สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 796

ใช่ สิ่งที่ซ่งซีขอให้มู่โจวทำคือตราประทับหยกมังกร

เมื่อตอนที่ หนานซ่งและยวี่จิ้นเหวินเห็นภาพวาดการออกแบบในห้องโทรมๆ นั้น พวกเขาแค่รู้สึกตกใจและคิดว่าเป็นเรื่องเหลวไหลเท่านั้น

ท้ายที่สุด ราชวงศ์ศักดินาก็ตายไปหลายปีแล้ว ยังมีคนคิดทำสิ่งนี้อยู่

อาจารย์มู่ได้สละชีวิตเพียงเพื่อทำตราประทับหยกมังกร

"ฉันไม่เข้าใจจริงๆ."

หนานซ่ง มองไปที่ ยวี่จิ่นเฉิงที่ขมวดคิ้วและถามว่า "เซียวเอินต้องการตราประทับหยกที่ไร้ประโยชน์นั้นไปทำไม"

ในสมัยโบราณมีคำกล่าวไว้ว่า "การได้รับตราประทับหยกจะชนะโลกทั้งโลก" ท้ายที่สุดแล้วตราประทับหยกเป็นสัญลักษณ์ของจักรพรรดิ แต่ในยุคนี้ ตราประทับหยกเป็นเพียงมรดกทางวัฒนธรรม ใช้แสดงในพิพิธภัณฑ์หรือถ่ายทำเท่านั้น

หนานซ่งและยวี่จิ้นเหวินคุยกันเรื่องนี้และสรุปได้ว่า เซียวเอินนั้นเป็นบ้าไปแล้ว

เขาต้องการอำนาจจนเป็นบ้าไปแล้วจริงๆ

เพียงแต่ตอนที่ลั่วอินและหนานหนิงซงนิ่งเงียบเมื่อเห็นการออกแบบตราประทับหยกและหมดคำจะพูด

หนานซ่งไม่รู้ว่าพวกเขารู้บางอย่างที่พวกเขาไม่รู้หรือเปล่า แต่ถามแล้วพวกเขาไม่บอกเหมือนเก็บเป็นความลับ

พวกเขาคงไม่มีทางเลือก เลยให้มาถามที่ ยวี่จิ่นเฉิงเพื่อจะได้คำตอบอะไรบ้าง

เซียวเอินลักพาตัวอาจารย์มู่โจวซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก่อเหตุต่อลำบากยากเข็ญต่าง ๆ นานาและส่งตัวซ่งซีกลับไปหลายพันไมล์ เขาต้องการใช้เธอทำอะไรกันแน่?

"ตราประทับหยกนั้นเลียนแบบมาจากตราหยกโบราณของราชวงศ์ชิงผู้ยิ่งใหญ่"

ยวี่จิ่นเฉิงหยิบภาพสองภาพออกมาแสดงให้พวกเขาดู

หนานซ่งและยวี่จิ้นเหวินมองดูแล้วมันเหมือนกันทุกประการ

เทคโนโลยีการปลอมแปลงของ มู่โจว นั้นสมบูรณ์แบบจนทำให้สับสนกับของจริงได้

"บางที" ยวี่จิ่นเฉิงกล่าว "เซียวเอินอาจเป็นทายาทของราชวงศ์ชิงจริงๆ"

หนานซ่ง และ ยวี่จิ้นเหวินเงยหน้าขึ้นพร้อมกันและมองไปที่ ยวี่จิ่นเฉิง"อะไรนะ?"

ข้อมูลการคุยในค่ำคืนนี้ช่างน่ากลัวเสียจนหนานซ่ง รู้สึกว่าหัวของเธอกำลังจะปิดตัวลงและเธอไม่สามารถหันหลังกลับได้

ยวี่จิ่นเฉิงจิบน้ำเพื่อทำให้คอชุ่มชื้น และพูดช้าๆ ว่า "ผมส่งคนไปตรวจสอบภูมิหลังและครอบครัวของเซียวเอินนามสกุลของเขาคือ 'เสี่ยว' และชื่อของเขาคือ 'เซียวเอิน' ตามที่เขาพูดและ เราพบว่าเขาเป็นทายาทของตระกูลเซียวของ">ราชวงศ์ชิงเนื่องจากสงครามเพื่อหลีกเลี่ยงภัยพิบัติคนหลายรุ่นที่อยู่ตรงกลางได้เปลี่ยนนามสกุล และต่อมาได้เปลี่ยนเป็น เสี่ยวเซียวเอินและ ลั่วอินหลานอวี้ล้วนต่างกันที่ ลั่วอินไปที่ เมืองตงเจิ้นด้วยตัวเอง หลานอวี้ถูกลักพาตัว มีเพียงเซียวเอินเป็นชาวตงเจิ้นที่แท้จริง”