สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 726

เช้าวันรุ่งขึ้นหนานซ่งและยวี่จิ้นเหวินออกจากโรงแรมและย้ายไปที่โรงแรมที่ทีมงานอยู่

ตอนเที่ยง เฮ่อเซินจัดแผนกและรวบรวมผู้สร้างหลักสำหรับมื้ออาหาร ซูอิงและยวี่จิ้นเหวินในฐานะสมาชิกในครอบครัวก็เข้าร่วมด้วย

ในงานเลี้ยงอาหารค่ำ เป็นครั้งแรกที่หนานซ่งได้พบกับพระเอกของหนังเรื่องนี้

ถึงแม้ว่าหนังเรื่องนี้จะผลิตโดยบริษัทหนานซิงเอ็นเตอร์เทนเม้นท์และทีมผู้สร้างถือว่าเป็นทีมระดับเฟิร์สคลาส แต่จริงๆ แล้วเป็นหนังที่มีงบน้อย นางเอกที่ได้รับเลือกคือนักแสดงที่ไม่เป็นมืออาชีพและครึ่งๆกลางๆเหมือนกับหนานซ่งและพระเอกไม่ใช่ดาราแถวหน้า เป็นของนักแสดงระดับสาม

ตัวของพระเอกได้ตกลงกันก่อนนางเอก ก่อนที่หนานซ่งจะตกลงถ่ายหนังเธอก็รู้อยู่แล้วว่าพระเอกคือใคร นักแสดงชื่อเฮ่อเซิงและจบการศึกษาจากโรงเรียนที่มีชื่อเสียง เขาเป็นศิษย์เก่าของหูจิ่งเฉิน ทั้งสองพบกันในสมัยเรียน หูจิ่งเฉินถ่ายทำสารคดีสองเรื่องและละครเว็บระหว่างโรงเรียน พระเอกคือเฮ่อเซิง เนื่องจากความสัมพันธ์ของพวกเขา จึงลือกันว่ามีเรื่องอื้อฉาว เลยไม่ได้ร่วมงานกันอีกเลย

ครั้งนี้เป็นการร่วมงานกันอีกครั้งระหว่างทั้งสอง และเมื่อมีข่าวออกมา ก็กระตุ้นความคาดหวังเล็กๆ ของแฟนๆ CP ในช่วงปีแรกๆ

แม้ว่าเฮ่อเซิงจะเย็นชาในแวดวงอยู่เสมอ แต่ชื่อเสียงของเขานั้นดีมากเสมอ และทักษะการแสดงของเขาก็โดดเด่นเช่นกัน เขาถ่ายทำละครในมหาวิทยาลัยหนึ่งหรือสองเรื่องในช่วงปีแรกของการเรียน จู่ๆเขาก็หายตัวไป และทีมงานที่จมดิ่งลงไปในละครแห่งยุคก็เล่นละครแห่งยุคต่อไปอีกสองสามปี เขามีความโดดเด่นและได้รับความนิยมอย่างมากจากนักแสดงรุ่นก่อนๆต่อมาเขาก็เริ่มแสดงละครหลัก

ไม่นานมานี้ ละครที่เขาเข้าร่วมแสดงได้รับคะแนน 9.1 ในตั้วป้าน ตัวละครที่เล่นโดยเฮ่อเซิงได้รับความสนใจจากแฟนๆ มากมายหนานซ่งปัดคลิปของเขาในวิดีโอสั้นๆ จากนั้นก็ไปดูละครทั้งเรื่องเพราะตอนนั้น และน้ำตาก็ไหลหลังจากดูเรื่องนี้

ดังนั้นเมื่อเจอกัน ในฐานะแฟนละคร หนานซ่งแสดงความซาบซึ้งและรักเฮ่อเซิงอย่างจริงใจ ตรงกันข้าม เฮ่อเซิงรู้สึกปลื้มปิติเล็กน้อยและรู้สึกหนักใจเล็กน้อย เมื่อเขายืนขึ้นและจับมือกับหนานซ่ง เขาเกือบจะเคาะกระจกบนโต๊ะและใบหน้าของเขาแดงไปถึงที่คอ

"ขอบคุณคุณหนานสำหรับน้ำใจอันท่วมท้น"

หนานซ่งทำให้เฮ่อเซิงตกใจเล็กน้อย

เมื่อหูจิ่งเฉินพบเขาและบอกว่าเขาจะทำหนังเรื่องนี้ เขาก็ตกลงโดยไม่ได้อ่านบทด้วยซ้ำ ต่อมาเมื่อเขาอ่านบทนี้เขาก็ชอบมันมากจนอยากจะเข้าร่วมทีมทันที อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจมากที่สุดก็คือนางเอกของละครเรื่องนี้เล่นโดยหัวหน้าของบริษัทหนานซิงเอ็นเตอร์เทนเม้นท์จริงๆ! เมื่อเขาได้ยินข่าวก็วิตกกังวลและถึงกับสะอึกสะอื้นเล็กน้อย อย่างแรกคือ เขากำลังจะโดนนายทุนครอบงำอีกแล้ว!

