ตั้งแต่เฮ่อเสี่ยวเหวินและหนานซ่งได้พบกัน มิตรภาพระหว่างทั้งสองสร้างขึ้นอย่างรวดเร็ว
ไม่ใช่แค่รักแรกพบระหว่างชายและหญิงเท่านั้น แต่ยังรวมถึงระหว่างผู้หญิงกับผู้หญิงด้วย
หนานซ่ง ผูกมิตรเหมือนดังสนามแม่เหล็กดึงดูดกันโดยทั่วไปมันก็ไม่เลวร้ายนักที่จะเข้ากัน
เฮ่อเสี่ยวเหวินพวกสังคมแบบเธอรีบดึงกลุ่มทันที หนานซ่ง, ชีจิงจิง, ลั่วโยวอยู่ในนั้นทั้งหมดและตั้งชื่อกลุ่มว่า [ผู้ชายสารเลวไปตายซะเดี๋ยวพี่จัดการเอง] แสดงให้เห็นถึงการหย่าร้าง ของสภาพจิตใจของผู้หญิงไม่มีอะไรนอกจากนั้น
ลั่วโยวถูกดึงเข้าไปในแชทกลุ่มอย่างลึกลับ และประโยคแรกเริ่มดึงความเกลียดชัง——
[จำเป็นต้องเปลี่ยนชื่อกลุ่มหรือไม่? แฟนเราไม่ได้สารเลวเขาเป็นคนดีมาก 】
เฮ่อเสี่ยวเหวิน: 【……】
เธอเยาะเย้ยเตะลั่วโยวออกจากกลุ่ม
หนานซ่ง เหลือบไปที่ชื่อกลุ่มและพิมพ์เงียบ ๆ : [ขอโทษนะพี่ ฉันก็ควรออกจากกลุ่มด้วยหรือเปล่า?】
เฮ่อเสี่ยวเหวิน: 【……】
ชีจิงจิง: [หรือว่าควรเป็นเรา】
เฮ่อเสี่ยวเหวินต้องกลืนความโกรธของเธอและดึงลั่วโยวที่ถูกเตะกลับมาอีกครั้ง จากนั้นจึงเปลี่ยนชื่อกลุ่มอย่างเงียบๆ เป็น- [ไม่มีคู่รักคนไหนบริสุทธิ์เมื่อสุนัขตาย]
คนทั้งสี่ก่อตั้งขึ้นมาอีกครั้งด้วยความอับอาย
หลังจากจินจิงจิวเวลรี่ถูกซื้อกิจการกลับมาโดย บริษัทตระกูลหนานก็เข้าสู่การเดินทางประวัติศาสตร์ครั้งใหม่
วันนี้ หนานซ่ง ในฐานะเจ้านายคนใหม่ได้เข้าร่วมประชุมอย่างเป็นทางการครั้งแรกกับจิงจิงจิวเวลรี่พร้อมพนักงาน หลังจากพูดคุยสั้น ๆ ในที่ประชุมเขาก็ประกาศแต่งตั้ง ชีจิงจิงในฐานะ CEO ชีจิงจิงยืนอยู่บนเวทีโดยสวมชุดสีขาว ชุด กลับที่ไปสนามรบที่คุ้นเคย
เฮ่อเสี่ยวเหวินและหน่านซ่งนั่งในแถวแรกของเวที มองดูฉีจิงจิง ซึ่งในตอนแรกรู้สึกประหม่าเล็กน้อยบนเวที และอาการดีขึ้นเล็กน้อย ปรบมือให้กับทุกคน และรู้สึกมีความสุขกับเธอจากใจ
“ดู ชีจิงจิงเธอดูมีเสน่ห์ ดูดีกว่าโจ๋เซวียนคนนั้น”
เฮ่อเสี่ยวเหวินพิงหูหนานซ่งแล้วพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “เหมือนที่ฉันเคยบอกไงว่าผู้ชายบางคนเกิดมาตาต่ำของดีๆไม่กิน ชอบกินของข้างถนน ใกล้จะถึงเวลาโยนทิ้งแล้ว มองแล้วรู้สึกอยากอ้วก "
หลังจากที่พูดจบ เธอรู้สึกเหมือนกับว่าได้ทำร้ายใครสักคนโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอกดหูของ หนานซ่ง และกล่าวเสริมว่า “แน่นอนสำหรับคุณยวี่นั้นแค่ หลงทางและรู้วิธีกลับมา พวกเขาถูกช่วยไว้ตรงหน้าผาทันเวลาและ ไม่ได้กินขี้จริงๆ อย่าเกลียดเขามากนะ”
หนานซ่ง: "..."
เธอไม่ชอบมันในตอนแรก แต่เมื่อเฮ่อเสี่ยวเหวินพูดเช่นนี้ เธอก็รู้สึกรังเกียจเล็กน้อย
คิดอยู่ว่าจะซื้อทุเรียนแล้วให้ยวี่จิ้นเหวินคุกเข่าทำโทษย้อนหลังดีไหม!
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เฮ่อเสี่ยวเหวินตบหน่านซ่งเบาๆ กระตุ้นให้เธอมองไปข้างหน้า
หนานซ่ง หันศีรษะและเห็นร่างที่ชัดเจนยืนอยู่ที่ทางเข้าสถานที่ เขาสวมเสื้อกันลมสีหมึกและหน้ากาก ซ่อนตัวอยู่หลังกล้องในลักษณะที่ไม่ค่อยสำคัญ เฮ่อเสี่ยวเหวินเห็นเขารู้ว่าไม่ใช่คนอื่น แต่เป็นหยางเคอ
“ผู้ชายคนนี้มันจริงๆ เลย จะจีบสาวยังลับๆ ล่อๆ แล้วจะจีบติดเมื่อไร?”
เฮ่อเสี่ยวเหวินอดไม่ได้ที่จะบ่น
หนานซ่ง: "กำลังพูดถึงหยางเคอใช่ไหม"
“ใช่” เฮ่อเสี่ยวเหวินกล่าว “มันเป็นความคิดของเขาเองที่ให้ฉันมาบอก ชีจิงจิง ขอให้คุณช่วยซื้อจินจิงจิวเวลรี่ เขาคิดว่าเขาคือ เหลยเฟิงหรือไง."
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สอนรักอดีตภรรยา
ต่อๆค่ะรอนานแล้ว...
อยากอ่านเร็วๆทำไงดี...
มีถึงตอนจบมั๊ยค่ะ อ่านสนุกมากเลย อ่านจบตอนทีลง 940 แล้วค่ะมีต่ออีกม่ะค่ะ รอๆอยู่ค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ...
ทำไมตั้งแต่บทที่ 57 ขึ้นไปมี 4-5 บรรทัดตอนสั้นๆล่ะ...
แอด..ช่วยกลับมาลงต่อหน่อยจ้า .อย่าเทกันแบบนี้😄😄...
1...
1...
พี่ยวี่..ตายจริงไหม.ใครเป็นพระเอกอ่ะ😂😂...
สนุกมาก.....
นางเอกไม่น่าให้อภัยนะ เพราะผู้ชายใจดำ ดูแลมาตั้งสามปี ไม่เคยทำดีด้วยแล้วจู่ๆก็ทิ้ง นี่ถ้าไม่ถูกเปิดโปง เขาก็จะแต่งกับนังโจ๋...