สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 110

ตอนที่ 110 สาวใช้ตัวแสบ14

ยี่สิบกว่าปีที่ผ่านมา เย่เห้าหรันพยายามที่จะพัฒนาความสัมพันธ์พ่อลูกให้ดีขึ้น เขารู้ว่าลูกชายพยายามทำเป็นมองไม่เห็นเขา แต่ไม่มีใครรู้ว่าทุกครั้งที่เขาเย็นชาใส่พ่อเขา ตัวเขาเองเจ็บปวดแค่ไหน

ไม่ว่าเขาจะแสดงกิริยายังไง ด้วยความรู้สึกผิดของเย่เห้าหรันที่มีต่อลูกและภรรยา เขาคงพยายามทำหน้าที่สามีและพ่อที่ดีอยู่เสมอ กับเย่เชินหลินแล้ว เขาไม่เคยดุด่าว่ากล่าว และชื่นชมเสมอเวลาลูกทำอะไร ยกเว้นเรื่องรักครั้งแรกของลูกชาย

ตอนเย่เชินหลินอายุยี่สิบกว่า ได้คบหากับผู้หญิงคนนึงชื่อหลินเสี่ยวหรั่น

หลินเสี่ยวหรั่นหน้าตาสะสวยแบบที่ผู้ชายวัยรุ่นทั่วไปชอบ ใบหน้าหวานสวย มองไปก็มีความคล้ายกับส้งหลิงหลิงอยู่ ตอนนั้นเย่เชินหลินทั้งรักทั้งหลงหลินเสี่ยวหรั่น อีกทั้งยังเป็นรักแรก อยู่ในวัยที่กำลังอ่อนไหวง่าย มักจะคิดว่าเป็นเรื่องทั้งชีวิต ทั้งสองให้คำมั่นสัญญาต่อกันว่าจะรักกันมั่นนิรันดร

จากนั้นเย่เห้าหรันเสนอเงินให้เด็กสาวคนนั้นก้อนหนึ่ง หล่อนก็หักหลังความรักจากเขาไปอย่างง่ายดายทันที

เรื่องนี้สำหรับเย่เชินหลินที่อายุยี่สิบกว่าในตอนนั้นถือเป็นเรื่องใหญ่จนไม่รู้จะใหญ่ยังไงแล้ว เขาขังตัวเองไว้ในห้องไม่กินไม่ดื่ม ไม่ว่าพ่อจะบอกเขาว่ายังไงเขาก็ไม่ฟัง หลังสองเดือนที่เขารักษาจิตใจตัวเองจนดีขึ้น เขาก็ขยันขึ้นกว่าแต่ก่อน ทั้งเรียนไปด้วยและยังรับช่วงงานบางส่วนจากบริษัทคุณแม่เขาด้วย

จากนั้นเขาก็ไม่คิดมีความรักอีก เปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า และไม่เคยให้ใจใครอีก

จนถึงวันนี้ จึงทำให้เขายังมีความไม่มั่นใจในตัวผู้หญิงทุกคน แม้เขาไม่ได้รักหลินเสี่ยวหรั่นคนนั้นแล้ว แต่สิ่งที่เธอทำยังเหลือผลกระทบกับเขาอยู่

“คุณคะ เหล้าของคุณค่ะ!” คำพูดของบริกรทำให้เขาออกจากภวังค์

“จะให้เปิดตอนนี้เลยไหมคะ?”

“อืม” เขาตอบรับคำหนึ่ง บริกรจึงเปิดขวดเหล้าให้เขาขวดนึง

“เปิดทั้งหมด!”

บริกรเกรงว่าเย่เชินหลินดื่มเมาแล้วจะโวยวาย จึงหันไปมองเซี่ยชีหรั่นอย่างขอความช่วยเหลือ

เธอไม่พูดอะไร บริกรก็ไม่กล้าทำให้ลูกค้าไม่พอใจ เลยเปิดขวดเหล้าที่เหลือสองขวดให้ แล้วบอกว่า “เชิญค่ะ!”

เย่เชินหลินหยิบแก้วบนโต๊ะ รินเหล้าขาวจนเต็ม แก้วนั้งใส่เหล้าได้ประมาณ150 ml เขายกขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมด

เซี่ยชีหรั่นอยากอ้าปากบอกเขาว่าอย่าดื่ม ก็คิดถึงเรื่องแย่ๆเมื่อคืนขึ้นมาอีก เลยอดทนไว้ไม่พูดไป