สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 926

จนถึงช่วงเช้าของตีห้าหวังผิงถึงกลับมายังที่พักด้วยก้าวที่หนักหน่วง

เมื่อมองขึ้นไป เขาเห็น ลั่วอินและหนานหนิงซง ที่ยืนรอเขาที่หน้าประตู

ทั้งหมดพากันไปนั่งที่ห้องนั่งเล่น แม่บ้านหลิวจัดเตรียมน้ำมาให้ ลั่วอินรีบถามว่ามันเกินอะไรขึ้น เธอโกรธมากจนเกือบทำแก้วหล่น "เขากำลังเล่นอะไรกันแน่ ขายได้แม้กระทั่งพี่สาวตัวเอง! เจ้าสัตว์ร้ายแห่งบ้านระกูลเฮ่อ สมองของเขามีปัญหาไปแล้วใช่ไหมมันไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์ควรทำ พฤติกรรมแบบนี้คืออะไร ขาดความเป็นมนุษย์และไม่มีศีลธรรมจริงๆ! จับส่งเขาเข้าไปในรายการกฎหมายแล้วปล่อยให้คนดูทั่วประเทศจำหน้าเขาไว้ เธอไม่น่าเอาเขาไปขังแบบนั้น ควรเอาเขาไปขังไว้ในคอกหมู! ปล่อยให้มันไปกินขี้แทน!”

ลั่วอินโกรธและเริ่มดุด่าในรูปแบบภาษาต่างๆ แม่บ้านหลิวตกตะลึงเมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูดถึงเรื่องนี้

“พ่อแม่ตระกูลเฮ่อก็ไม่ใช่คนดีอะไร อายุก็ไม่ป่านนี้แล้ว ยังไม่รู้อะไรควรไม่ควร มากแต่อายุแต่ไม่มีสมอง! ฉันนะเกลียดคนแบบนั้นมากที่สุด. คนที่มีความคิดที่ลูกชายสำคัญกว่าลูกสาว คนที่เป็นพ่อแม่ที่คิดว่าลูกสาวตัวเองไม่ใช่ลูก ควรถูกปลดจากสถานะความเป็นพ่อแม่และควรนำไปจับขังให้หมด!”

ลั่วอินบ่นด่ามากขึ้นเรื่อยๆ อย่างโกรธเคือง “พวกเขายังคู่ควรเป็นพ่อแม่อีกหรือลูกเกิดมาเองหรือ เมื่อพวกเขาเกิดมา ก็ต้องรับผิดชอบต่อชีวิตของเธอ! ลูกชายคือสมบัติ ลูกสาวเป็นหญ้าหรือ อยากทิ้งขว้างอย่างไรก็ได้ ต่างเป็นคนที่มีการศึกษา ไม่เข้าใจหลักการประคบประหงมลูกไม่พอยังช่วยโจรทำร้ายลูกด้วย ไม่สมควรเป็นคนด้วยซ้ำ!”

แม่บ้านหลิวอดไม่ได้ที่จะปรบมือให้ลั่วอินโดยคิดว่าสิ่งที่พูดมันแทนใจเธอทั้งหมด

“เอาล่ะพอ ใจเย็นๆ พูดน้อยๆ หน่อย”

หนานหนิงซงเห็นว่า ลั่วอิน โกรธมากจนพาเธอนั่งลงและลูบหลังของเธอเบา ๆ ลั่วอิน สงบลงและมองไปที่ หวังผิงซึ่งเงียบอยู่โดยรู้ว่าเขากังวลในขณะนี้ เขากล่าวว่า: "อย่าตื่นตระหนกไป เนื่องจาก เซียวเอิน ใช้ เหยียนซี และ เสี่ยวเหวิน เป็นเครื่องต่อรองเพื่อแบล็กเมล์เรา เขาจะไม่ทำร้ายพวกเขาแน่นอนเป้าหมายสูงสุดของเขาคือเรา เราต้องไปที่เมืองตงเจิ้น เพื่อช่วยพวกเขาออกมา"

หวังผิงได้ตัดสินใจไปที่เมืองตงเจิ้น เดิมกลัวว่าลั่วอินจะไม่เห็นด้วย เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูด เขาก็เงยหน้าขึ้นและมองด้วยม่านตาสั่นไหว “เหยียนซี เกิดอะไรขึ้นกับจวินหัง?”

เมื่อพูดถึงลั่วจวินหัง ลั่วอินรู้สึกหงุดหงิดเมื่อเขาพูดถึงเรื่องนี้

“อย่าพูดถึงเด็กตัวเหม็นคนนั้น. พูดถึงมันทีไรฉันก็อยากตบมัน!”

หวังผิงประหลาดใจที่ได้ยินมัน “พี่พูดถึงใคร อาหังหรือ?”

เขามองไปที่ หนานหนิงซง ใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย: พี่สาวผมเป็นไรมากหรือเปล่า?

หนานหนิงซง อธิบายกับ หวังผิงว่า: "เราได้รับรูปศพของ เหยียนซี และโทรหาอาหัง เขากำลังเดินทางไป เมืองตงเจิ้นพร้อมกับเหยียนซี ทันทีที่เธอได้ยิน ก็เอาแต่ด่าทั้งคืน"

หวังผิงเข้าใจอารมณ์ของลั่วจวินหังได้ค่อนข้างดี

ถ้าคนอื่นเอาผู้หญิงของตัวเองไป ถ้าทนได้ ก็ไม่ใช่ผู้ชายแล้ว?

*

ลั่วจวินหังกำลังเดินทางไป เมืองตงเจิ้น

และยังรู้ด้วยว่าเซียวเอินส่งคนมาล้อมสวนกุหลาบ

หลังรู้ว่าครอบครัวของเขาสบายดี เขารู้สึกโล่งใจ แต่ก็ยังไม่สบายใจ

เครื่องบินไป เมืองตงเจิ้น ต้องต่อเครื่องหลายต่อ

ในเวลากลางคืนในโรงแรมระดับห้าดาวในเมืองหนึ่ง ลั่วจวินหังถือแก้วไวน์และยืนอยู่หน้าหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานมองเห็นตอนกลางคืน โซเฟียออกมาจากห้องน้ำและเห็นร่างสูงเรียว ไหล่กว้างและเอวแคบ