สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 465

หนานซ่งและยวี่จิ้นเหวินก็อยู่ที่อพาร์ตเมนต์ในเขตลู่หมิง ทั้งสองกำลังดูรายการทอล์คโชว์อยู่

แต่ไม่ได้ดูการสัมภาษณ์ของโจ๋เซวียนกับศิลปินซึ่งกำลังออกอากาศทางช่องเอเชีย เป็นบทสัมภาษณ์ของเธอกับกัวไหว เล่นทั้งหมดก็คือ【พ่อบุญธรรมในชนบทกล่าวหาดาราดังและลูกสาวบุญธรรมหมาป่าตาขาว】การใช้หัวข้อในการพูดคุยทำให้คนดูตื่นตกใจ ในรายการกัวไหวนั่งบนโซฟาอวดอานุภาพเหมือนลุง และขอให้สังคมให้ความยุติธรรมแก่เขา

และโจ๋เซวียนในฐานะเจ้าบ้านควรจะฟื้นความจริง แต่ตลอดกระบวนการทั้งหมด เธอได้แนะนำกัวไหวให้เทน้ำสกปรกบนซูอิงโดยเติมเชื้อเพลิงและน้ำส้มสายชูเหมือนไฟ

ไม่มีจรรยาบรรณวิชาชีพ

หนานซ่งและยวี่จิ้นเหวินเห็นหน้าดำตลอดเวลาราวกับว่ามีคนสาดหมึกลงบนใบหน้า

"อะไรนะ!" หนานซ่งไม่ได้ทำการต่อสู้

โจ๋เซวียนต้องการสร้างชื่อของเธอเองด้วยรายการทอล์คโชว์ ทีมที่ประสบความสำเร็จโจ๋เยว่กลายเป็นเสาหลักของเอเชียกลางไต้หวันและกลายเป็น "เหอซู่" คนที่สองในอุตสาหกรรมเพื่อแข่งขันกับฟีนิกซ์ไต้หวัน

อย่างไรก็ตาม เพียงเพราะความสามารถของเธอ หนานซ่งไม่จำเป็นต้องดูการออกอากาศเพื่อรู้ว่าเธอจะถูกชาวเน็ตดุ มันน่าอาย และเต็มไปด้วยความอัปลักษณ์

ไม่รู้จักใครที่ไม่มีแม้แต่พิธีกร ความกล้าหาญมาจากไหน กล้าที่จะทำรายการทอล์คโชว์ขนาดใหญ่ที่เรียกว่าค้นหาความจริงเพียงลำพัง!

ช่างเป็นเรื่องตลก

คืนนั้น เฮ่อเซินและซูอิงก็รีบไปที่เมืองเป่ย และมาถึงอพาร์ตเมนต์ของหนานซ่งเมื่อพวกเขาลงจากเครื่องบิน

ทั้งสองคนเพิ่งมาจากที่เกิดเหตุด้วยใบหน้าที่แต่งหน้า ยวี่จิ้นเหวินทักทายพวกเขาให้เข้ามาแล้วไปชงชาให้พวกเขาอย่างชำนาญ

ย่อมชอบผู้ชายเจ้าบ้านของครอบครัว

"ฟิล์มอยู่ที่นี่แล้ว ยวี่จิ้นเหวินนำมันกลับมาโดยตรงจากช่องเอเชียในตอนบ่าย คุณดูว่าจัดการได้โอเคแล้วยัง" หนานซ่งพูด

เฮ่อเซินและซูอิงก็เปิดวิดีโอสัมภาษณ์และดูตั้งแต่ต้น เมื่อพวกเขาเห็นใบหน้าน่าเกลียดของกัวไหว การแสดงออกบนใบหน้าของซูอิงก็มืดมนทันที

เธอกำหมัดแน่น อยากจะรีบเข้าไปในหน้าจอ ฟันคนที่น่าสะอิดสะเอียนคนนี้เหมือนหนอนแมลงวัน ราวกับม้าห้าตัวลากแยกศพ!