หลังจากเข้าสู่วงการมาหลายปีแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่ามันไม่ได้ถูกวางยาพิษจากนายทุน

เฮ่อเซิงเคยเห็นมันมาหมดแล้ว แต่น่าเสียดายหากทีมโปรดักชั่นดีๆ เช่นนี้ถูกทำลายลงเพราะนางเอก

อย่างไรก็ตาม ผู้กำกับ โปรดิวเซอร์ และคนเขียนบทต่างก็ยืนกรานที่จะให้หนานซ่งเล่น แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจ แต่เขาก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดว่า "ไม่"

ด้วยเหตุผลนี้เองเขาจึงได้ไปดู "ดอกไม้สองดอก" ที่หนานซ่งเคยถ่ายทำมาก่อน และรู้สึกโล่งใจเล็กน้อยเมื่อได้ดู

โชคดีที่หัวหน้ายังคงมีทักษะการแสดงอยู่บ้าง ไม่ใช่แจกันที่ทำได้เพียงจ้องมอง

พอเห็นตัวจริง เฮ่อเซิงประหลาดใจอีกครั้ง ต้องบอกว่าการคัดเลือกคนเขียนบทเหมาะสมที่สุดสำหรับบท ช่วงเวลาที่หน่านซ่งยืนอยู่ตรงหน้าเขาและพูดคุยกับเขา เขาก็รู้สึกว่าวิญญาณของเขาสวมบทอยู่จริงๆ ครั้งแรกที่รู้สึกแบบนี้หลังจากไม่รู้สึกมาหลายปีแล้ว และมันวิเศษมาก

หานซ่งรู้สึกคล้ายกับเขา เมื่อเธอเห็นเฮ่อเซิงตัวเองเธอแอบชื่นชมหูจิ่งเฉินและเชียนซุ่ยสำหรับดวงตาที่ฉลาดแกมโกงของพวกเขา

สไตล์ของเฮ่อเซิงได้รับการสรุปแล้ว เนื่องจากเขาเป็นทหารผ่านศึก เขามีหัวแบน มีรูปร่างผอมเพรียวและแข็งแรง ซึ่งสอดคล้องกับอารมณ์ของพระเอกในบทมาก แม้จะคล้ายกับยวี่จิ้นเหวินเล็กน้อย ในแง่ของทรงผม ขนาด ร่างกาย และอารมณ์ ก็คล้ายกันหมด

อย่างแรก เมื่ออ่านบทหนานซ่งได้หยิบยกคำแนะนำอย่างมืออาชีพที่เกี่ยวข้องกับการแกะสลักหยกและการฟื้นฟูโบราณวัตถุ แม้กระทั่งการเปลี่ยนแปลงบางอย่างในกิจกรรมทางจิตวิทยาของนางเอก เชียนซุ่ยกล่าวที่ไหนสักแห่งเมื่อเฮ่อเซิงยังคงเขียนบทใหม่ หนานซ่งสามารถพูดคุยกับเขาได้

และเขาก็เปิดปากพูดบางอย่างในนั้น ซึ่งทำให้เฮ่อเซิงประหลาดใจ

ในฐานะนักแสดงจากสายอาชีพ พวกเขาได้เข้าเรียนในสายอาชีพและรู้ว่าสายงานเป็นส่วนสำคัญของการแสดง ตอนที่เฮ่อเซิงเดบิวต์ครั้งแรก เพราะเขายังเด็กมากและไม่รู้ว่าต้องทำยังไง ทีมงานก็ไม่แจ้งเขาว่าเคยใช้นักพากย์คนอื่นมาเทียบเสียงของเขาโดยไม่ได้รับอนุญาต ผลการออกอากาศไม่ดี ไม่สิ ประสบการณ์นั้นทิ้งเงาของเขาไว้ ต่อมาเขาใช้เงินเป็นจำนวนมากทุกปีเพื่อขอให้ครูฝึกบท ยืนกรานที่จะพากย์ละครของตัวเอง เขาหลงใหลในเสียงพากย์และบทอย่างแรงกล้า นักแสดงที่มีคำหยาบคายมักถูกดูถูกเหยียดหยามอยู่เสมอ

และความคุ้นเคยของหนานซ่งกับลายเส้นและความรุ่มรวยทางอารมณ์ทำให้เขาประหลาดใจมาก แม้บางบทที่เขาคิดว่าจะค่อนข้างซับซ้อน แต่ภายใต้การดูแลของหนานซ่งมันกลายเป็นเรื่องธรรมชาติมาก ราวกับว่าเธอเป็นคนพูดเอง

จากนั้นมีหยกแกะสลักหลายแปลงในบท หูจิ่งเฉินนำหินหยกและต้องการให้หนานซ่งแสดงที่จุดนั้น

เธอไม่ต้องเตรียมตัวด้วยซ้ำ เธอเปิดเครื่องมือที่เธอถือต่อหน้าทุกคน เธอแกะสลักมันอย่างเป็นธรรมชาติ

ทีมงานมาดูด้วยกันและเห็นว่าชิ้นส่วนของอาเกตสีแดงด้านใต้กลายเป็นปลาสีแดงตัวเล็กๆทีละนิดภายใต้มือของหนานซ่งและดวงตาของพวกเขาก็จ้องมอง รู้สึกเหมือนมีเวทมนตร์ และรู้สึกเหมือนไม่ต้องใช้ความพยายามมากนัก เฮ่อเซิงตะลึงโดยเฉพาะเมื่อเห็นมือของหนานซ่งหลังมือของเธอเรียว ขาว และสวย เป็นสิ่งที่ผู้หญิงมีคือมือที่ใช้เล่นเปียโน

อย่างไรก็ตาม ฝ่ามือนั้นแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง โดยมีชั้นหนาของแคลลัสติดอยู่ที่แผ่นนิ้วซึ่งแสดงถึงทักษะ

เฮ่อเซินมองจากด้านข้างและถามด้วยรอยยิ้มว่า "คุณแกะสลักปลาอะไรเหรอ?"

"ปลาแห้งขี้หึง" หนานซ่งยิ้มเบาๆ "ที่บ้านฉันน่ะ"