สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 526

ยวี่จิ้นเหวินขมวดคิ้วขณะมองดูแก้มสีแดงของหนานซ่งด้วยตาเปล่า

"ทำไมถึงหน้าแดงอีกแล้วล่ะ?"

"เปล่า ก็ไม่นะ" หนานซ่งยื่นมือออกมาสัมผัสใบหน้าแล้วพูดว่า "หนาว อากาศหนาว"

"ไม่น่าจะใช่นะ"

ยวี่จิ้นเหวินจ้องที่เธอ "คุณเขินเหรอ?"

"......."

หนานซ่งเงยหน้าขึ้นและมองมาที่เขา "ฉันเนี่ยนะ? คุณใช้ตาที่ไหนเห็นว่าฉันเขินเหรอ?"

ยวี่จิ้นเหวินชี้ไปที่ตัวเอง "ตาทั้งสองมองของผมเห็นได้"

"......."

"งั้นคุณก็ดูผิดแล้ว" หนานซ่งผลักเขา "กลับไปนั่งให้ดี ไม่ต้องคิดว่าเขินไม่เขิน คิดอะไรให้บริสุทธิ์บ้าง"

ยวี่จิ้นเหวิน "......."

ความคิดของเขาค่อนข้างบริสุทธิ์.......ไม่บริสุทธิ์ตรงไหน?

เมื่อมองดูหน้าเธอ ที่มีมุมโค้งเว้า มีความคิดอยู่ในใจของยวี่จิ้นเหวิน

เมื่อมองดูท่าทางกังวลเล็กน้อยของหนานซ่งอีกครั้ง เขาก็เข้าใจในทันที

สะสางคดีแล้ว

เขากลั้นหัวเราะไม่พูดอะไร เพียงแต่ส่งเสียง "โอ้" แล้วนั่งลงอย่างไม่เป็นทางการ

รถสตาร์ทอีกครั้ง และหนานซ่งเห็นว่ายวี่จิ้นเหวินไม่ได้หมกมุ่นอยู่กับหัวข้อในตอนนี้ และการแสดงออกของเขาก็เหมือนเดิม หัวใจที่ประหม่าและเต้นรัวของเขาก็ค่อยๆสงบลง

เธอกำถุงสีดำแน่น จับสิ่งที่อยู่ข้างใน ราวกับว่ากำลังถือมันฝรั่งร้อน หันไปทางหน้าต่างและค่อยๆหลับตา

บ้าไปจริงๆแล้ว เธอซื้อสามกล่องจริงๆ! ! !

ส่วนลด 12% เธอดูที่ส่วนลดก็เลยซื้อมาเหรอ!

ไม่งั้นใครจะซื้อของแบบนี้?

ละครภายในของเธอกำลังดำเนินไปอย่างเมามัน ทันใดนั้นยวี่จิ้นเหวินก็ได้ยินเสียงในหูของเขา

"ไม่ใช่ว่าซื้อยาบำรุงกระเพาะอาหารและย่อยอาหารมาแล้วเหรอ? ทำไมถึงถือแต่กระเป๋าแต่ไม่กินยา?"

"เอ่อ ฉัน......ฉันคิดว่าท้องของฉันดีขึ้นแล้ว ดังนั้นฉันไม่ต้องกินมันอีกต่อไปแล้ว"

ในขณะที่หนานซ่ง ก็ทิ้งถุงไว้ใต้เท้าโดยตรง เตะมันเข้าไปราวกับว่าไม่ต้องการที่จะเห็นมันเลย

ยวี่จิ้นเหวินอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเมื่อมองดูรูปร่างหน้าตาของเธอ

ทำไมถึงน่ารักได้ขนาดนี้?

"คุณยิ้มอะไร?" ตอนนี้หนานซ่งอยู่ในสภาพอ่อนไหวมาก มีเรื่องวุ่นวายนิดหน่อย ฝ่ายเธอเต็มไปด้วยความวุ่นวาย

ยวี่จิ้นเหวินขับรถ เหลือบมองเธอด้วยการเอียงศีรษะ มุมปากของเขายกขึ้น และพูดตามตรง "ยิ้มที่คุณน่ารัก"

"......."

เขาชมเธออย่างตรงไปตรงมา แต่กลับทำให้เธอรู้สึกเขินอาย "ฉันน่ารักตรงไหน?"

ยวี่จิ้นเหวินกล่าวว่า "ตั้งแต่หัวจรดเท้า ทุกเซลล์น่ารักไปหมด"

"......."

หนานซ่งรู้สึกทื่ออยู่พักหนึ่ง: งั้น โอเคก็ได้

เนื่องจากเขาชมเธอด้วยความจริงใจ เธอก็เลยไม่เต็มใจที่จะยอมรับคำชมของเขา

ยวี่จิ้นเหวินขับรถมาเป็นเวลานาน หนานซ่งต้องการขับให้เขา แต่ยวี่จิ้นเหวินก็ปฏิเสธ

"ถนนมันมือ คุณขับไม่ค่อยปลอดภัยเท่าไหร่"

"?"

หนานซ่งไม่ได้ยินใครพูดแบบนี้กับเธอมานานแล้ว จึงหันไปมองเขา "นี่คุณกำลังสงสัยในทักษะการขับรถของฉันเหรอ?"

"ไม่กล้าหรอก" ยวี่จิ้นเหวินอธิบายอย่างเร่งรีบ "คุณเป็นเทพแห่งรถยนต์ ผมจะกล้าสงสัยในทักษะรถของคุณได้อย่างไร?"

หนานซ่งทำเป็นพูดไปอีกทาง "ทักษะการขับรถของฉันออกจะดี"

ยวี่จิ้นเหวินถามอย่างใจเย็น "คุณขับรถประเภทไหน?"

"รถคันไหนก็ขับได้ทั้งนั้น" หนานซ่งตอบโดยไม่รู้ตัว กำลังจะอ้าปากพูด และรู้สึกว่าน้ำเสียงของเธอแปลกๆ

รถคันนี้ไม่ใช่รถคันอื่น

เมื่อหันไปมองเขาอีกครั้ง เขาพบว่ามุมปากของเขาหงายขึ้น

ผลคือกระวนกระวายใจนั่นเอง

เธอกล้าดียังไง.......