สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 381

ตอนที่ 381 สาวใช้ตัวแสบ285

เหี้ย หมัดของเขากำแล้วกำอีก อีกเพียงนิดเดียวก็จะทับลงไปจูบเธอแล้ว

มือน้อยๆของเซี่ยชีหรั่นโอบหน้าเขาไว้ ใบหน้านั้นที่ทำให้เธอหลงใหลเขา ตอนนี้กำลังจ้องมองเธอด้วยท่าทางเย็นเยือก

ทำไมเธอถึงมองไม่เห็นรอยยิ้มของเขา? เธอชอบมองรอยยิ้มของเขานะ

มือน้อยๆของเธออ่อนนุ่มบางเบา ท่าทางจริงใจบนใบหน้าน้อยๆของเธอเหมือนกำลังนวดหัวใจเขาให้เจ็บปวด ทำให้ใจของเขาแน่นแล้วแน่นอีก

เธอลูบใบหน้าของเขาอยู่ตลอด แล้วก็ไม่พูดอะไร

“คุณคิดจะทำอะไรกันแน่? คิดจะยั่วยวนผม?” หลังจากที่ผลออกมาแล้ว เขาไม่อยากแตะต้องเธอ เขาไม่อยากแตะต้องผู้หญิงคนหนึ่งที่ทำเป็นแค่เสแสร้ง

แต่ว่าการกระทำของเธอได้ทำให้เขาเกิดความเร่าร้อนอย่างผิดปกติแล้ว เธอเป็นผู้หญิงที่เขาสามารถกระทำได้ทุกเมื่อ เขาไม่จำเป็นต้องเก็บกดความต้องการของตัวเอง ดังนั้นหากเธอยังกล้าตอแยเขาอีก เขาจะกระทำให้เธอต้องจ่ายค่าตอบแทนที่ยิ่งใหญ่อย่างไม่เกรงใจ

เซี่ยชีหรั่นรีบชักมือกลับ เธอไม่ได้หมายความแบบนั้น

“เปล่า ฉันแค่อยาก......” เธอพูดไม่ออก เธอไม่น่าคาดหวังให้เขาทำอะไรเธอไม่ใช่หรือ?

เย่เชินหลินล้มทับลงมา สายตาพราวเพ่งมองดวงตาเธอ ริมฝีปากเธอ

“คุณไม่อยาก ผมอยาก” น้ำเสียงแหบแห้งของเขายังพูดไม่ทันจบ ริมฝีปากก็บดทับริมฝีปากที่อ่อนนุ่มและมีกลิ่นเหล้าของเธอ

ปากกับปากจูบกันและกัน ใจของทั้งสองคนต่างก็แน่นอย่างประหลาด เหมือนเจ็บปวดจี๊ดๆ และเหมือนหวานอ่อนๆ เหมือนกับเมื่อกี้ตอนที่ดื่มเหล้าชั้นดี

เขาจูบเธออย่างบ้าคลั่ง ดูดริมฝีปากของเธอ ริมฝีปากบางๆของเธอเหมือนโดนเขาดูดจนละเอียด เจ็บนิดๆ กลับทำให้ใจเธอรู้สึกดีกว่าปวดใจกับว่างเปล่า

จูบอย่างรุ่มร้อนสักพัก มือใหญ่ของเขาก็เริ่มล้วงหาจุดสูงตระหง่านของเธอ อย่างหมดความอดทน

เพียงแค่โดน ตรงหน้าเซี่ยชีหรั่นก็ปรากฏภาพ ครั้งก่อนเขากับส้งหลิงหลิงพลิกกันไปมา ในใจทรมานอย่างที่สุด ขนาดดื่มเหล้าเข้าไปเยอะขนาดนี้แล้ว เธอก็ยังลืมไม่ลง ภาพนั้นที่ทำให้หัวใจเธอแตกสลาย

“ฉันไม่เอา ฉันไม่เอา คุณขึ้นเตียงกับเธอแล้ว ฉันเห็นแล้ว ฉันไม่อยากแบบนั้นกับคุณ ฉันไม่เอา.....” เธอปฏิเสธอย่างสะลึมสะลือ ถึงแม้มือจะไม่มีแรง แต่ก็ปัดมือเขาด้วยจิตใต้สำนึก

“เธอมีสิทธิ์ปฏิเสธหรือ?” เขาถามอย่างเย็นชา

หากเธอมีสติดีอยู่ เธอจะต้องฝืนใจตัวเอง บอกว่าเธอไม่มีสิทธิ์ แต่ตอนนี้เธอเมาแล้ว สติเลอะเลือน รู้เพียงว่าต้องพูดตามจิตใต้สำนึกของตน

“ฉันไม่เอา ฉันไม่เอา คุณไม่สะอาด ฉันไม่เอา......” เธอก็ไม่รู้ว่าพูดพึมพำไปหลายรอบ เย่เชินหลินขมวดคิ้วมองดูเธอพักหนึ่ง ลุกขึ้น ไปอาบน้ำ

…………….

