สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 324

ตอนที่ 324 สาวใช้ตัวแสบ 228

เซี่ยชีหรั่นโทรไปใหม่ ได้ยินแต่เสียงปฏิเสธสาย

โทรไปอีกครั้ง ก็ปิดเครื่อง

ที่จริงแล้วเธอเตรียมคำพูดหลายร้อยล้านคำ แต่เขาดันปิดเครื่อง เธอรู้สึกได้ถึงความสูญเสีย

มองดูโทรศัพท์อย่างเงียบๆเป็นเวลานาน เธอก็นึกถึงคำพูดของเหอเหวินประโยคนั้น ต้องเห็นค่าของพรหมลิขิต ไม่มีใครคนไหนที่จะรออยู่ตรงนั้นได้ตลอดไปหรอก

เรื่องของเหอเหวินคล้ายกับเธอมาก แม้ว่าเย่เชินหลินจะปิดเครื่อง เธอก็ยังอยากพยายามที่จะโทรไปอีกครั้งสองครั้ง

โทรไม่ติด เธอจึงใช้วิธีส่งข้อความไป：นายไปไหน? ทำไมไม่กลับมากินข้าวเย็น? ไม่เห็นนายฉันไม่วางใจเลย

พูดกับเขาตรงๆขนาดนี้ ที่จริงมัน ถึงขีดจำกัดของเธอแล้ว ยังไงก็ตามเธอก็ไม่สามารถบอกเขาได้ว่ารักเขา คิดถึงเขาอะไรพรรค์นั้น

ไม่มีอะไรตอบกลับมา เธอก็ยังคงส่งข้อความต่อไป：ฉันรอนายกลับมานะ

หลังจากนี้ไม่กี่วันต่อมา เซี่ยชีหรั่นจะเลือกเวลา แค่ไม่ให้ตรงกับเวลาตอนกลางคืนของอเมริกา เธอจะส่งข้อความไป ถึงแม้จะไม่มีข้อความหวานๆ แต่เธอก็ส่งไปทุกเช้าเย็น

แต่ข้อความของเธอก็เหมือนก้อนหินที่ถูกโยนลงทะเล ไม่มีข้อความจากอีกฝั่งตอบกลับมาเลย

มีไม่กี่ครั้งที่เธอโทรไป ก็จะถูกปฏิเสธสาย โทรซ้ำไปอีกครั้ง ก็ปิดเครื่อง

เธอรู้สึกว่าเย่เชินหลินสร้างกำแพงเหล็กขึ้นมาข้างกายเขา ปฏิเสธไม่ให้เธอเข้าไป เธอรู้ว่ายิ่งทำแบบนี้ มันจะยิ่งทำให้เขาหลบหน้าเธอ ในใจของเขาย้ำเตือนสิ่งที่เธอทำ เธอไม่อยากให้เขาผิดหวังในตัวเธอต่อไปแบบนี้ ไม่อยากให้เขาจมดิ่งอยู่ในโลกของตัวเอง เพราะฉะนั้นเธอจะพยายามต่อไป

จิ่วจิ่วที่คิดว่าเย่เชินหลินกับเซี่ยชีหรั่นคืนดีกันแล้ว ปรากฏว่าพอเห็นเย่เชินหลินไม่กลับบ้านมาหลายวันติด เธอก็เริ่มรู้สึกสงสัยว่าระหว่างทั้งสองคนนี้ยังมีปัญหากันอยู่

ถามเซี่ยชีหรั่น เธอก็ไม่พูดอะไรเลย บอกว่าเขาออกไปดูงานข้างนอก

แต่ว่าจิ่วจิ่วก็แอบสังเกตเห็น ว่าเวลาที่เธอไม่อยู่ข้างเซี่ยชีหรั่น เธอก็เอาแต่เหม่อ บางทีก็มีถอนหายใจ

อาการแบบนี้ จากที่เธอวิเคราะห์ ก็คืออาการอกหัก

จากการศึกษาการวิเคราะห์ของจิ่วจิ่วแล้ว ถ้าหากเซี่ยชีหรั่นยังอยู่ในบ้านนี้ แสดงว่าคุณชายใหญ่ยังไม่ได้ยอมแพ้ อีกไม่นานเขาก็จะกลับมา เซี่ยชีหรั่นได้แต่ยิ้มอ่อนๆ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แน่นอนแหละ อีกไม่น่าเขาก็กลับมา

มื้อเช้าวันนี้ จิ่วจิ่วเห็นว่าเซี่ยชีหรั่นกินของในจานหมดแล้ว แต่ก็ยังใช้ส้อมเขี่ยไปเขี่ยมา สายตาคู่นั้นว่างเปล่า

ฟางลี่น่ากินไปพร้อมกับพูดแดกดัน: “โอ้โห คุณชายใหญ่ไม่ได้กลับบ้านมาหลายวันจริงๆนะ อย่างพวกฉันก็เหมือนอยู่ในตำหนักเย็นอยู่แล้วเลยไม่มีปัญหา แต่ก็มีใครบางคนแทบจะทนไม่ได้เลยสิ จะบอกให้นะพ่อบ้าน คุณต้องดูแลยามหน้าประตูดีๆนะ ไม่งั้นเดี๋ยวหญิงที่หลงใหลความใคร่จะไปตกเหยื่อเอา ประตูอาจจะพังก็เป็นได้”