เฮ่อเซินดูมืดมน รวบรวมข้อเสียและเก็บไว้เป็นหลักฐานในอนาคต

เขาเงยหน้าขึ้นและถามหนานซ่ง "กัวไหวตอนนี้อยู่ที่ไหน?"

"เขายังอยู่เมืองเป่ย ส่งคนไปจับตาดูแล้ว"

หนานซ่งหันไปทางยวี่จิ้นเหวินวางชาที่ชงไว้บนโต๊ะกาแฟแล้วพูดว่า "ทันทีที่กัวไหวได้รับเงินจากหลี่ปิน ไปเล่นการพนัน อยู่ในนั้นทั้งวันทั้งคืนก็ไม่ออกมา และไม่มีกางเกงในเหลือเลย และที่นั่นเป็นการร่วมทุนระหว่างหลี่ปินกับเพื่อน เงินที่เขามอบให้กัวไหวนั้นเทียบเท่ากับการใส่กระเป๋าซ้ายไว้ในกระเป๋าขวา เล่นกับหมาป่าสีขาวที่สวมถุงมือเปล่า"

เมื่อได้ยินเรื่องนี้ ซูอิงก็หัวเราะเยาะ "ไอ้โง่ สมองของสัตว์ร้ายตัวนั้นโง่เขลามานานแล้ว!"

เฮ่อเซินโอบกอดเธอ เงยหน้าขึ้นมองหนานซ่งและยวี่จิ้นเหวิน และกล่าวว่า "การพนัน~การพนันเป็นสิ่งผิดกฎหมาย"

"ไม่ต้องห่วงนะพี่สาม เดี๋ยวเราก็จัดการได้แล้ว"

หนานซ่งเหลือบมองยวี่จิ้นเหวินอีกครั้ง ยวี่จิ้นเหวินรู้เพียงแค่มองเพียงครั้งเดียวทำหน้าที่เป็นโฆษกของเธอ

"อืม ฉันได้บอกเพื่อนๆที่เป็นตำรวจไว้ล่วงหน้าแล้ว สิ่งที่พวกเขาหนีไม่พ้น ไม่ว่าจะเป็นกัวไหวหรือหลี่ปิน พวกเขาต้องจับให้หมด"

ไม่นานหลังจากที่เสียงของยวี่จิ้นเหวินดังขึ้น โทรศัพท์ก็ดังขึ้น และเป็นจ้าวซวี่ที่โทรมา

เขาเปิดลำโพงออกมา "ซวี่ เป็นยังไงบ้าง?"

เสียงไซเรนของตำรวจดังมาจากโทรศัพท์ พร้อมกับเสียงตะโกนดังของจ้าวซวี่ "อย่าขยับ พูดตรงๆกับฉัน!......น้องชาย ขอบคุณสำหรับการบรรยายสรุปของคุณ เราได้บันทึกสถานที่ทั้งสามแห่งไว้แล้ว! คนนั้นที่ชื่อกัวไหวที่ให้ฉันจับตัวมันอยู่ในนั้นด้วย แม้แต่แม่ก็ไม่รู้จักแล้ว ยังคงเล่นการพนันอยู่เลย ตะโกนว่าลูกสาวของเขาเป็นดาราดัง มีเงิน เพื่อขายลูกสาวของเธอให้กับพวกเขา......."

กัวไหวสัตว์ตัวนี้! ! !

ดวงตาของซูอิงเป็นสีแดง เธอกัดริมฝีปากอย่างดุเดือด และเลือดก็ออก เฮ่อเซินรู้สึกลำบากใจมากจนบีบคางของเธอ จูบมัน และเช็ดเลือดของเธอให้แห้ง

"อย่ากัดตัวเองอีกนะ" เขาไม่ค่อยมองหน้าซูอิง "ถ้าอยากกัดก็มากัดผม"

ยวี่จิ้นเหวินขัดจังหวะจ้าวซวี่ ไม่ให้เขาพูดว่ามีหรือไม่มี "จับหลี่ปินได้แล้วยัง?"