เช้าวันที่สอง เซี่ยชีหรั่นตื่นขึ้นมาบนเตียงของตัวเอง ปวดหัวมาก จิ่วจิ่วที่อยู่ข้างๆถามเธอว่า “คอแห้งไหม?”

เธอพยักหัว พูดขึ้นว่า “แห้ง”

“เมื่อคืนเกิดอะไรกันขึ้นหรือ? ฉันคิดว่าบนตัวเธอจะ....ดูเหมือนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น?” จิ่วจิ่วมาหาแต่เช้า เห็นเซี่ยชีหรั่นนอนอยู่ในห้องของตัวเอง และเย่เชินหลินก็ไปออกกำลังกายยามเช้าแล้ว เธอเศร้าสลดจริงๆ

รู้แบบนี้แต่แรกก็คงไม่ชักชวนเซี่ยชีหรั่นดื่มเหล้าแล้ว ดื่มจนตอนนี้ต้องมาปวดหัว อะไรก็ไม่เกิด ทรมานตัวเองเปล่าๆ

เซี่ยชีหรั่นลุกขึ้นนั่ง มองดูตัวเอง ยังเป็นชุดที่ใส่ตอนดื่มเหล้า น่าจะไม่ได้เกิดอะไรขึ้นจริงๆ

เธอยังคงจำได้ลางๆ จำได้ว่าเย่เชินหลินอุ้มเธอไปยังห้องนอนของเขาแล้วนะ คนมักมากคนหนึ่งสามารถปล่อยเธอที่เมามายไปได้ หรือเขาเปลี่ยนรสนิยม หรือเขายังโกรธอยู่ ไม่อยากที่จะแตะต้องเธอแล้ว

แต่ว่าแบบนี้ก็ดี เธอไม่อยากให้เขาทำแบบนั้นกับเธอ หลังจากที่เขากับส้งหลิงหลิงมีอะไรกันแล้ว ถึงแม้เธอจะรู้ว่าความคิดแบบนี้น่าขำ สถานะของเธอ เป็นเพียงแค่ผู้หญิงของเขา ขึ้นเตียงกับเขาเป็นสิ่งที่เธอควรทำ เขาเตือนเธอแล้วนับครั้งไม่ถ้วน

ยังไม่ทันรอให้เซี่ยชีหรั่นได้ตอบ ก็ได้ยินเสียงเคาะประตู เบาๆ

“เชิญเข้ามา” เซี่ยชีหรั่นพูดขึ้น เธอนึกว่าเป็นพ่อบ้าน คิดไม่ถึงว่าเมื่อเธอพูดจบ ประตูก็ไม่เปิด

“ชีหรั่น ผมคือไห่ลี่หมิน ผมอยากเข้าไปคุยกับคุณ ไม่ทราบว่าสะดวกไหมครับ” นี่ยังเป็นรุ่งเช้า ไห่ลี่หมินไม่อยากบุกเข้าไป ทำให้เซี่ยชีหรั่นรู้สึกอึดอัดกับตื่นตกใจ

ความเอาใจใส่แบบนี้ ทำให้ในใจจิ่วจิ่วแอบชื่นชม แล้วก็พูดในใจอีกรอบว่า หากชีหรั่นลงเอยกับไห่ลี่หมิน จะต้องมีความสุขกว่าลงเอยกับคุณองค์ชายแน่

เซี่ยชีหรั่นลงจากเตียง สวมรองเท้า กลับเตียงให้เรียบร้อยหน่อย แล้วกลับมานั่งบนเตียง พูดขึ้นว่า “เชิญเข้ามา”

ไห่ลี่หมินบิดประตูเปิดเข้ามา จิ่วจิ่วรีบพูดว่า “ท่านทั้งสองคุยกันก่อน ฉันจะไปดูว่าอาหารเช้าของชีหรั่นเสร็จหรือยัง ถือโอกาสรินน้ำมาให้เธอด้วย”

“ไม่เป็นไร” เซี่ยชีหรั่นกับไห่ลี่หมินตอบออกมาพร้อมกัน

ไห่ลี่หมินก็ไม่ได้กลัวเย่เชินหลิน เพียงแต่ว่ารุ่งเช้าแบบนี้ เซี่ยชีหรั่นยังเป็นผู้หญิงของเย่เชินหลิน เขาไม่อยากพูดคุยกับเธอตามลำพัง อาจทำให้เธอต้องเดือดร้อนอย่างไม่จำเป็น

เซี่ยชีหรั่นนั่นกลัวเย่เชินหลินคนใจแคบ ดังนั้นจึงอยากให้จิ่วจิ่วอยู่ด้วย