สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 471

ตอนที่ 471 สาวใช้ตัวแสบ375

ตราบใดที่ยังไม่ได้หมั้นยังไม่ได้แต่ง คนที่อ่อนไหวอย่างเธอ ช่วงระหว่างท้องก็มักจะกังวล เธอเองเป็นเด็กกำพร้า เธอคงกลัวถ้าลูกเกิดมาจะไม่ได้รับการยอมรับ เพราะฉะนั้นเขาต้องเริ่มเตรียมที่จะหมั้นและแต่งงานกับเธอ

เขาจะให้เธอกับลูกของเขาได้รับคำอวยพรจากทุกคนแล้วค่อยฝังตัวอ่อนตั้งครรภ์ถึงเวลานั้นเธอจะอ้างว่างานสำคัญ เค้าก็จะไม่ให้เธอเอาแต่ใจอีกเป็นต้องรั้งเธอไว้ รอคลอดลูกให้เขาก่อนค่อยว่ากัน

“เธอยังสาวหรอ? เธอจะสามสิบแล้วมั้ง?” เซี่ยชีหรั่นบ่นพึมพำ เย่ขมวดคิ้วแกล้งโมโหแล้วถามเธอ “ทำไมรังเกียจที่ผู้ชายของเธอแก่หรอ? เธอยังถูกทำโทษไม่พอใช่มั้ย?”

เซี่ยชีหรั่นหน้าแดง รีบก้มหน้าลง เธอไหนจะกล้าพูดว่าเขาแก่ พลังของเขาฮึกเหิมขนาดนั้น เธอยังคิดอยู่สงสัยกินยาเสริมพลังอารมณ์ตั้งแต่เด็ก...... เหอะๆ ความคิดแบบนี้เธอคงไม่กล้าพูดออกมาหรอก ไม่งั้นคงได้ตายอย่างไม่ต้องสงสัย

เช้าวันที่สองเย่เชินหลิน เรียกตัวหลินต้าฮุยมาที่ห้องทำงานของเขา และถามว่างานหมั้นต้องเตรียมอะไรบ้าง

หลินต้าฮุยมองบน และคิดในใจว่าคำถามนี้ถามแบบตอบยากจริงๆ งานหมั้นต้องเตรียมอะไรบ้าง มันก็แค่เป็นเรื่องของคนสองคน

แต่ว่า... “คุณเย่ คุณจะหมั้นกับชีหรั่นหรือครับ?”

“นายมีสิทธิ์เรียกชีหรั่นหรอ? เรียกได้สนิทสนมขนาดนี้ ไม่อยากทำงานแล้วใช่มั้ย” ท่านหน้าตาบึ้งตึง พูดด้วยเสียงตำหนิ

ต่อฟ้าดิน ในสายตาของหลินต้าฮุย ชีหรั่นถึงแม้จะเป็นคนสวย แต่เขาไม่ได้รัก และก็ไม่กล้ารัก

เขาเรียกชีหรั่น ก็แค่เพราะว่าเซี่ยชีหรั่นทำให้คนรู้สึกเป็นกันเองต่างหาก เขารีบยิ้มแล้วอธิบาย “ผมอยากทำครับ ต้องอยากทำอยู่แล้ว ถ้าผมไม่ทำ งานหมั้นของท่านประธานเย่พวกเราใครจะเป็นคนออกความคิดเห็นให้ครับ?”

“นับวันยิ่งกะล่อนแล้วนะ ออกความคิดก็มีแต่ความคิดเห็นไร้สาระ ไม่ควรถามนายเลย ถามหลินหลิงยังคงจะดีกว่า ไปเรียกหลินหลิงมาสิ๊!”

เอาเถอะ พูดตามจริงหลินต้าฮุยก็ไม่ได้เก่งด้านนี้ ยังคิดไม่ออกเลยว่างานหมั้นจะออกมารูปแบบไหน ก็แค่กินข้าว ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายเจอกันก็เท่านั้นเอง

ไม่นานหลินหลิงก็มาแล้ว ได้ยินว่าเย่เชินหลินจะหมั้นกับเซี่ยชีหรั่น ในสายตาเธอมีความขมขื่นผ่านเข้ามาแวบหนึ่ง เพียงแค่หลังความขมขื่นผ่านไป เธอรีบพูดกับตัวเองว่า ช้าเร็วเขาก็ต้องหมั้นอยู่แล้ว เมื่อก่อนกับส้งหลิงหลิงแล้ว ตอนนั้นในใจเธอไม่เคยอวยพรการแต่งงานของพวกเขา เพราะเธอรู้สึกว่าเย่เชินหลินไม่มีความรักต่อส้งหลิงหลิงเลย

แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน เขาหลงรักผู้หญิงที่ชื่อเซี่ยชีหรั่นเข้าแล้ว เขาที่ไม่เคยเห็นความสำคัญของพิธีการหมั้น แต่ครั้งนี้เขาถึงกับถ่อมาเพื่อขอคำชี้แนะจากเธอ พิธีจัดงานหมั้นที่โรแมนติก เพื่อให้ผู้หญิงรู้สึกอยากจดจำไปตลอดชีวิต

