สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 7

“พี่จิ้น ดูสิสวยไหม?”

ร้านชุดแต่งงาน โจ๋เซวียนสวมชุดแต่งงานยืนอยู่ตรงหน้ายวี่จิ้นเหวิน จ้องเขาและยิ้ม ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสุข ความสุขที่จะได้เป็นเจ้าสาว

หน้าขาวซีดก็กลายเป็นอมชมพูมีประกาย

เพื่อเอาใจแม่สามี โจ๋เซวียนเปลี่ยนทรงผมจากผมลอนเป็นยืดตรง ยาวพาดไว้ข้างหลังเธอ ชั่วขณะหนึ่ง ยวี่จิ้นเหวินก็เห็นภาพของหนานซ่งปรากฏขึ้นอย่างงุนงง

ผู้หญิงคนนั้น ช่วงเวลาแรกที่อยู่กับเขา เธอยิ้มแย้มทุกวัน ต่อมาถูกเขาไม่แยแสเป็นเวลานาน ทำให้รอยยิ้มของเธอน้อยลงเรื่อยๆ

ความคิดของยวี่จิ้นเหวินค่อยๆผุดขึ้น สิ่งต่างๆที่เขาไม่เคยคิดมาก่อนก็ค่อยๆเอ่อล้นออกมา นึกขึ้นว่าการแต่งงานครั้งก่อนของเขาไม่ได้จัดงานแต่ง

ภรรยาที่มาจากการสุ่มเลือก ยวี่จิ้นเหวินมองเธอเป็นเพียงของประดับ ไม่ต้องพูดถึงจัดงานแต่งงาน เขาไม่ได้ไปจดทะเบียนสมรสด้วยซ้ำ ตอนนั้นทั้งร่างกายของเขานอนแนบนิ่งบนเตียง ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้

เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมลู่หนานซ่งถึงแต่งงานกับเขา เพราะเงิน หรือเพราะว่าอยากอยู่ในฐานะคุณนายยวี่?

“พี่จิ้น...”

โจ๋เซวียนเห็นผู้ชายนึ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง ยกชายกระโปรงชุดเจ้าสาวขึ้น เดินไปตรงหน้าเขา เรียกเขาอีกครั้ง และถามว่า “สวยไหม?”

ยวี่จิ้นเหวินได้สติ กระตุกมุมปากของเขาเบาๆ "สวย"

โจ๋เซวียนยิ้มด้วยความพึงพอใจ จับเอวของเธอและพูดกับนักออกแบบที่อยู่ด้านข้าง: “ตรงนี้ยังมีไขมันอยู่เลย ไม่เห็นรูปร่างเอวของฉัน แก้ได้ไหม?”

นักออกแบบกล่าวว่า: “ขออภัยด้วยนะคะ ชุดแต่งงานของร้านเราต้องสั่งตัดล่วงหน้าสามเดือน และชุดนี้ก็ไม่ใช่ขนาดของคุณ เพราะว่าตอนนั้นคุณซื้อมันมาจากลูกค้าท่านอื่น รูปร่างของคุณอวบกว่าเธอเล็กน้อย...ถ้าอยากแก้ก็แก้ได้ แต่ฉันเกรงว่าจะไม่ทันงานวิวาห์ของคุณ..."

เมื่อโจ๋เซวียนได้ยินเช่นนี้ สีหน้าบึ้งทันที “พูดแบบนี้ ปัญหาอยู่ที่ฉันงั้นเหรอ?”

“ไม่ ไม่ คุณเข้าใจผิดแล้ว...”

นักออกแบบตกตะลึง เมื่อกี้ยังเป็นคุณนายที่อ่อนโยน ทำไมจู่ๆถึงเปลี่ยนไป นักออกแบบตัวเล็กๆอย่างเธอจึงรีบขอโทษคุณนายผู้สูงส่ง

โจ๋เซวียนยังคงไม่พอใจ ยวี่จิ้นเหวินพูดขึ้นอย่างใจเย็นว่า "ถ้าชุดนี้ใส่ไม่ได้ก็เปลี่ยนชุดอื่น เลือกชุดที่มันพอดีกับตัว”

นักออกแบบรีบพูด: “ยังมีอีกหนึ่งชุดที่ขนาดพอดีกับคุณหนูโจ๋...”

“ฉันเห็นแล้ว ฉันไม่ชอบชุดนั้น มันเชยมาก”

โจ๋เซวียนปฏิเสธข้อเสนอของนักออกแบบอย่างเย็นชา จากนั้นจ้องไปที่ตาของเธอ "อีกอย่าง อย่าเรียกฉันว่าคุณหนูโจ๋ เรียกฉันว่าคุณนายยวี่”

"..." นักออกแบบตะลึงไปครู่หนึ่ง

บรรยากาศเคร่งขรึมอย่างกะทันหัน

ยวี่จิ้นเหวินขมวดคิ้วและพูดว่า : "เธอลงไปก่อน เดี๋ยวพวกเราขอดูอีกที"