สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 464

ตอนที่464 สาวใช้ตัวแสบ368

ใบหน้าของคนแซ่เย่ก้มลง โอบเอวของเธอแล้วกดเธอนอนลงเบาะหลังทันที

คนขับรถเอาแผ่นกั้นระหว่างที่นั่งด้านหน้าและด้านหลังลง เช่นนี้ ด้านหลังก็จะมีความเป็นส่วนตัว ผู้ขับขี่เพียงแต่รักษาความเร็วไว้ เคลื่อนไปข้างหน้าอย่างช้าๆ ส่วนด้านหลังใครจะลงโทษใน หรือใครจะอ้อนใครดีใจ ไม่ใช่เรื่องที่เขาควรจะสนใจ

“คุณเป็นผู้หญิงของฉัน ห้ามผู้ชายคนอื่นมอง”เย่เชินหลินไม่ได้หึงหวงมานานแล้ว ถึงแม้จะไม่หึงหนักเหมือนเมื่อก่อน แต่น้ำเสียงก็ยังแย่อยู่เล็กน้อย

ประกาศการครอบครองอย่างสมบูรณ์ เขาจูบอย่างบ้าคลั่ง

……

เมื่อประธานจงได้เส้นผมของเซี่ยชีหรั่นไปแล้ว วางบนฝ่ามือแล้วหรี่ตามอง จากนั้นก็ดึงผมของตัวเองออกมา ใส่เข้าไปในซองจดหมาย ส่งให้คนใกล้ชิดข้างตัวได้

ความจริงคนใกล้ชิด ก็ไม่รู้ว่าเส้นผมนี้เป็นของเขา

เขาเป็นคนระมัดระวังอยู่เสมอ ในเรื่องเดียวกันในแต่ละช่วงเขาจะจัดคนทำที่แตกต่างกัน

“ไปตรวจสอบความสัมพันธ์พ่อแม่และลูก การตรวจแบบไม่ระบุชื่อ” เขาสั่งคนใกล้ชิด

“ได้ ท่านประธาน” คนคนนั้นก็ไม่ถามอะไร ถือซองจดหมายแล้วออกไป

ตอนที่ผลการตรวจของเซี่ยชีหรั่นกับคุณนายหลี่ออกมา เป็นช่วงบ่าย ในเวลานั้นเซี่ยชีหรั่นกำลังเดินไปรอบ ๆ เมืองเพื่อดูสถานที่จัดงาน

เย่เชินหลินได้ผลตรวจมา เปิดดูในห้องทำงาน เหมือนอย่างที่เขาคาดการณ์ไม่มีผิด เซี่ยชีหรั่นกับคุณนายหลี่มีความสัมพันธ์กันแบบเครือญาติจริงๆ

นั่นก็แสดงว่าคุณนายหลี่ จ้าวเหวินอิงก็คือแม่ที่แท้จริงของเซี่ยชีหรั่น

“อยู่ตรงนี้” เย่เชินหลินโทรหาเซี่ยชีหรั่น ถามเธอ

“ถนนคนเดิน ฉันดูก่อนว่าใช้เวลานานแค่ไหนในการเดินจากที่นี่ไปยังลานกว้าง” แผนอันนี้ของเธอ ช่วงที่คู่รักทำกิจกรรม จะต้องเดินเท้า เธอจะต้องประเมินเวลากิจกรรมอย่างแม่นยำ

“ตอนเย็นฉันจะพาคุณไปพบแขก คุณบอกคนขับรถให้พาคุณกลับวิลล่าเดี๋ยวนี้เลย เลือกใส่ชุดที่คุณคิดว่าสวยที่สุด” เย่เชินหลินสั่ง นี่คือน้ำเสียงของการสั่ง เซี่ยชีหรั่นรีบตอบรับ

“ตกลง ฉันก็กำลังจะเสร็จงานพอดี ตอนนี้ก็สามารถกลับได้แล้ว”

วันนี้สำหรับเซี่ยชีหรั่นแล้ว เป็นวันสำคัญมาก ดังนั้นเย่เชินหลินจึงให้เธอใส่ชุดที่สวยที่สุด เขาจะบันทึกภาพตอนที่เธอรู้ว่าแม่ของเธอเป็นใคร บันทึกช่วงเวลาที่ดีที่สุดนั้นไว้

ยังมี เธอกับแม่พบกันเป็นครั้งแรกและรับรู้สถานะความเป็นแม่ลูก สถานการณ์แบบนี้ เขาจะช่วยเธอบันทึกไว้

วันหน้าถ้ามีกิจกรรมอะไร เย่เชินหลินก็จะบอกหลินหลิงเป็นคนจองโรงแรมให้ แต่ครั้งนี้เขาโทรจองสถานที่ทานข้าวด้วยตัวเอง

