สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 112

ตอนที่ 112 สาวใช้ตัวแสบ16

จริงๆทั้งคู่ทั้งหล่อและสวย พอเข้าประตูมาก็เด่นพอแล้ว ประกอบกับทั้งคู่ทะเลาะแย่งเหล้ากันแบบ “คู่รัก” ลงท้ายด้วยการจูบกันอย่างดูดดื่มแล้วอุ้มหนี ถ้าไม่ดึงดูดความสนใจก็แปลกแล้ว

เหล่าบริกรหนุ่มสาวที่ปรารถนาจะมีความรัก พอเห็นเหตุการณ์แบบนี้ก็ถูกดูดสายตาจนมึนงง และถอยทางให้ทั้งคู่โดยอัตโนมัติ

พอเย่เชินหลินอุ้มเซี่ยชีหรั่นจนถึงประตู ผู้จัดการร้านก็ถามขึ้นมาว่า “พวกเขาจ่ายตังค์รึยัง?” บริกรที่คอยบริการพวกเขาเพิ่งนึกขึ้นมาได้จึงวิ่งไล่ตามพวกเขาทันที

“ขอโทษค่ะคุณ คุณทั้งสองยังไม่ได้จ่ายเงิน” บริกรยืนขวางทางไปทั้งคู่ไว้ เซี่ยชีหรั่นใจชื้นขึ้นมา ถือว่ามีคนมาช่วยเธอแล้ว

เธอถูกเย่เชินหลินจูบจนหมดแรง คิดจะขัดขืนก็ขัดขืนร่างอันแข็งแรงใหญ่โตของเขาไม่ไหว

เย่เชินหลินเงยหน้าขึ้นมา มองบริกรปราดนึง ค่อนข้างไม่พอใจที่หล่อนมาขัดการลงโทษของเขา

“เดี๋ยวจะรีบกลับมาจ่าย! ”

แม้เขาจะดูร่ำรวยจนไม่ต้องบอก และบริกรก็อยากเชื่อใจเขา แต่ถ้าเขาเป็นนักต้มตุ๋นล่ะ เธอก็ต้องเป็นคนออกค่าอาหารทั้งหมดแทนเขานะ

บริกรพยายามยิ้มแล้วขอร้องเซี่ยชีหรั่นที่กำลังหน้าแดงเพราะถูกจูบ พูดอย่างสุภาพว่า “คุณผู้หญิงคะ คุณพอจะบอกคุณผู้ชายให้จ่ายเงินหน่อยได้ไหมคะ ฉันก็แค่คนทำงาน…”

เธอยังพูดไม่ทันจบ เย่เชินหลินก็ยื่นมือออกมาข้างนึงล้วงเข้าไปในกระเป๋าเสื้อแล้วโยนกระเป๋าตังค์ให้เธอ

“เงินในนั้นเอาไปให้หมดเลย!”

เซี่ยชีหรั่นพยายามอาศัยจังหวะที่เขาโยนกระเป๋าตังค์ให้บริกรกำลังจะกระโดดลงมา ใครจะคิดว่าเขาไวขนาดนั้น พอโยนกระเป๋าปุ๊บ ก็ชักมือกลับมาอุ้มรั้งเอวเธออีก

เธอจะขยับก็ขยับไม่ได้ แถมรู้สึกเกลียดที่เขาทำกับเธอแบบนี้ แต่พอนึกถึงคำขู่ของเขาตอนอยู่บ้านประธานเย่ขึ้นมา เธอก็ไม่กล้าทำให้เขาไม่พอใจ ได้แต่ขอร้องเขาไม่หยุดว่า “ปล่อยฉันไปเถอะ ขอร้องล่ะค่ะ ปล่อยฉันไปได้ไหมคะ?”

ที่จริงบริกรจะไม่กล้ายุ่งกับกระเป๋าตังค์ลูกค้า แต่เธอดูแล้วผู้ชายคนนี้คงไม่ใช่คนมีน้ำอดน้ำทนเท่าไหร่ ทางที่ดีควรเปิดกระเป๋าตังค์เขา หยิบแบ๊งค์ออกมาแล้วรูดซิปปิดกระเป๋าเขาให้ไว

“ขอโทษนะคะคุณ ขอโทษจริงๆ ฉันก็ไม่รู้จะทำยังไง หวังว่าคุณคงเข้าใจนะคะ” พูดจบเธอก็ยื่นกระเป๋าคืนให้เย่เชินหลิน

เซี่ยชีหรั่นก็แปลกใจไม่รู้ว่าเขาทำได้ยังไง รับกระเป๋าตังค์คืนมาปุ๊บแล้วก็เอาใส่ในกระเป๋าเสื้อปั๊บ เธออยากอาศัยช่วงจังหวะเหล่านี้กระโดดหนี ก็ต้องผิดหวังอีก