ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 184

บทที่184

“ที่นี่คือคลับไห่เทียน”

“เข้ามาที่นี่แล้วยังคิดจะออกไป? ฝันอยู่หรอ?”

หลิวเสี่ยวอิงเงยหน้าขึ้นแล้วจ้องมองผู้ชายสองคนนั้นอย่างโมโห “แล้วทำไมจะไม่ได้? คนอื่นไม่ได้ ไม่ได้แปลว่าพวกเราจะไม่ได้!”

“พวกแกมีสิทธิ์?”ชายหนุ่มมองทั้งสองอย่างเหยียดหยาม

เวลานี้หลี่เสว่รู้สึกกลัวมากๆ หดตัวอยู่ข้างหลังหลิวเสี่ยวอิง ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมา ดวงตาแดงก่ำพยายามไม่ร้องไห้ออกมา

หลิวเสี่ยวอิงดึงหลี่เสว่ลุกขึ้นยืน เธอถุยแล้วพูดขึ้นมาว่า “พวกแกทำงานให้ใคร? รู้ไหมเธอเป็นใคร? พวกแกกล้าลงมือกับเธอ?”

“ใคร?”ผู้ชายสองคนนี้เป็นเพียงแค่คนในคลับไห่เทียน ที่ถูกเย่อ้ายจ้างมาจัดการหลี่เสว่และหลิวเสี่ยวอิง แต่พวกเขาไม่รู้ตัวตนของหลี่เสว่และหลิวเสี่ยวอิง

เวลานี้หลี่เสว่ก้มหน้าอยู่ยิ่งทำให้ไม่รู้ว่าหลี่เสว่เป็นใคร

“ใครจะสนกันว่าแกเป็นใคร? มาถึงที่นี่ ก็ต้องฟังพวกฉัน วันนี้ พวกแกต้องปรนนิบัติพวกฉันดีๆ ไม่แน่พวกฉันอารมณ์ดีอาจปล่อยพวกแกออกไป”

“ล้อเล่นอะไรกัน?”ผู้ชายอีกคนพูดขึ้นมาว่า “สินค้าดีขนาดนี้ ปล่อยไปก็เสียของไหม? เอามาฝึกฝนสักครั้ง สามารถหาเงินมาได้ไม่น้อยแน่!”

“ก็จริง!”

หลิวเสี่ยวอิงได้ยินบทสนทนาของพวกเขา ในใจรู้สึกเย็นยะเยือก ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ เธอยอมตายดีกว่า!

หลี่เสว่ไม่รู้ว่าพวกเขากำลังคุยอะไรกัน แต่เธอรู้สึกว่าไม่ใช่เรื่องที่ดีแน่นอน

ชายหนุ่มก็ไม่ได้มีความอดทนอะไร เข้าประชันชิดหลิวเสี่ยวอิงและหลี่เสว่พร้อมกัน

หลิวเสี่ยวอิงดึงหลี่เสว่ถอยไปข้างหลังทีละก้าว

“ฉันจะบอกพวกแกไว้เลย ถ้าวันนี้พวกแกกล้าลงมือกับพวกฉัน พวกแกจะเสียใจแน่นอน!”

“คนที่อยู่ด้านหลังฉันคนนี้ เป็นภรรยาของประธานโหวจวี๋กรุ๊ป!”

“ถ้าหากว่าประธานโหวจวี๋กรุ๊ปรู้ว่าพวกแกทำอะไรเธอ อย่าว่าแต่ตัวตนพวกแกเลย แม้แต่คลับไห่เทียนก็จะถูกโหวจวี๋กรุ๊ปจัดการเหมือนกัน!”

เดิมทีชายทั้งสองไม่ได้สนใจแต่พอได้ยินว่าเป็นภรรยาประธานโหวจวี๋กรุ๊ปก็ชะงักทันที

“แกพูดว่าไงนะ?”

“เธอคือภรรยาประธานโหวจวี๋กรุ๊ป?”

หลิวเสี่ยวอิงเห็นสถานการณ์ในใจรู้สึกดีใจ มีความหวังเลยพูดอีกว่า “ใช่! ก็คือเธอ!”

“เมื่อวานเธอถูกคนลักพาตัว ตอนนี้ประธานโหวจวี๋กรุ๊ปน่าจะกำลังตามหาเธอ เชื่อว่าไม่นานก็หาที่นี่เจอ ถ้าหากว่าพวกแกกล้าลงมือกับเธอ ประธานโหวจวี๋ไม่ปล่อยพวกแกไปแน่นอน!”

“ที่แกพูดเป็นความจริงหรอ?”

หลิวเสี่ยวอิงพยักหน้า “จริงสิ!”

ผู้ชายหนึ่งในนั้นยื่นมือมาบีบคางของหลี่เสว่แล้วพูดขึ้นมาว่า “เป็นเธอจริงๆด้วย!”

หลิวเสี่ยวอิงเห็นเช่นนี้แล้วรู้สึกงงงวย พวกเขารู้จักหลี่เสว่ได้ยังไง? แล้วทำไมเมื่อกี้ไม่รู้จัก?

เพราะว่าเมื่อกี้ทั้งสองคนเพียงแค่มองประมาณคร่าวๆ หลี่เสว่ก้มหน้าอยู่ ดังนั้นเลยดูไม่ออกและที่สำคัญพวกเขามาทำภารกิจที่ได้รับมอบหมายของเย่อ้ายให้สำเร็จ

หลิวเสี่ยวอิงไม่แน่ใจความคิดของพวกเขาเลยไม่ได้ปริปากพูดอีก

ผ่านไปสักพัก มีคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า “ต้องส่งกลับไปไหม? พันล้านอ่า!”

“บอสทางนั้น.....”