โดยทั่วไปคนนอกจะไม่รู้จัก เขากับเซี่ยชีหรั่นไปทานข้าวด้วยที่ไหนก็ได้ เรื่องที่เกี่ยวข้องกับคุณนายหลี่ เขาจำเป็นต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ

หลังจากเตรียมพร้อมแล้ว เขาโทรเข้ามือถือของคุณนายหลี่ ตั้งแต่ร็ว่าคุณนายหลี่อาจจะเป็นคุณแม่ของเซี่ยชีหรั่น เขาก็ส่งคนให้ความสนใจกับการเคลื่อนไหวของเธอเสมอมา

เสนาธิการหลี่กลับไปที่ปักกิ่งแล้ว คุณนายหลี่อยู่ที่ตงเจียงคนเดียว เขาคิดว่าเธอน่าจะรอผลตรวจเช่นกัน

“สวัสดี” เสียงเบา ๆ ของคุณนายหลี่ดังขึ้นที่ปลายอีกฝั่ง

“สวัสดี คุณนายหลี่ ฉันคือเย่เชินหลิน ไม่ทราบว่าเย็นนี้พอจะมีเวลาว่างทานข้าวเย็นด้วยกันไหม”

“ผลตรวจออกมาแล้วหรือ” จ้าวเหวินอิงน้ำเสียงตื่นเต้น หลายปีที่ผ่านมา ด้วยบุคลิกที่นิ่งสงบ นอกจากเรื่องนี้แล้วเกรงว่าเธอคงจะไม่รู้สึกตื่นเต้น

“เรามาคุยกันต่อหน้าดีกว่า ถ้าท่านสะดวก”

“ตกลง รบกวนคุณส่งที่อยู่มาที่มือถือฉันให้ด้วย ฉันจะไปถึงที่นั่นหกโมงตรง” คุณนายหลี่ระงับความรู้สึกของตัวเองลงอย่างมาก พูดเบา ๆ ว่า

เหมือนที่เขาคิดไว้ไม่มีผิด คุณนายหลี่เต็มไปด้วยความคาดหวังที่จะได้เจอเซี่ยชีหรั่น

หลังจากการเตรียมการทั้งหมดนี้แล้ว เย่เชินหลินก็นั่งรถกลับไปที่วิลล่า

เซี่ยชีหรั่นก็พอจะเดาออกว่าเป็นผลของการตรวจออกมาแล้ว ดังนั้นเย่เชินหลินจึงอยากจะเซอร์ไพรส์เธอ

ระหว่างที่เธอกำลังเลือกชุด ในใจเหมือนมีกระต่ายน้อยเตะอยู่ หัวใจเต้นรัว แม้แต่ลำคอก็เหมือนจะถูกอะไรบางอย่างบล็อกอยู่ ทั้งตื่นเต้นและรอคอย ในเวลาเดียวกันอารมณ์แห่งความกลัวทำให้เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่

มือกวาดเสื้อผ้าทุกชิ้นในตู้เสื้อผ้า แต่ดูเหมือนจะไม่รู้ว่าตัวเองชอบชุดไหน

ตอนที่เย่เชินหลินเดินเข้ามา เห็นเธอกำลังงุนงงอยู่ไม่รู้จะทำอะไร

ผู้หญิงโง่ เธออ่อนไหวมาก คิดว่าน่าจะรู้เรื่องแล้ว

เขาเดินเข้าไปอย่างเงียบ ๆ พูดแซวเบาๆ “เพราะเสื้อผ้าเยอะไป ก็เลยตาลายเหรอ”

“ใช่ เพราะเสื้อที่คุณซื้อให้มันเยอะมาก เมื่อก่อนดีกว่า ไม่ต้องเลือก มีอยู่สองตัว สักตัวนี้ก็ใส่ตัวนั้น สักตัวนั้นก็ใส่ตัวนี้ ดีขนาดไหน ไม่ต้องกังวลเลย” ได้ยินเสียงเย่เชินหลิน เซี่ยชีหรั่นรีบตอบกลับ

เขาไม่ใช่อยากจะเซอร์ไพรส์เธอเหรอ เธอควรแกล้งทำเป็นไม่รู้อะไรเลย เช่นนี้ถึงจะเรียกว่าเซอร์ไพรส์

เย่เชินหลินก็ไม่เปิดเผยเธอ แค่เดินไปข้างหน้า ลูบหัวผมของเธอ ว่าเธอโง่เกินไปจึงไม่สามารถเลือกเสื้อที่เหมาะสมไม่ได้