สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา นิยาย บท 368

เฟิงจิ่งเหยาโทรบอกชวี่ยี่ว่าอีกครึ่งชั่วโมงให้มารับแล้วก็วางสายไป

"ฉางซิน อีกสักครู่ฉันมีงานเลี้ยงสมาคม น่าจะกลับมาดึกหน่อย ถ้าคุณล้าก็นอนก่อนเลยนะ"

เขาเก็บโทรศัพท์ เปลี่ยนเสื้อผ้าไปพลางบอกกับกู้ฉางฉิงไปด้วย

กู้ฉางฉิงพยักหน้า : "ฉันรู้แล้ว คุณดื่มน้อยๆหน่อยนะ ระวังความปลอดภัยด้วย"

เฟิงจิ่งเหยาพยักหน้า หลังจากเปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว ก็จูบหน้าผากกู้ฉางฉิงแล้วออกไป

ชวี่ยี่มารอที่ประตูใหญ่ของตระกูลเฟิงแล้ว

ไม่ถึงสิบนาทีทั้งสองก็มาถึงานเลี้ยงแล้ว

บริกรมานำทาง ทั้งสองคนไปที่ห้องวีไอพี

ก็เห็นคนจำนวนมากนั่งอยู่ในห้องวีไอพีแล้ว

ทุกๆคนสวมสูทหนัง หากแต่ว่าที่ไม่เหมือนกันคือพวกเขาเป็นคนต่างชาติ

พวกเขาเห็นเฟิงจิ่งเหยาก็ยืนขึ้นและต้อนรับอย่างอบอุ่น

"เฟิง ดีใจมากที่ได้เจอคุณ"

เฟิงจิ่งเหยาพยักหน้าอย่างสำรวม พวกเขาไปนั่งแล้วก็เริ่มหารือกันเรื่องงาน

ชวี่ยี่บันทึกข้อมูลสำคัญๆอยู่ข้างๆ

ก็ไม่รู้ว่านานแค่ไหน ทั้งสองฝ่ายก็สามารถตกลงกันได้แล้ว

เมื่อเฟิงจิ่งเหยาเนรียมจะจากไป ชายผู้เป็นหัวหน้าก็เรียกเขาอย่างลับๆ

"เฟิง คุณรอก่อน ถือเป็นความร่วมมือครั้งแรกของเรา ฉันมีของขวัญล้ำค่าอยากจะมอบให้คุณ"

เฟิงจิ่งเหยาขมวดคิ้ว คิดจะปฏิเสธโดยจิตใต้สำนึก

แต่ยังไม่ทันได้พูด ชายคนนั้นก็ปฏิบติแล้ว

เขาตบๆมือ ประตูด้านในห้องวีไอพีก็เปิดออก ผู้หญิงที่แต่งตัวโป๊คนหนึ่งก็เดินออกมาจากด้านใน

พร้อมกับผู้หญิงคนนั้นออกมา ชายไม่น้อยที่อยู่ในที่นั้นก็หายใจกันแทบไม่ทัน

แม้แต่ชวี่ยี่ที่อยู่ข้างกายเฟิงจิ่งเหยามาหลายปีก็อดไม่ได้ที่จะตะลึงตาค้าง

ผู้หญิงคนนั้นปิดหน้าครึ่งหนึ่ง แต่คุณยังสามารถมองเห็นความงามที่ซ่อนอยู่ในการปกปิดใบหน้าภายใต้แสงไฟ แต่การปิดบังนั้นยิ่งเพิ่มความงามให้ดูลึกลับและซับซ้อนยิ่งขึ้น

เธอสวมกระโปรงสั้นรัดรูป ลูกกลมๆทั้งสองเคลื่อนไหวราวกับจะโดดออกมาได้ทุกเมื่อ

ขาสวยๆคู่นั้นโยกเข้าไปหาชายวัยกลางคน

"เจ้านาย"

เสียงที่นุ่มนวลแหบและมีเสน่ห์ ทำให้ผู้ชายเหล่านั้นมี่มองอย่างตกตะลึงอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย

เมื่อเทียบกับการแสดงออกของผู้ชายคนอื่นๆ ใบหน้าเฟิงจิ่งเหยาเย็นชาตั้งแต่ต้นจนจบ สีหน้าไร้อารมณ์

เพียงแต่เขายืนแอบอยู่ที่มุมของประตูทางเข้า คนอื่นๆเลยไม่ได้สังเกตเห็น

ด้วยเหตุนี้ชายที่เป็นหัวหน้าเห็นความหลงใหลในหมู่ผู้ชายคนอื่นๆ คิดว่าเฟิงจิ่งเหยาไม่สามารถหลีกหนีความงามเช่นนี้ได้ แววตาก็ประกายความพึงพอใจ

เขากระแอมเบาๆ ชี้ไปที่เฟิงจิ่งเหยา แล้วพูดชี้แจงว่า : "เจียวหนู นี่คือแขกของฉัน ดูแลให้ดีๆ"

เจียวหนู ก็คือหญิงงามคนนั้น

"แขกของเจ้านาย ก็เหมือนแขกของเจียวหนู"

น้ำเสียงออดอ้อนนี้ก็ทำให้ชายไม่น้อยในที่นั้นร่างแทบแหลก

เจียวหนูเดินไปหาเฟิงจิ่งเหยาด้วยรอยยิ้ม

"คุณผู้ชายหล่อจริงๆเลย"

เจียวหนูพินิจพิเคราะห์เฟิงจิ่งเหยา แววตาเป็นประกาย

เธอพูดจบ ก็ต้องการจะอิงเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของเฟิงจิ่งเหยา

พร้อมกับที่เธอเดินเข้ามาใกล้ กลิ่นกายของเธอก็กระจายออกมา

ขณะที่คนอื่นๆดูดซับอย่างไม่รู้จักพอ ทว่าเฟิงจิ่งเหยาก็มีสีหน้าเคร่งขรึม ขมวดคิ้วแน่น ความหงุดหงิดฉายไปทั่วดวงตา

ชวี่ยี่ได้สติ

เขามองการกระทำของหญิงสาวด้วยความตกตะลึง

เขายอมรับ ผู้หญิงคนนี้ดูดี อีกทั้งเป็นคนที่ใจกล้าที่สุดเท่าที่เขาเคยเห็นมา

ไม่ใช่ว่าไม่เคยมีใครเคยส่งผู้หญิงให้ท่านประธานของเขามาก่อน แต่ผู้หญิงเหล่านั้นประพฤติตัวดี ไม่เหมือนคนนี้ ก็อยากคุยกับท่านประธานของตนทันทีที่เข้ามา

เขาคิดว่าท่านประธานของตนจะผลักไสคนสวยออกไปอย่างไร้ความปรานี ทว่าเฟิงจิ่งเหยาก็ปล่อยให้ผู้หญิงคนนั้นพูดคุยอยู่

เขาก็ตกตะลึงไม่หยุด รอยยิ้มพึงพอใจปรากฏขึ้นในดวงตาของชายวัยกลางคน

"เฟิง ขอให้มีความสุขในค่ำคืนนี้"