สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 45

ฟู่ยวี่นั่งอยู่บนเก้าอี้แล้วหมุนไปรอบๆ มองสำรวจห้องทำงานของหนานซ่ง จึงอดพูดไม่ได้ว่า

"ห้องทำงานของคุณ ดูเป็นผู้ใหญ่มาก เหมือนเป็นห้องทำงานของตาแก่อายุสี่สิบ"

ฟู่ยวี่เห็นว่ามีแต่ของตกแต่งสไตล์จีน แล้วยังมีภาพวาดต่างๆนานาอีก จึงทำหน้ารังเกียจ "ผมมีแฟนเก่าที่เป็นนักออกแบบภายใน เดี๋ยวจะแนะนำให้คุณ ตกแต่งใหม่ดีกว่า"

"ไม่จำเป็น"

หนานซ่งอ่านเอกสารที่กู้เหิงยื่นมาให้ พูดโดยที่ไม่เงยหน้า "หนึ่ง อย่าดูถูกรสนิยมของฉัน สอง ถ้าอายุสี่สิบก็เป็นตาแก่แล้ว งั้นตอนนี้คุณก็น่าจะถึงวัยกลางคนแล้ว สาม คุณน่ารำคาญมากแล้ว อย่าเอาพวกแฟนเก่าของคุณมาทำให้ฉันรำคาญอีก ฉันไม่ได้ว่างเหมือนคุณ"

ฟู่ยวี่แตะริมฝีปาก แล้วหันมองไปทางกู้เหิง "บอสของพวกคุณชอบพูดอะไรเคลียร์ๆเป็นลำดับแบบนี้เหรอ? เธอเป็นพวกที่บ้าตัวเลขใช่ไหม?"

กู้เหิงเห็นว่าหนานซ่งไม่เอ่ยพูดอะไร จึงตอบฟู่ยวี่ว่า "เปล่าครับ บอสหนานจะเป็นแบบนี้ก็แค่ตอนที่พูดประชดคุณ"

"เหรอ? ถ้าพูดอย่างนี้งั้นผมก็ถือว่าเป็นคนพิเศษสินะ?"

ฟู่ยวี่ไม่ละอายใจ แต่กลับรู้สึกภูมิใจ

กู้เหิงปิดปากเงียบ แล้วอดมองบนใส่เขาไม่ได้

"คุณพิเศษจริงค่ะ" หนานซ่งเก็บเอกสาร แล้วเงยหน้ามองฟู่ยวี่ "หน้าด้านเป็นพิเศษมาก"

ฟู่ยวี่ไม่สะทกสะท้านอะไรเลย "ผมจะหน้าด้าน ก็ต่อเมื่ออยู่หน้าผู้หญิงสวยๆ"

หนานซ่งขี้เกียจสนใจเขา เห็นว่าได้เวลาแล้ว จึงเปลี่ยนรองเท้าส้นสูงเป็นส้นธรรมดา แล้วพูดว่า "ไปเถอะค่ะ"

เพิ่งเดินออกประตู ก็เห็นเงาสีน้ำเงินเข้มเดินมาอย่างไม่บอกไม่กล่าว

วันนี้ยวี่จิ้นเหวินใส่ชุดสูทลายสีเข้ม ร่างสูงเข้ากับงานฝีมือที่ละเอียดอ่อนมาก

หนานซ่งรู้รสนิยมของเขาดี เขาไม่ชอบของแบรนด์เนมในห้าง เสื้อสูทของเขาต้องเย็บด้วยมือเท่านั้น

เนื้อผ้าก็ไม่ใช่ของแพงอะไร แถมยังล้าสมัยด้วย แต่ใส่แล้วกลับสบาย มีแต่เขาเท่านั้นที่สามารถใส่ชุดสูทธรรมดาให้เหมือนกับชุดสั่งตัดโอต์กูตูร์ได้

ดูดี สง่าผ่าเผย สามารถเห็นได้จากบนตัวผู้ชายคนนี้

เมื่อกี้ตอนอยู่ชั้นล่างหนานซ่งไม่ได้มองเขาเลย แต่ตอนนี้เขาโผล่มากะทันหัน จึงทำให้เธอตกอยู่ในภวังค์ชั่วครู่

"เอ๋ ทำไมแกขึ้นมาเองล่ะ? เรากำลังจะลงไปพอดี"

ฟู่ยวี่เอ่ยทักยวี่จิ้นเหวิน

แต่หนานซ่งกลับขมวดคิ้วแน่น "คุณขึ้นมาได้ยังไง?"

กู้เหิงก็ตกใจเหมือนกัน แล้วถามพนักงานว่าทำงานกันยังไง คนที่ไม่ได้นัดไว้ก็กล้าพาเข้ามา!

เหล่าผู้ช่วยของประธานรีบขอโทษ พนักงานต้อนรับอย่างฮวงยียีเห็นว่าตัวเองสร้างปัญหา จึงรีบเอ่ยอธิบาย "ขอโทษค่ะประธานหนาน ความผิดของฉันเอง ฉันคิดว่าสุดหล่อคนนี้……ไม่ค่ะ คุณผู้ชายคนนี้มีนัด ก็เลยพาเขาขึ้นมาเอง……คุณอย่าโทษพี่สาวฉันเลยนะคะ ทั้งหมดเป็นความผิดของฉันเองค่ะ!"

ผู้ช่วยฝ่ายธุรการฮวงฉู่ฉู่เหงื่อตก อยากจะตบน้องสาวให้จำ

สายตาหนานซ่งหันมองไปทางฮวงฉู่ฉู่ "นี่คือน้องสาวคุณ?"

"ค่ะ! ขอโทษนะคะประธานหนาน ฉันดูแลไม่ดีเอง ฉันขอรับประกันค่ะว่าเรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก!" ฮวงฉู่ฉู่โค้งขอโทษ

ใบหน้าหนานซ่งไร้ความรู้สึก "ถ้าฉันจำไม่ผิด นี่เป็นครั้งที่สองแล้ว ครั้งก่อนเรื่องการโทรนัด ก็เป็นน้องสาวของคุณสินะ"

"……ค่ะ" ฮวงฉู่ฉู่อยากจะฆ่าตัวตาย

หนานซ่งพูดอย่างเรียบนิ่ง "รักน้องสาวเป็นเรื่องที่ดี แต่ถ้ากระทบเรื่องงานก็ไม่ใช่เรื่องดี จ่ายเงินเดือนเพิ่มให้เธอหนึ่งเดือน แล้วส่งตัวไปที่ฝ่ายHR"