สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 583

ยังไงก็มาโรงพยาบาลแล้ว ตรวจดูหน่อยก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร

ซูรุ่ยจับชีพจรของหนานซ่ง ความวุ่นวายเพิ่งจะหายไป โชคดีที่ไม่ท้อง

เขานึกว่าตัวเองจะได้เป็นน้าเร็วขนาดนี้นะ ไม่ได้เตรียมใจเรื่องนี้มาก่อน!

เมื่อเห็นว่าเป็นแบบนี้ หนานซ่งยังไปเก็บเจาะเลือดตรวจดู ตรวจให้ครบทั้งหมดถึงจะวางใจได้ ยวี่จิ้นเหวินอยู่เป็นเพื่อนเธอ

เจาะเลือดเสร็จ รอผลตรวจ

หนานซ่งกำลังจะเอาสำลีทิ้งถังขยะ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น พี่ใหญ่โทรมา

“ฮัลโหล พี่ใหญ่”

หนานซ่งเพิ่งจะเรียกขึ้น ก็ได้ยินเสียงโหวกเหวกดังมาจากอีกฝ่ายของโทรศัพท์ แล้วก็เสียงกดต่ำของลั่วจวินหัง “เธอท้องแล้วเหรอ?”

ห่างหายกันไปนาน หนานซ่งก็ยังสัมผัสได้ถึงความเย็นเยือกมาจากโทรศัพท์ เธอร่างกายแข็งทื่อ

ตั้งแต่เล็กจนโต เธอกลัวพี่ใหญ่ใช้น้ำเสียงแบบนี้คุยกับเธอที่สุด

ขาอ่อนเพราะปฏิกิริยาตอบสนอง

เธอแอบด่าซูรุ่ยที่ปากไว บอกความลับของฉันเร็วขนาดนี้ แถมบอกแค่ครึ่งหนึ่ง ใครเขาทำแบบนี้กัน?

นี่ทำลายน้องสาวไม่ใช่เหรอ!

“ฉันไม่ได้ท้อง” หนานซ่งรีบพิสูจน์ว่าตัวเองบริสุทธิ์

ลั่วจวินหังไม่เชื่อ เขาพูดเสียงเข้ม “ฉันอยู่บนเครื่องบินแล้ว เตรียมขาของเธอไว้ให้ดี ไม้กระบองอะไร ฉันเตรียมเอง”

“...”

มองดูโทรศัพท์ถูกตัดสายไป หนานซ่งตะลึง

เมื่อโทรกลับไปอีกครั้ง ฝ่ายตรงข้ามปิดเครื่อง

หนานซ่ง: “...”

คิดแต่จะตีขาเธอให้หัก?

หนานซ่งอยากจะร้องไห้

“ทำไมเหรอ?” ยวี่จิ้นเหวินเห็นท่าทางน่าสงสารของหนานซ่ง ก็เดินเข้ามา “พี่ใหญ่โทรมาเหรอ?”

“อืม” หนานซ่งไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ “เขาคิดว่าฉันท้อง จะบินมาตีขาฉันให้หัก”

ยวี่จิ้นเหวิน: “...”

ถ้าหากคนอื่นกล้าขู่ผู้หญิงของเขาขนาดนี้ เขาคงจะ...

แต่ฝ่ายตรงข้ามคือพี่ใหญ่ของภรรยา เขาไม่กล้าขัดขืน แล้วถ้าหากลั่วจวินหังอยากจะหักหาใคร ก็อาจจะเป็นเขา

หนานซ่งประหม่า ร้อนรนส่งข้อความ ส่งอีเมลหาลั่วจวินหัง แต่อีกฝ่ายไม่ตอบ

เธอวิ่งไปคิดบัญชีกับซูรุ่ย “พี่รุ่ย พี่พูดอะไรกับพี่ใหญ่ของฉัน?”

ซูรุ่ยตอบสนองในภายหลัง “ไอหยา” “ฉันพูดกับเขาว่าเธอท้อง แต่ลืมบอกเขาไปว่าอันที่จริงไม่ได้ท้อง”

“...”

เห็นหนานซ่งพูดไม่อยาก โมโห ท่าทางเหมือนกับจะต่อยตีกับเขา ซูรุ่ยหยิบโทรศัพท์ออกมาอย่างใจเย็น “ฉันอธิบายกับพี่ใหญ่ของเธอ”

“เขาปิดเครื่องแล้ว อยู่บนเครื่องบินแล้ว”

หนานซ่งโมโหอย่างมาก “ถ้าฉันถูกพี่ใหญ่ตีจนขาหัก ฉันจะพึ่งพาพี่ไปตลอดชีวิต ให้พี่เลี้ยงดูฉัน!”

ซูรุ่ยเงยหน้ามองเธอ เขาขยับปากไม่แสดงความคิดเห็น ยวี่จิ้นเหวินก็รีบพูดขึ้น “ไม่ได้ ฉันจะทำยังไง?”

เขากลัวจะถูกแย่งโอกาสที่จะเลี้ยงดูเธอขนาดนี้?

หนานซ่งหันหน้าไปมองยวี่จิ้นเหวิน แล้วถลึงตาใส่ซูรุ่ย “เราสองคนพึ่งพาเขาด้วยกัน!”

ที่แท้ก็ด้วยกัน

ยวี่จิ้นเหวินเห็นด้วยในทันที “งั้นฉันก็ไม่มีปัญหา”