“คุณเย่ ให้เวลาฉันคิดสองวันได้มั้ยคะ?” หลินหลิงถาม เย่เชินหลินพยักหน้า

“ไม่รีบ ให้เวลาคุณครึ่งเดือนค่อยๆคิด สามารถไปหาบริษัทนักวางแผนช่วยคุณคิดอีกแรงด้วยก็ได้ ผมต้องการแค่เป้าหมายเดียวคือโรแมนติก จนทำให้เธอจดจำได้ตลอดชีวิตก็พอ”

คำเรียกร้องของเขาราวกับง่ายมาก เขาไม่รู้หรอนี่คือคำขอร้องที่สูงสุดต่างหาก หลินหลิงคิดในใจ เธอรู้สึกนับวันยิ่งไม่เข้าใจเจ้านายของเธอทุกที

เมื่อก่อนใบหน้าที่ไม่มีความรู้สึกนั้น ตอนนี้มองไม่เห็นแล้ว แน่นอนว่าเพราะอยู่ต่อหน้าผู้หญิงที่เขารักสีหน้าแบบนั้นถึงหายไป

บางครั้งเขาก็นั่งเหม่อลอยอยู่คนเดียว บางครั้งก็เหมือนนึกถึงคนแซ่เซี่ยยิ้มแล้วส่ายศีรษะไปมา ใครบอกว่าผู้หญิงเวลามีความรักสติปัญญาจะลดลง เขาสองคนดูเหมือนจะสลับกันนะ

ผู้จัดการลี่บอกว่าเซี่ยชีหรั่นตั้งใจทำงานมาก อีกอย่างแนวคิดล้วนเป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง ไม่ได้เหมือนตอนที่อยู่บ้านพักตากอากาศ ไม่เอาไหนสักอย่าง ทำให้คนอื่นรู้สึกได้ว่าเป็นแค่แจกันดอกไม้ที่สวยแต่รูป

เจ้านายของบ้านพวกเขากลายเป็นคนบ้ากามไปแล้ว...... เขาอยู่นี่เรื่องที่เขาตั้งใจอยากจะหมั้น ผู้หญิงคนนั้นก็วิ่งออกไปบนถนนไปสำรวจการตลาดแล้ว

หลินหลิงเมื่อก่อนคอยคิดตลอด ในโลกนี้น่าจะไม่มีใครสามารถคุมนิสัยที่เหมือนสัตว์ป่าอย่างเย่เชินหลินได้ แต่เธอคิดผิด ในโลกนี้เหนือฟ้ายังมีฟ้า ไม่แน่วันนึงคนแซ่เซี่ยอาจเป็นคนทำงาน ส่วนเขากลับบ้านไปเปลี่ยนผ้าอ้อมให้เด็กก็ได้

ความคิดพวกนี้ทำให้ตัวหลินหลิงสับสนไปหมด ตอบเพียงคำเดียวว่า “ค่ะ คุณเย่” และหันหลังเดินไปที่ประตู

“บอกหลินต้าฮุยปิดปากให้สนิทหน่อย เรื่องนี้ห้ามให้เซี่ยชีหรั่นรู้”“ค่ะ คุณเย่” เธอรู้ถึงความหมายของประธานเย่คือให้เธอปิดปากสนิทด้วย

……

อีกไม่กี่วันก็เป็นวันเกิดของท่านปู่ไห่ของตระกูลไห่ คนที่มีชื่อเสียงทั้งตงเจียง และข้าราชการที่เมืองหลวง ก็มาอวยพรกันหมด สถานที่คึกคักมาก

ตระกูลไห่ จองตึกสโมสรที่อยู่นอกเมืองที่ใหญ่ที่สุดของมณฑลเจียงมีแต่ทำอย่างนี้ถึงจะต้อนรับแขกที่มาอวยพรได้ไม่ตกหล่น

เย่เชินหลินยังเลือกชุดให้เซี่ยชีหรั่นด้วยตัวเอง นอกจากนี้ยังกลัวอากาศหนาวตั้งใจที่จะเลือกผ้าคลุมให้หนึ่งผืน

เซี่ยชีหรั่นไม่เคยร่วมงานที่ใหญ่โตขนาดนี้ เธอออกงานกับเขาครั้งนี้ ทั้งมณฑลตงเจียง ก็จะจับกลุ่มคุยซุบซิบนินทาเรื่องของเธอทันที

ผู้หญิงมองเย่เชินหลิน คนรักใหม่ของเย่เชินหลิน ทุกคนก็จะสนใจเธอเป็นพิเศษ

ยังไงเธอก็รู้สึกตื่นเต้นก่อนออกยังรู้สึกลังเลจึงถามเขา “ ฉันไปด้วยจะเหมาะสมมั้ยคะ?”