สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 355

ตอนที่355 สาวใช้ตัวแสบ259

“ค่ะ”

เซี่ยชีหรั่นตอบรับ แล้วไป　

ที่จริงทุกครั้งที่ไป๋จงเจี๋ยเรื่องมากกับเธอ เธอก็จะรู้สึกไม่สบายใจมาก แม้จะหลายปีมานานแล้ว ทุกครั้งเวลานี้เธอก็จะนึกถึงแม่ตัวเอง ถ้าเป็นแม่แท้ๆของเธอ คงน่าจะไม่ด่าเธอแบบนี้หรอก ก็เหมือนโม่เสี่ยวหนงที่ทำอะไรก็ถูกหมด แม้เธอจะไม่รู้ที่จะตอบแทน แค่รู้จักจะขอ ไป๋จงเจี๋ยก็ยังรู้สึกว่าลูกสาวตัวเองดีที่สุดบนโลก

ในห้องผู้ป่วย หญิงวัยกลางที่อยู่ทางบนเตียงทางซ้ายมือของไป๋จงเจี๋ยมองเซี่ยชีหรั่นไป ถึงถามเธอ:“นั่นเป็นลูกสาวเธอหรอ หรือว่า ลูกสะใภ้?คงจะเป็นลูกสาว หน้าตาสวยจริงๆ ยังรู้เรื่องโตแล้ว ถ้าเป็นลูกฉัน เธอตะคอกใส่ฉันยังว่าไปอย่าง ฉันแค่พูดคำแรงแรงใส่เธอ เธอก็ไปแล้ว เธออายุเท่าไหร่แล้ว หาแฟนได้หรือยัง?”

ความจริงคำถามสุดท้ายนี้เป็นประเด็นของหญิงวัยกลางนี้ เธอเห็นผู้หญิงที่สวยที่ไหนก็มักจะถาม

“ใครจะไปรู้เธอหาหรือไม่หา ออกไปอยู่ข้างนอกหนึ่งปี”ไป๋จงเจี๋ยพูดอย่างเย็นชา โม่เสี่ยวหนงน้อยมากที่จะโทรหาในบ้าน และไม่พูดถึงเรื่องเซี่ยชีหรั่น เพราะฉะนั้นเรื่องที่เธอมีแฟนหรือไม่มี ไป๋จงเจี๋ยไม่รู้จริงๆ และตอนนี้เธอก็ยังเข้าใจ ว่าเธอคิดถึงแต่โม่เสี่ยวจุนทั้งใจ น่าจะไม่หาแฟนแน่นอน

หญิงวัยกลางคนนั้นไม่สนใจท่าทีของเธอ ยังคงถามเธออย่างจริงจัง:“เธอลองถามเธอดูสิ ฉันเห็นว่าเธอสวยจริงๆ ฉันรู้จักคนเก่งเก่งและคนฐานะใหญ่โต บ้านเขามีเงินมาก ได้ยินว่าเงินนับไม่ถ้วน ลูกชายบ้านนั้นหน้าตาไม่ค่อยดี เพราะฉะนั้นจึงคิดว่าจะหาภรรยาสวยสวย อย่างอื่นไม่กำหนดอะไร แค่สวยก็ได้แล้ว ลูกสาวบ้านเธอถ้ายังไม่ได้หา นั่นก็เป็นคนที่ดี พวกเขาเคยพูดไว้นานแล้ว แค่คุยตกลงกันได้ สินสอดก็ห้าแสนแล้ว”

“ห้าแสน!”ไป๋จงเจี๋ยเสียงสูงขึ้น

เธอก็เป็นคนคิดละเอียดอ่อน ทำไมเธอคิดยังไง ถึงลืมเงินทองข้างตัวเธอคนนี้

“ใช่ ห้าแสน เขาพูดคำไหนคำนั้น ฉันจะบอกให้.....”ผู้หญิงคนนั้นพูดอยู่ ก็ลงจากเตียง ใส่รองเท้าแตะเดินมาหน้าไป๋จงเจี๋ย พูดเบาเบา:“ผู้ชายคนที่จะหาภรรยาคนนั้นชื่อเก่อต้าลี่ คือหลานชายของท่านเสิ่นหลัวซานผู้อำนวยการสำนักความมั่นคงสาธารณะในเมืองหลินเจียงเรา เขาทั้งรวยทั้งมีอำนาจ ถ้าเธอสนิทกับญาติใหญ่โตขนาดนี้ได้ ห้าแสนก็ไม่ใช่อะไรแล้ว คนอื่นเขาให้ขอทานก็ให้เป็นร้อยเป็นร้อย ถ้าเป็นญาติกัน ก็คงจะให้ทั้งบ้านทั้งรถเนี่ย”

ชื่อเสียงของเก่อต้าลี่นี้ไป๋จงเจี๋ยก็เคยได้ยินเล็กน้อย ได้ยินว่าไม่ใช่หน้าตาไม่ดีแบบธรรมดา แต่ไม่ดีมาก และเป็นเพราะเหตุนี้ จึงตามหาผู้หญิงสวยสวยไปทั่ว อยากจะเปลี่ยนพันธุกรรมของรุ่นหลังหลัง

ก็เพราะเขามีหน้าตาที่ไม่ดีเกินไป ผู้หญิงที่สวยจริงๆก็ไม่อยากได้เขา บวกกับประวัติเขาที่ไม่ดี กินเหล้าพนัน ทุกอย่าง อยากจะหาผู้หญิงดีดีสักคนก็ไม่ง่าย

