยเขาตายยังไม่พอเลย! แต่สองวันนี้พี่สองมาถึงเมืองเป่ยได้ เราสองคนหาคนมาใส่กระสอบตีไอ้แซ่ฟู่นั่นสักยกกัน ให้มันเห็นสีสันของโลกใบนี้!”

ซูรุ่ยเงยสายตาขึ้นอย่างเย็นยะเยือก “เขาไม่ได้มายั่วโมโหผู้หญิงของเรา คนของเราไปติดเขาเอง นายมีสิทธิอะไรไปตีเขา?”

“ฉัน……” ไป๋ลู่ยวี๋พูดในใจ: ฉันอยากต่อยเขา ยังต้องมีเหตุผลเหรอ?

“พี่รุ่ยพูดไม่ผิด ตอนนี้ลงมือ มันจะเป็นความผิดของเรา”

หนานซ่งพูดเรียบๆ “แต่ถ้าพวกเขาสองคนโอเคกันจริงๆ ถ้าแซ่ฟู่ทำให้ยินยินเสียใจอีก เราสามารถทรมานเขาได้อย่างเหมาะสม”

ไป๋ลู่ยวี๋หันศีรษะไปมองหนานซ่ง “???”

ซูรุ่ยยกริมฝีปากขึ้น “ตามนี้แหละ”

ไป๋ลู่ยวี๋หันศีรษะไปมองซูรุ่ยอีกครั้ง “……”

“ไม่ใช่ พวกคุณสองคนหมายความว่าไง?” ไป๋ลู่ยวี๋รู้สึกตัวเองสับสนแล้ว “พวกคุณคงไม่ให้ยินยินกับไอ้แซ่ฟู่นั่นคบกันจริงๆ หรอกนะ?”

หนานซ่งและซูรุ่ยหันศีรษะไปมองเขาพร้อมกัน เอ่ยขึ้นพร้อมกัน “คุณหยุดได้ไหม?”

ไป๋ลู่ยวี๋เม้มปาก ดูเหมือนหยุดไม่ได้จริงๆ

และเขาก็มองออกเช่นกัน ตอนนี้ซูยินอยู่ในช่วงวัยรุ่น มีความดื้ออย่างรุนแรง มีความรักและความปรารถนาต่างๆ สำหรับเทพเจ้าแห่งความรัก ยิ่งไม่ให้เธอเดท ความคิดเธอก็ยิ่งรุนแรง และกลับตาลปัตร

แต่ถ้าให้พวกเขาเดทกันจริงๆ ถ้าซูยินเสียใจและโดนทำร้ายร่างกาย งั้นควรทำอย่างไรดี?

……

แต่ซูยินยังไม่ได้รับบาดเจ็บ ฟู่ยวี่ก็จะโดนทำร้ายร่างกายก่อน

รู้ว่าตอนนี้หนานซ่งอยู่เขตชุมชนลู่หมิง ยวี่จิ้นเหวินก็ขึ้นรถ ให้คนขับขับรถเร็วหน่อย ไปด้วยความเร็วปานสายฟ้าแลบ

ที่เบาะหลัง ทั้งร่างฟู่ยวี่ก็หัวเราะแทบบ้า คนขับรถตกใจกลัวจนเกือบคุมพวงมาลัยไม่ได้

หัวสมองยวี่จิ้นเหวินเกิดเสียงหึ่งๆ ด่าด้วยเสียงทุ้ม “นายหุบปากได้ไหม?”

“ฮ่าๆๆๆ ……” ฟู่ยวี่หัวเราะอย่างเจ็บปวด “ฉันก็อยากหุบปากเหมือนกันนะ……ฮ่าๆๆๆ แต่ฉัน……ฮ่าๆๆ ……ฉันทำได้เหรอ?”

เขากุมท้องที่หัวเราะจนปวด กำถั่วพิสตาชีโอถุงนั้นอย่างโหดเหี้ยม

“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย? ฮ่าๆๆๆๆ ……”