“นี่หล่อน ปากของหล่อนทำไมเหม็นแต่เช้าเลยนะฟางลี่น่า เข้าห้องน้ำเสร็จแล้วไม่ได้แปรงฟันหรอ?” ไม่ทันให้เซี่ยชีหรั่นตอบอะไรสักคำ จิ่วจิ่วก็กระแทกกลับคำของฟางลี่น่าประโยคนั้น

ฟางลี่น่าสบถอย่างเย็นชา พร้อมพูดแดกดันจิ่วจิ่ว: “จะบอกให้นะจิ่วจิ่ว เธอเป็นหมาที่ทำหน้าที่ได้ดีนี่ พวกเราทั้งหมดก็เข้ามาพร้อมกัน ตอนนี้ฉันกับเซี่ยชีหรั่นก็เป็นผู้หญิงของคุณชายใหญ่แล้ว ทำไมเธอยังเต็มใจ.....”

“หุบปาก!” เซี่ยชีหรั่นมองหล่อนด้วยสายตาเย็นชา และพูดพร้อมน้ำเสียงที่เย็นชา

ถึงแม้เสียงของเธอจะไม่ดัง แต่สายตาเธอช่างน่ากลัวนัก ไม่รู้ว่าทำไม ฟางลี่น่าถึงได้รู้สึกว่าสายตาคู่นั้นเหมือนของเย่เชินหลิน หล่อนรู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อย ที่โดนเธอหยุดไว้

แต่ว่าไม่นานหล่อนก็รู้สึกตัว อย่างน้อยในสายตาคนอื่น เซี่ยชีหรั่นกับหล่อนก็อยู่ในฐานะเดียวกัน หล่อนไม่จำเป็นต้องกลัวเธอเลย

ฟางลี่น่าเชิดคอขึ้น แล้วพูดอย่างอวดดี: “เธอมีสิทธิ์อะไรมาตะคอกใส่ฉันห้ะ เราก็เป็นผู้หญิงของคุณชายใหญ่เหมือนกัน เธอคิดว่าเธอมีเสน่ห์ไม่เรื่องมาก เก่งเรื่องบนเตียง เธอก็มีสิทธิ์มาว่าฉันได้เหรอ?”

สีหน้าของเซี่ยชีหรั่นนิ่งมาก มองไปยังฟางลี่น่าอย่างไร้อารมณ์ แล้วพูดขึ้น: “เธอจะเป็นผู้หญิงของเขาหรือไม่ ตัวเธอรู้ดี ไม่ต้องมาข่มคนอื่นเพื่อซ่อนความกลัวอยู่ตรงนี้ ถ้ายังเป็นแบบนี้มันรบกวนคนอื่นเขา รอให้คุณเย่กลับมา ฉันจะเอาคำพูดทุกคำที่เธอพูดไปบอกคุณเย่ ดูสิว่าเขาจะให้เธออยู่ที่นี่ต่อไปมั้ย”

เซี่ยชีหรั่นพูดอย่างใจเย็น และวางมาด ฟางลี่น่าพอได้ยินอย่างนั้นก็นั่งไม่ติด

เธอรู้สึกแปลกๆ เรื่องที่เธอหลอกว่านอนกับเย่เชินหลินแล้ว มีแค่เขากับเธอที่รู้ ทำไมอยู่ดีๆเซี่ยชีหรั่นถึงรู้ได้?

ที่จริงแล้วเซี่ยชีหรั่นแค่คาดเดา เธอไม่คิดว่าเย่เชินหลินจะขึ้นเตียงกับผู้หญิงอย่างฟางลี่น่า แต่ครั้งก่อนเธอเห็นว่าฟางลี่น่าถอดเสื้อผ้าต่อหน้าเย่เชินหลิน เธอจึงเชื่อแบบนั้น แต่ไม่กี่วันก่อนฟังที่เหอเหวินพูด เธอคิดว่าผู้หญิงสวยๆดีๆแบบนี้ เย่เชินหลินก็ไม่ใจสั่นด้วย ไม่มีความรู้สึกอะไรเลย งั้นก็ไม่ต้องพูดถึงผู้หญิงที่ไม่ได้อะไรดีเลยอย่างฟางลี่น่า ยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะมีอะไรด้วย

ที่จริงแล้วเธอก็ไม่ได้อยากฉีกหน้าของฟางลี่น่า ถ้าวันนี้หล่อนไม่พูดเกินไป เธอก็คงไม่พูดอะไรเยอะแยะแบบนี้

แต่ก่อนไม่ว่าฟางลี่น่าหรือว่าส้งหลิงหลิงจะพูดว่าเธออะไร เธอไม่เคยตอบโต้ แต่วันนี้ความคิดเธอแตกต่างจากเมื่อก่อน แต่ก่อนเธอเจียมตัวและไม่อยากสร้างปัญหา ตอนนี้จากมุมมองของผู้ชายคนนั้น เธอต้องการให้ครอบครัวของเขาสงบสุข หวังว่าผู้หญิงที่นี่จะไม่มั่วทำให้เขาขายหน้า