สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 833

ซ่งซียังคงเป็นห่วงชีวิตของตัวเอง

เธอไปหาหมอที่ตนเองรู้จักดีคนหนึ่ง เป็นคนที่ผสมผงยาและเครื่องหอมให้เธอ ตระกูลเหยาเป็นตระกูลแพทย์แผนจีน

หมอน้อยชื่อเหยาอวี้ ปีนี้เขาอายุแค่ 22 ปี หมกมุ่นอยู่กับการแพทย์แผนจีน เขาเป็นที่รู้จักในเมืองกั่งในนาม “อัจฉริยะตัวน้อย”

ตอนอายุ 20 ปี เขาเปิดคลินิกเวชกรรมของตัวเอง และยังคนทำน้ำหอม มีลูกค้าผู้หญิงจำนวนมากมาที่นี่เพื่อให้เขาทำน้ำหอมให้โดยเฉพาะ

เหยาอวี้ให้ซ่งซีอ้าปาก แล้วเปิดไฟฉายส่อง จากนั้นก็ใช้สำลีก้านแต้มก้อนแป้งออกมา

หลังจากทำการตรวจสอบ หน้าใสสะอาดของเขาเผยรอยยิ้มออกมา

ซ่งซีตีแขนเขา สีหน้าเคร่งขรึมมองเขาอย่างรีบร้อน แล้วทำไม้ทำมือถามเขาว่าเป็นยาพิษชนิดไหน

“เธอไม่ต้องเป็นกังวล ไม่ใช่ยาพิษอะไร”

เหยาอวี้พูด: “น่าจะเป็นงาผสมกับขี้เถ้าพืชหญ้า”

ซ่งซีมองเขาสีหน้าเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม

ผงงาเธอรู้ ขี้เถ้าพืชหญ้าคืออะไร?

“ขี้เถ้าพืชหญ้าคือสมุนไพรชนิดหนึ่ง ลักษณะเหมือนถ่าน มีสีดำ ปกติใช้งานกันน้อย และก็หายาก สมุนไพรชนิดนี้มีความเหนียวมาก

เหยาอวี้ส่ายหน้าและถอนหายใจ “ผงงาผสมกับขี้เถ้าพืชหญ้ามีผลทำให้คนพูดไม่ออก ทำไมฉันถึงคิดไม่ออกนะ?”

เขาถามซ่งซีอย่างสงสัย: “ใครเป็นคนวางยาเธอ?”

ซ่งซีพูดไม่ออก เธอจับปากกาเขียนลงบนกระดาษ—ยัยเด็กสาวผมทองปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม!

“เด็กผมทอง?”

จู่ ๆ เหยาอวี้ก็ตื่นเต้นขึ้นมา “ที่เธอพูด ไม่ใช่ว่าไอดอลของฉันนะ หมออัจฉริยะตัวน้อยซูยินของเมืองเหมยซูหลี่!”

ซ่งซีตากระตุก เขาเรียกเด็กผมทองนั่นว่าอะไรนะ?

ไอดอล???

คนที่สามารถใช้สมุนไพรต่าง ๆ ทำเป็นผงแป้งได้ ความคิดนี้นอกจากไอดอลของเขา ก็ไม่มีใครอื่นแล้ว

เมื่อได้ยินว่าซูยินมาเมืองกั่ง เหยาอวี้ตื่นเต้นขึ้นมา ไม่สนใจภาพลักษณ์ของอัจฉริยะน้อยแล้ว

“แม่เจ้า ไอดอลฉันมาแล้ว! ฉันไม่ได้เจอเธอมานานหลายปีแล้ว ตอนนี้เธอเป็นยังไงบ้าง ยังขี้เหร่และดุร้ายอยู่ใช่ไหม?”

“...”

ซ่งซีมองเหยาอวี้เหมือนกับมองคนบ้า เธอก็รู้จักเขานานแล้ว ไม่เคยเห็นเขาตื่นเต้นขนาดนี้มาก่อน

และก็ไม่รู้ว่าเขารู้จักซูยินหลานสาวของหนานซ่งด้วย?!

หรือว่าเขาคือคนของหนานซ่ง?

คิดถึงตรงนี้ ซ่งซีเบิกตากว้าง แล้วก้าวเข้าไปบีบคอของเหยาอวี้ไว้ แล้วผลักเขาชิดกำแพง เธออ้าปากอยากจะถามเขา แต่พบว่าตัวเองพูดไม่ออก เธอโมโหจนถลึงตาโต

เหยาอวี้เป็นคนหล่อผอมกะหร่อง ไม่มีทางเอาชนะเธอได้ ตลอดหลายปีมานี้ที่เขาทำยาให้เธอ ก็เพราะถูกเธอบีบบังคับ

“ถ้าเธอ...ฆ่าฉัน ก็ไม่..มีคนแก้พิษ...ให้เธอ”

เหยาอวี้ถูกบีบคอ จึงส่งเสียงออกมาอย่างยากลำบาก

ซ่งซียังต้องใช้งานเขา จึงทำได้เพียงปล่อยเขา แล้วพิมพ์ในโทรศัพท์ ถามเขา “หนานซ่งใช้ให้นายมาทำร้ายฉันใช่ไหม?

เหยาอวี้ลูบคอ ใบหน้างุนงง “หนานซ่งคือใคร?”

ซ่งซีจ้องมองเหยาอวี้อย่างสงสัย อันที่จริงก่อนที่จะมาหาเขาให้ทำยา เธอได้ตรวจสอบภูมิหลังตระกูลและประสบการณ์ในอดีตของเหยาอวี้อย่างละเอียด เด็กคนนี้มาจากตระกูลที่มีชื่อเสียง เกิดและโตที่เมืองกั่ง นอกจากไปภูเขากับปู่และพ่อเพื่อเก็บสมุนไพรในทุกปี ก็ไม่ค่อยได้ออกไปไหน และก็ไม่เคยไปเมืองหนานหรือเมืองเป่ย เขาหมกมุ่นอยู่กับยาและเครื่องหอมตลอดทั้งวัน เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขารู้จักซูยินได้ยังไง

ภายใต้แรงกดดันอย่างต่อเนื่องจากซ่งซี เหยาอวี้จึงบอกกับเธอ “ฉันไม่รู้จักหนานซ่งอะไรนั่น ซูยินเป็นไอดอลของฉันจริง ๆ เธอคือผู้สืบทอดของเหมยซูหลี่ เหมยซูหลี่สุดยอดมาก! พวกเราคือตระกูลแพทย์แผนจีน ตระกูลเหยาและตระกูลซูรู้จักกันมาหลายชั่วคน เพียงแต่หลังจากย้ายมาที่เมืองกั่งทั้งสองตระกูลก็ไปมาหาสู่กันน้อยลง ซูรุ่ยพ่อของเธอคือไอดอลของพ่อฉัน ซูยินคือไอดอลของฉัน นี่มันมีปัญหาอะไร?”

ซ่งซีถลึงตามองเขาอย่างเย็นชา แล้วใช้โทรศัพท์พิมพ์ตัวอักษรถามเขา “ยัยเด็กเมื่อวานซืน มีอะไรให้นายน่านับถือเป็นไอดอล?”

เหยาอวี้ได้ฟังก็โมโห “ฉันบอกเธอไว้นะ เธอถูกฉันได้ แต่ห้ามดูถูกไอดอลของฉัน!”