สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 554

ตอนที่ 554 สาวใช้ตัวแสบ 458

เซี่ยชีหรั่นคิดย้อนกลับไปตั้งแต่เธอรู้เรื่องของส้งหลิงหลิง เย่เชินหลินเกือบจะไม่ได้นอนหลับดีดีสักคืน ทุกคืนเขายืนอยู่หน้าประตูของห้องนอน เธอก็รู้

เขายืนจนฟ้าสว่าง และเปิดประตูเข้ามาในห้อง ปีนขึ้นมาบนเตียง โอบกอดเธอแล้วนอนแป๊บหนึ่ง

เธอเกลียดเขาจริง ถึงแม้ตอนนั้นจะเกลียดจริงๆ แต่ว่าตอนที่เกลียดเขานั้น ก็ปรารถนาที่จะเห็นหน้าเขา เธอตัดใจทิ้งเขาไม่ลง เธออยากที่จะกลับไปเป็นเหมือนแต่ก่อน สามารถกอดกับเขาได้ ทุกครั้งที่กอดเขาอย่างสนิทสนมนั้น เธอมักจะรู้สึกว่ากอดของทั้งสองคนเหมือนกับวงกลมที่สมบูรณ์แบบ แยกออกจากกันแล้ว ทุกคนก็จะกลายเป็นโอบกอดที่ขาดหายไป

เย่เชินหลิน ฉันจะไปแล้วจริงๆ คุณไม่ต้องคิดที่จะให้ฉันให้อภัยเรื่องของคุณ คืนนี้คุณก็นอนหลับดีดีนะ ถ้าเป็นแบบนี้อีกตอนไป ร่างกายของคุณจะรับไหวไหม?

ไม่รู้ทำไม เธอก็รู้สึกว่า เธอก็นอนไม่หลับ เขายิ่งนอนไม่หลับ

เมื่อวันก่อนเขายืนอยู่หน้าประตูห้องนอนของเธอ รอให้เธอเรียกเขาเข้าไป คืนนี้เขาจะ……

ทันใดนั้นเธอก็คิดขึ้นมาได้ เขาจะมาที่ประตูหน้าห้องเธออีก?

เธอรีบลุกขึ้นนั่งทันที ไม่ทันที่จะใส่รองเท้า เปลือยเท้าวิ่งไปที่หน้าต่าง เปิดผ้าม่านออก มองไปด้านนอกลานบ้าน

ไม่มีอะไรเลย เธอควรจะดีใจซิ แต่ทำไมเธอถึงมีความผิดหวังและหดหู่นิดหน่อย? หรือว่าเธอหวังว่าหลังจากเธอไปแล้ว ทุกคืนเขาจะไม่นอน มาดูเธอเหรอ? เซี่ยชีหรั่น การรอคอยของคุณไม่ถูกต้อง เขาไม่มา มันก็ดีต่อเธอ และก็ดีต่อเขา

เย่เชินหลินยังคงยืนอยู่ที่เดิม เขาแค่ตั้งใจเลือกที่ที่เซี่ยชีหรั่นมองไม่เห็นก็เท่านั้น เขาก็แค่อยากมาดูเธอ เขาไม่อยากนอน ถึงแม้ว่าแท้ที่จริงแล้วเขาจะง่วงแล้วก็ตาม เขาก็ไม่อยากนอน

เขารู้สึกว่ายืนอยู่ตรงนี้ ถึงจะห่างจากเธอใกล้ที่สุด และก็เหมือนจะสามารถบอกความหมายว่ายังเฝ้าปกป้องรักษาเธอไว้ได้

เธอเปิดผ้าม่าน เขามองเห็นแล้ว การกระทำที่ค่อยๆเคลื่อนไหวเล็กๆน้อยๆนั้นทำให้หัวใจที่เย็นชาของเขาเกิดความรู้สึกอบอุ่นขึ้นมา

ผู้หญิงของเขา เธอคงลืมเขาไม่ได้มั้ง

เย่เชินหลิน เธอลืมไม่ได้นั้นมันแน่นอนอยู่แล้ว​ แต่ว่าก็อาจจะ​เป็นไปได้ว่าเวลานั้นสั้นไป​ เพราะฉะนั้นเธอเลยยังไม่ลืม​ ผ่านไปสักช่วงหนึ่ง​ เธอเริ่มชีวิตใหม่​ คุณก็จะค่อยๆจางหายไปจากความทรงจำที่อยู่ในหัวสมองของเธอ

อย่าลืม​ ว่าข้างกายของเธอไม่ได้ขาดผู้ชายที่เก่งเลยสักนิด​ ผู้ชายพวกนั้นไม่ได้ด้อยกว่าคุณเลยสักนิด​ และก็ไม่ได้มีประวัติ​ต้องโทษเหมือนกับคุณด้วย

เซี่ยชีหรั่น​ คุณยังใจสั่นกับผู้ชายคนอื่นไหม?

คุณจะยิ้มให้ผู้ชายคนอื่น​ต้อนรับเขากลับบ้านเหมือนกับตอนต้อนรับผมกลับบ้านไหม และก็พูดว่า:“คุณกลับมาแล้วเหรอ? ”

ผมเคยบอกคุณหรือเปล่า​ ท่าทางแบบนั้นของคุณน่ารักมากที่สุด​ ไร้เดียงสา​ที่สุด​ เซ็กซี่​ที่สุด​ ทำให้ผู้ชายรู้สึกมีความสุขมากที่สุด?