“ฉันจะบอกให้ นี่ก็ไม่ใช่ใครที่จะมีโอกาสแบบนี้ เขารวยขนาดนั้นแม้แต่ธรณีประตูก็เข้ายาก ไม่งั้นก็ถ้าจะหาคนที่อยากได้เงินเนี่ยมีเยอะแยะ เขาก็เรื่องมากนัก แต่ฉันว่าหน้าตาลูกสาวเธอ อย่าพูดถึงหลานชายผู้อำนวยการ แม้จะย้อนไปสังคมสมัยก่อน ฉันว่าขนาดท่านจักรพรรดิก็ยังอยากได้”

มันก็จริง ไป๋จงเจี๋ยก็รู้ว่าเซี่ยชีหรั่นเป็นคนสวยคนหนึ่ง แต่นิสัยเธอดึงดัน เธอจึงไม่เคยคิดอะไรแบบนี้　

“เป็นยังไง รอเธอกลับมา เธอลองถาม”ที่ผู้หญิงนี้ดูสนิทสนมขนาดนี้ก็มีเหตุผลเหมือนกัน แฟนเธอก็เป็นผู้นำระดับกลางของสำนักความมั่นคงสาธารณะ จึงหาวิธีทุกวันที่จะตีสนิทกับผู้อำนวยการสำนักความมั่นคงสาธารณะ แต่เขาก็ไม่ขาดกินขาดดื่ม จะให้อะไรก็ช่วยไม่ได้ เธอจึงหาวิธีโดยใช้วิธีนี้ ทำให้เธอไม่ว่าจะทำอะไร ก็จะสนใจที่ไหนมีผู้หญิงสวยสวย

“ได้ ฉันลองถาม”ไป๋จงเจี๋ยตอบอย่างครึกครื้น

ในใจเธอแอบคิด ถ้าเป็นไปได้จริงๆ ก็ดีจริงๆ พอถึงเวลาเธอก็ใช้เหตุผลที่เลี้ยงเธอและลำบากขนาดนี้ ไม่ให้ค่าสินสอดห้าแสนนี้กับเธอ และเงินสามแสนที่หายนี้ก็ไม่ต้องพูดถึงแล้ว ยังได้มาอีกสองแสน

ถ้าอยากจัดการเรื่องนี้ให้สำเร็จ คิดว่าคงต้องเหนื่อยใจเหนื่อยสมองหน่อย

เซี่ยชีหรั่นดูแล้วเชื่อฟัง แต่เธอฉลาดนัก ถ้าถามเธอ เธอก็จะสงสัยมากขึ้น

เธอคิดไปมา แล้วพูดกับผู้หญิงคนนั้นอีก:“ฉันคิดออกแล้ว ไม่ต้องถาม เธอก็ไม่ต้องไปถามเธอ ฉันว่าเธอหาเวลา ให้อีกฝ่ายดูเธอก่อน ดูว่าพอใจไหม ถ้าพอใจ ฉันก็จะหาวิธีต่อ ถ้าไม่พอใจ ก็ไม่มีอะไรให้คุยกันแล้ว”

“ก็ดีก็ดี!”ผู้หญิงคนนั้นคิดแม้อีกฝ่ายที่ดูจะไม่พอใจ ก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเธอจริงจังกับเรื่องนี้ ผู้อำนวยการก็จะดีใจแน่นอน

ไม่นานเซี่ยชีหรั่นก็ซื้อของที่ไป๋จงเจี๋ยต้องการทั้งสองอย่างกลับมาแล้ว วางไว้บนตู้เล็กข้างเตียง พูดเบาเบา:“ของกินแห้งไป แม่ ฉันไปตักน้ำร้อนมาให้”

“ไปเถอะ”ไป๋จงเจี๋ยขยับคิ้ว แล้วพูด

ระหว่างที่เซี่ยชีหรั่นออกไปตักน้ำร้อน คุณนายของผู้นำคนนี้ก็ไม่หยุดที่จะพยักหน้า พูด:“สวยจริงๆ ใบหน้าเล็กนี้ ยิ่งมองยิ่งชอบ ฉันกล้ายืนยัน เก่อต้าลี่ต้องชอบแน่นอน ทั้งสวยทั้งเชื่อฟังขนาดนี้ เธอนี่เก่งจริงๆ สอนลูกให้ดีขนาดนี้”

ทันใดนั้นไป๋จงเจี๋ยก็มีความภูมิใจขึ้นมา พูดอย่างเชิดหยิ่ง:มันแน่นอนอยู่แล้ว ก็เหมือนฉันบอกให้เธอไปทางตะวันออกเธอก็ไม่กล้าขัดคำสั่งไปทางตะวันตก เธอก็รีบให้พวกเขามาดูเถอะ ถ้าพอใจ เรื่องนี้ฉันจะเป็นคนจัดการเอง จะให้ฉันลักเธอไปฉันก็จะทำ”

“เห้อ!เธอพูดแบบนี้ฉันก็จัดการเรื่องได้สบายแล้ว ฉันจะให้พวกเขารีบมาแน่นอน”

เซี่ยชีหรั่นไปเอาน้ำกลับมา ไป๋จงเจี๋ยยื่นมือนำเนื้อตุ๋นมาทาน