สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 480

เดิมทีหนานซ่งกับยวี่จิ้นเหวินกดเสียงต่ำแอบคุยกัน

แต่เสี่ยวเหมาตะโกนแบบนี้ เหมือนกับโฆษณาเท็จชวนเชื่อ ที่เสียงดังยังกับโทรโข่ง ทำให้พวกเขาเป็นจุดเด่นบนโต๊ะอาหารในทันที

ในตอนนี้ พวกเขาอยากจะร่วมมือ จัดการเด็กเสี่ยวเหมานี่สักยก!

เสี่ยวเหมางุนงง มองยวี่จิ้นเหวินกับหนานซ่งที่ส่งสายตาพิฆาตมาพร้อมกัน เขาอึ้งอยู่กับที่ในทันที

ทำไมจู่ ๆ ถึงรู้สึกถึงลมเย็นวาบนะ?

“เหมาเหมา”

ยวี่เจียรุ่ยนั่งข้างแคมป์ไฟ ใบหน้าหล่อเหลาแดงไปหมดเพราะความร้อน เขาเอ่ยปากอย่างฉะฉาน “เนื้อแกะสุกแล้วยัง?”

“ใกล้แล้ว ๆ!”

เสี่ยวเหมาไม่สามารถต้านทานแรงกดดังของทั้งสองได้ เมื่อได้ยินเสียงเรียกของคุณชายสอง รีบวิ่งออกไป ใส่ถึงมือ แล้วจัดการกับเนื้อแกะ เขาฉีกขาแกะให้ยวี่เจียรุ่ยก่อน

“พี่สอง นี่ครับ!” เขายิ้มยิงฟันขาว

ขอบคุณที่ยวี่เจียรุ่ยช่วยชีวิตไว้

ยวี่เจียรุ่ยไขว่ห้าง นั่งอยู่บนม้านั่งอย่างเชื่อฟัง แล้วใช้มือฉีกเนื้อแกะ เนื้อยังไม่ทันเข้าปาก ก็อดกลืนน้ำลายก่อนไม่ได้

สีหน้าท่าทางน่ารักนี้ ดึงดูดสายตาทุกคนให้มองมาได้สำเร็จ

ลั่วอินมองจนใจจะละลายแล้ว “โอ้~”

อดอุทานออกมาไม่ได้ “ในบรรดาลูกชายของฉันทำไมไม่มีคนน่ารักขนาดนี้นะ?”

เธอตีมือคุณนายยวี่สอง “คุณเกิดลูกได้เก่งจัง ฉันอยากจะขโมยไปมาก”

“...”

หนานหนิงซงนั่งหน้าดำอยู่ด้านข้าง พูดว่าจะขโมยลูกคนอื่นเขาต่อหน้าแม่ นี่มันจริงเหรอ?

หนานซ่งกับยวี่จิ้นเหวินเพิ่งจะโล่งอก สายตาของลั่วอินก็หันมาทางพวกเขา “พอแล้ว ๆ ชี้แจงเรื่องของพวกเธอได้แล้ว”

“...”

สองคนที่เพิ่งหนีมาได้ กลายเป็นจุดเด่นอีกครั้ง

“เนื้อแกะเสร็จแล้ว พวกเราฉีกให้ทุกคนนะครับ”

ยวี่จิ้นเหวินลุกขึ้นยืนทันที แล้วดึงมือของหนานซ่ง หนานซ่งก็ยืนตามเขา “ใช่ หอมมากเลย”

แกล้งทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ร่วมมือกันเป็นอย่างดี

ทุกคนในงานเลี้ยงต่างสบตากัน แล้วยิ้ม

นายท่านยวี่ยิ้มอย่างดีใจ แล้วลากหนานซานไฉ “มามามา อย่าหยุด ดื่มกันต่อ คืนนี้จะต้องให้คุณดื่มจนสลบให้ได้”

“เหล้าสามแก้วแบบคุณเนี่ยนะ จะให้ผมดื่มจนฟุบลง ขี้โม้จนแมลงวันหนีไปแล้ว” หนานซานไฉพูด

—

แกะเผาหอมอร่อยมากจริง ๆ วัยรุ่นค่อย ๆ นั่งล้อมกองไฟ มือฉีกเนื้อแกะ ดื่มเหล้าองุ่น รู้สึกเหมือนบินอยู่บนทุ่งหญ้า

เหล้ายิ่งดื่มยิ่งมึน ขวดเปล่ายิ่งอยู่ยิ่งเยอะขึ้นเรื่อย ๆ

ยวี่เจียรุ่ยเมาเป็นคนแรก

เขาหน้าแดงยังกับมะเขือเทศ

เขาดื่มเหล้าไม่เก่ง แต่วันนี้ยวี่เจียหางกับยวี่เจ๋ออวี่ร่วมมือกันเล่นตลก ใส่เหล้าองุ่นผสมน้ำองุ่นให้เขา

ดื่มไปสองแก้ว เขาก็เมาแล้ว แต่ยังกินเนื้อแกะไม่พอ ยังไม่อยากกลับไป จึงนั่งอยู่บนม้านั่งอย่างเชื่อฟัง

ตาเยิ้ม เอนตัวไปมาเหมือนกับตุ๊กตาล้มลุก

“เจียรุ่ย” ยวี่จิ้นเหวินเดินมาพยุงหัวที่เอนลงมาของเขา “เมาแล้วใช่ไหม?”

ยวี่เจียรุ่ยส่ายหน้า “ผมไม่ได้ดื่มเหล้า ผมดื่มเครื่องดื่ม”

เครื่องดื่ม?

ยวี่จิ้นเหวินหยิบขวดเครื่องดื่มด้านข้างเขาขึ้นมาแล้วดม มีกลิ่นแอลกอฮอล์ จากนั้นก็เงยหน้ามองไปทางยวี่เจียหางกับยวี่เจ๋ออวี่

ยวี่เจียหางกับยวี่เจ๋ออวี่กำลังหัวเราะคิกคักกันอยู่ เมื่อรู้สึกได้ถึงสายตาที่พี่ใหญ่ส่งมา ถึงได้หุบยิ้ม แล้วพูดขึ้น “พวกเราผสมแค่นิดเดียวเอง คิดไม่ถึงว่าพี่สองจะคออ่อนขนาดนี้”