คุณจะเขินอายเหมือนกับที่ทำกับผมหรือเปล่า​ แต่บางครั้งก็ใจกล้ารุกไปจูบริมฝีปากของผู้ชายคนอื่น?

ถึงแม้จะทำได้เพียงคิดอยู่ในหัวสมอง​ ยังไม่ได้เกิดขึ้นจริง​ เย่เชินหลิน​ก็อดไม่ได้ที่จะกำหมัดแน่น​ และคิ้วก็ขมวดเข้าหากันแล้ว

ที่แท้คำพูดที่โหดร้ายมากที่สุดบนโลกใบนี้ก็คือคำอวยพร​ ทั้งทั้งที่ตัวเองตัดใจไม่ได้​ ก็กลับต้องมองดูคนที่ตัวเองรักไปกับคนอื่น​ พูดว่าอวยพร​ นั้นก็เหมือนใช้มีดกรีดตัดลงมาที่ใจ​ ก็เหมือนกับเขาในตอนนี้

เขาไม่รู้อะไรเลยขอแค่เขาไม่ปล่อยมือ​ เขายังรักเธออยู่อย่างนี้ทุกวัน​ ตามเธออย่างนี้ตลอด​ รักที่เธอมีต่อเขา​ ไม่ว่าช้าหรือเร็วเธอก็ยอมรับเขาอยู่ดี​ เพราะเธอเป็นคนใจอ่อนแบบนี้

เขาแค่ไม่อยากที่จะเห็นเธอทุกข์ทรมาน​อย่างนั้นอีกแล้วจริงๆ

เย่เชินหลิน คุณกลายเป็นคนที่ไม่สง่างามไปตั้งแต่ตอนไหนกัน

พูดให้เธอไปแล้ว​ ก็ให้เธอไป​ ลืมไม่ได้ก็เป็นเพราะว่าคุณทำเรื่องผิดเอง​ หาเรื่องใส่ตัวเอง

หลี่เหอไท้ยังคงอยู่ที่หน้าต่าง มองดูผู้ชายที่อยู่ลานบ้านด้านนอกอย่างเงียบๆ มีคนรายงานเขาตั้งนานแล้วว่ามีผู้ชายขับรถมาจอดไว้ไม่ห่างจากลานบ้านมาก ยืนอยู่ตรงนั้นและมองขึ้นไปที่ตึก ไม่รู้ว่ามีวัตถุประสงค์อะไร ขอคำสั่งจากเขาว่าควรทำยังไง

เขาจะทายไม่ถูกได้ยังไงว่าผู้ชายคนนั้นจะคือใครซะอีกล่ะ เขาเปิดม่านออกมองดู ก็พบว่าสิ่งที่เขาทายไว้ไม่ผิดเลยสักนิด

ที่ที่เย่เชินหลินยืน เขาสามารถมองเห็นได้ แต่เซี่ยชีหรั่นมองไม่เห็น

หลี่เหอไท้เป็นทุกข์กับสิ่งที่เซี่ยชีหรั่นพบเจอ ในฐานะที่เป็นผู้ชายคนหนึ่ง เขาก็เห็นใจเย่เชินหลินนิดหนึ่ง แต่ไหนแต่ไรมาส่วนมากผู้ชายก็เจ้าชู้ทั้งนั้น ลุ่มหลงในความรักนั้นน้อยมาก โดยเฉพาะผู้ชายที่มีฐานะอย่างพวกเขา มีสิ่งล่อตาล่อใจมากมายเหลือเกิน

ตั้งแต่ที่เย่เชินหลินอยู่กับเซี่ยชีหรั่นมาเขาก็รักเดียวใจเดียวกับเธอมาตลอด หลังจากที่แยกจากกันก็ยังคงคิดถึงไม่ลืม ไม่พูดไม่ได้ว่าคนแบบนี้หายาก

วันนี้เขากลับมาบ้านเห็นเซี่ยชีหรั่นร้องไห้เสียใจเป็นอย่างมาก เขาอยากจะกอดเธอมาก ช่วยเช็ดน้ำตาให้เธอ

ถ้าเอาเซี่ยชีหรั่นเปลี่ยนเป็นผู้หญิงคนอื่น เขาอาจจะคิดยังไงก็ทำอย่างนั้นไปแล้ว แต่เป็นเพราะเธอคือเซี่ยชีหรั่น เธอเป็นลูกสาวของจ้าวเหวินอิงที่เขาเคารพนับถือให้เกียรติมากที่สุด เขาไม่อยากรุกรานล่วงเกินเธอ

เพราะฉะนั้นการกระทำของเขาก็แค่นั่งย่องๆลงเหมือนกับพี่ใหญ่ และยืนกระดาษทิชชูแค่นั้น

เวลายังคงเดินต่อไป เซี่ยชีหรั่นที่อยู่บนเตียงยังคงนอนไม่หลับ เย่เชินหลินที่อยู่ลานนอกบ้านยังคงยืนหยัดท่าทางที่จะมองอยู่อย่างนั้น ยืนจนเกือบจะกลายเป็นรูปปั้นแล้ว

หลี่เหอไท้ก็ยืนมองอยู่ตรงนั้น ยังคงมองอยู่ มองดูว่าผู้ชายคนนั้นจะไปตอนไหน