ตอนที่ 109 สาวใช้ตัวแสบ13
เหมือนเมื่อกี้ เย่เห้าหรันอาจตั้งใจกลับบ้านมาเพื่อพบลูกชาย แต่เขากลับไม่เห็นใจ ตั้งใจให้เขารู้สึกอึดอัดใจ
และมีแต่เขาที่รู้ว่า ตอนที่เย่เห้าหรันเข้ามานั้น เขามีความรู้สึกดีเกิดขึ้น เขาเกลียดความรู้สึกดีแบบนี้ เขารู้สึกว่าหากเขามีความสัมพันธ์อันดีแบบพ่อลูกกับเย่เห้าหรันแล้วเจาจะรู้สึกผิดกับน้องชายที่หายไปของเขา
เย่เชินหลินเดินเข้าร้านติ่งสือเซวียอย่างคุ้นเคย เซี่ยชีหรั่นก็เดินตามเข้ามาด้วย
“สวัสดีค่ะ! กี่ท่านคะ”
เย่เชินหลินเม้มปากไม่พูดจา เซี่ยชีหรั่นจึงช่วยตอบด้วยมารยาทกับบริกรเบาๆ “สองท่านค่ะ”
“เชิญทางนี้ค่ะ !” บริกรนำสองคนมานั่งตรงโต๊ะสำหรับสองท่านริมหน้าต่าง จากนั้นนำเมนูมาแจกให้บนโต๊ะ
เย่เชินหลินนำเมนูขึ้นมาแล้วโยนไว้ตรงหน้าเซี่ยชีหรัน “สั่ง!” เขาพูดอย่างเย็นชา ท่าทีเย็นชาของเขาทำเอาบริกรหดไหล่แล้วหดไหล่อีก
แต่เซี่ยชีหรั่นชินกับสีหน้าแย่ๆของเขาแล้ว เธอไม่พูดอะไร และเปิดเมนูสั่งอาหารมาหลายอย่าง
“รับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อะไรไหมคะ?” บริกรเอ่ยถาม
“ไม่รับค่ะ” เซี่ยชีหรั่นตอบเสียงเบา
“ใครบอกไม่รับ?” เย่เชินหลินทำหน้าไม่พอใจ น้ำเสียงแย่มาก
“เอาเหล้าที่ดีกรีสูงสุดในร้านมาให้ฉันสามขวด !”
สามขวด?...เขาบ้าไปแล้วเหรอ?
เซี่ยชีหรั่นขมวดคิ้วเล็กน้อย อยากห้ามเขา แต่ก็คิดถึงเรื่องที่เขาทำไม่ดีกับเธอเมื่อคืนขึ้นมา
เขาเมาร่างพังแล้วเกี่ยวอะไรกับเธอ? เธอไม่ขอยุ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน
พิมพ์คำหรือประโยคตกไปเยอะคะ อ่านแล้วงงคะ ขอบคุณที่เอามาลงให้อ่านนะคะ...