สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 676

เมื่อยวี่จิ้นเหวินกลับบ้านในครั้งนี้ เขารู้สึกว่าโลกได้เปลี่ยนสีไปแล้ว

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาบอกว่าเขาขอหนานซ่งแต่งงานสำเร็จแล้วบนโต๊ะอาหารค่ำก็เงียบลงและทุกคนก็มองมาที่เขา

"ขอแต่งงานสำเร็จเหรอ? เสี่ยวซ่งตกลงที่จะแต่งงานกับคุณไหม?"

แม้ว่าคุณนายยวี่จะแก่แล้ว แต่ปฏิกิริยาของเธอก็รวดเร็วที่สุด "คุณให้ความรับผิดชอบกับสิ่งที่พูดได้ไหม? คุณไม่สามารถโกหกเราได้"

ยวี่จิ้นเหวินปอกไข่ต้มออกแล้วหัวเราะเบาๆ "เป็นยายของผมแท้ๆ ผมกล้าโกหกเธอเรื่องแบบนี้ได้ยังไงกันล่ะ"

"อ๊ะ! หลานชายคนโตของฉันมีความคืบหน้าแล้ว!"

คุณนายยวี่มีความสุขในทันที ดวงตาของนางหรี่ลงด้วยรอยยิ้ม "นายท่าน คุณได้ยินแล้วยัง!"

"ได้ยินแล้วๆ"

นายท่านยวี่ใส่ไข่ที่ปอกเปลือกใหม่ลงในชามของคุณนายยวี่ และอดหัวเราะไม่ได้ "คุณใจเย็นๆหน่อย แล้วฟังลูกพูด"

"มันเป็นงานมงคลที่ใหญ่ขนาดนี้ ฉันจะใจเย็นยังไงไหว?"

คุณนายยวี่ลูบหัวใจที่เต้นแรง "โอ้ ไม่ ความดันโลหิตของฉันสูงขึ้นอีกแล้ว......"

"แม่ ไม่เป็นไรใช่ไหม?" คุณท่านยวี่สองและคุณท่านยวี่สามยังคงมีไข่ไก่อยู่ในมือ และรีบยัดเข้าไปในปากของพวกเขาเพื่อตรวจสอบนายหญิง

พี่ชายและน้องสาวยวี่เจียรุ่ยก็ยืนขึ้นทีละคน "คุณยายไม่ต้องตื่นเต้น ผ่อนคลายลงหน่อย...... "

"คุณยาย!"ยวี่จิ้นเหวินนั่งยองๆลงไปครึ่งทางแล้วเดินตามหลังนายหญิง ขมวดคิ้วอย่างกังวล

ครอบครัวทหารเก่าอยู่ในความโกลาหล

ติงเหมาตรวจชีพจรของนายหญิงและพูดกับยวี่เจ๋ออวี๋ "เสี่ยวอวี๋ไปหยิบยาลดความดันโลหิตของนายหญิงมา"

ยวี่เจ๋ออวี๋รีบพูดว่า "โอ้ โอเคได้!"

ใช้เวลานานในการป้อนข้าวให้นายหญิงและกินยา และต้องใช้เวลานานกว่าจะสงบสติอารมณ์ได้

"ไม่เป็นไร ฉันแค่มีความสุขมากเกินไป" นายหญิงฟื้นคืนสภาพและบอกกับทุกคนด้วยรอยยิ้ม

ทุกคนถอนหายใจด้วยความโล่งอก และยวี่จิ้นเหวินก็คุกเข่าลง "คุณยาย คุณทำให้ผมตกใจแทบตาย! โทษผมเถอะ ผมควรจะค่อยๆพูด"

คุณนายยวี่ปรบมือ นัยน์ตาเต็มไปด้วยความเมตตา "เรื่องนี้จะค่อยๆพูดได้ไง? เมื่อวานตอนค่ำที่กลับมาคุณควรจะบอก ตอนเย็นฉันจะสนุกได้มากแค่ไหม! นี่เป็นงานใหญ่แห่งความสุข! เมื่อคืนฉันได้ยินนกสางข่าวดีมาบอกว่าต้องมีเรื่องดีๆเกิดขึ้น แล้วนายท่านคนนั้นล่ะฉันล่ะ? คุณพอใจไหม?"

"เอาล่ะ รับไป" ชายชราหยูเกลี้ยกล่อมเธอและพูดว่า “คุณไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร ได้แล้วมั้ย”

"มันก็เป็นแบบนั้น"

นายหญิงยวี่ได้รับชัยชนะ "หยุดอยู่ใกล้ๆ ฉันไม่เป็นไร! กลับไปนั่งที่ทานอาหารเย็น อาจิhน บอกฉันมาว่าเธอขออะไร?"

ยวี่เฟิงเจียวนั่งลงและมองการฟังอย่างตั้งใจ

"อย่าพูดถึงคุณเลย ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน"

ยวี่จิ้นเหวินหน้าแดง คิดกับตัวเองว่าจะขอทานบนเตียงไม่ได้ใช่ไหม

อย่างไรก็ตามยวี่เจ๋ออวี๋และยวี่เจียหังที่กำลังดูความสนุกอยู่ตะโกนจากด้านข้างว่า "พี่ใหญ่รีบพูด! เราต้องการฟังรายละเอียด!"

ยวี่จิ้นเหวินจ้องไปที่เขา "ฟังรายละเอียดอะไรกัน กินของคุณไปสิ!"

ยวี่เจียรุ่ยดื่มโจ๊กโดยก้มหน้าลง และพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาแต่ชัดเจนว่า "รายละเอียดสำคัญที่สุด"

ยวี่จิ้นเหวิน "......."

"เดี๋ยว" ยวี่ฟานยินอดหัวเราะไม่ได้ "พี่ใหญ่ แม้แต่เจียรุ่ยก็ช่วยไม่ได้ที่จะเริ่มนินทา บอกมาเร็วๆนะ"