สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 576

ตอนที่ 576 สาวใช้ตัวแสบ 480

หลี่เหอไท้ตามพ่อแม่ไปเยี่ยมพวกเขาหลายครั้ง แต่ความดื้อรั้นของเขาเมื่อยังเป็นเด็กได้ทิ้งความประทับใจไว้ให้กับผู้สูงอายุและเป็นการยากที่จะเปลี่ยนใจ

เซี่ยชีหรั่นตั้งตารอกลับบ้าน เธอขับรถเร็วขึ้นและเร็วขึ้น

ตอนที่เธอกลับไปที่ตงเจียง เธอไม่ได้ไปที่บ้านของตระกูลเย่โดยตรง แต่โทรหาหลินต้าฮุยแทน

“คุณนายเย่!” หลินต้าฮุยตะโกนด้วยความเคารพและสนิทสนม

“เรียกฉันว่าชีหรั่นก็พอ” เธอพูดอย่างนุ่มนวล

“ไม่ได้ คุณนายเย่ ในใจของผมคุณคือคุณนายเย่ตลอดไป และเป็นคนที่ผมเคารพมากที่สุด” เซี่ยชีหรั่นยิ้มอย่างอ่อนโยน จินตนาการว่าถ้าเย่เชินหลินได้ยินหลินต้าฮุยพูดแบบนี้เขาจะต้องอิจฉาแน่ๆ

“ฉันอยากถามคุณเรื่องหนึ่ง ฉันไม่รู้ว่าคุณจะยอมบอกฉันไหม”

เซี่ยชีหรั่นรู้ดีว่านี่อาจจะเป็นเรื่องน่าลำบากใจสำหรับเขา เธอทำได้แค่ทำผ่านทางเขาเพราะเป็นเรื่องที่ไม่มีทางเป็นไปได้

“คุณพูดมาเถอะครับ"

“ส้งหลิงหลิงอยู่ที่ไหน คุณรู้ใช่ไหม น่าจะเป็นคุณที่จัดให้มีคนเฝ้าเธอใช่ไหมคะ?”

“ครับ" แม้ว่าหลินต้าฮุยจะไม่รู้ว่าเซี่ยชีหรั่นกำลังจะทำอะไร แต่เขาก็รู้ว่าเซี่ยชีหรั่นจะยังคงต้องการอยู่กับเย่เชินหลินแม้ว่าจะประสบกับเรื่องเหล่านี้ก็ตาม เธอรักเขามากกว่าสิ่งอื่นใด ดังนั้นสำหรับเธอ แล้วเขาเลือกที่จะพูดทุกอย่าง

“ฉันอยากเจอเธอ จัดให้ฉันได้ไหม? ไม่ต้องห่วงฉันแค่คุยกับเธอและจะไม่ทำอะไรอีก”

หลินต้าฮุยไม่ได้กังวลว่าเธอจะทำอะไรอีกฝ่ายเพราะเธอไม่ใช่คนโหดร้าย สิ่งเดียวที่เขากังวลคือ เย่เชินหลิน เขาคิดถึงเรื่องนี้และเห็นแก่ความรู้สึกของพวกเขา แม้ว่าเขาจะถูกดุด่า เขาก็ยอมรับมัน

“ไม่มีปัญหาครับ คุณอยากเจอเธอเมื่อไหร่ ผมจะจัดการให้”

“ยิ่งเร็วยิ่งดี!” เรื่องการพบหน้ากันครั้งนี้ เซี่ยชีหรั่นเพิ่งคิดออกได้เมื่อไม่กี่วันก่อน

เธอไม่ได้ต้องการปิดเรื่องนี้จากเย่เชินหลิน เขาจัดการให้คนเหล่านั้นติดตามเธอและมันก็ไม่มีความลับว่าเธอไปไหน

รอจนกว่าเธอจะไป แน่นอนว่าเขาจะรู้ เธอแค่อยากให้เขารู้ว่านี่คือการกระทำของเธอ

“คุณนายเย่ มีการประชุมบริษัทในตอนเช้า ผมต้องอยู่ที่นั่น คุณคิดว่าตอนบ่ายจะได้หรือไม่?" หลินต้าฮุยถาม

“ตกลง รบกวนคุณหน่อยนะคะ"

เซี่ยชีหรั่นคิดว่าเธอควรจะกลับไปทำงาน ไม่เช่นนั้น หลี่เหอไท้คิดว่าเธอจะลาออกจากงาน

ตอนที่เธอออกไป รถของเย่เชินหลินตามมาอีกครั้ง เพราะเธอต้องการคืนดีกับเขา เธอจึงไม่ปฏิเสธในครั้งนี้ เธอต้องการให้ผู้ชายคนนี้เข้าใจทุกรายละเอียดในชีวิตของเธอและเธอต้องการกลับไปหาเขา

หลังจากขึ้นรถแล้วเธอก็โทรหาเย่เชินหลิน

ก่อนการประชุม เย่เชินหลินกำลังจ้องไปที่โทรศัพท์และมองดูข้อความที่ผู้หญิงคนนั้นส่งมา

ดูเหมือนว่าช่วงนี้เขาจะติดนิสัยนี้เมื่อไม่นานมานี้ เมื่อเขาไม่ยุ่ง เขาจะค้นหาดูตำแหน่งของเธอ

ทันใดนั้นโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เป็นเสียงเพลงอันไพเราะที่คุ้นเคยซึ่งเป็นเสียงเรียกเข้าพิเศษที่เขาตั้งไว้สำหรับเซี่ยชีหรั่น

บนใบหน้าของเขาแต้มไปด้วยความยินดี ทว่าเมื่อเขาหยิบมันขึ้นมาน้ำเสียงของเขาก็ดูเย็นชาขึ้นเล็กน้อย

“ฮัลโหล?”

“หลิน ฉันกลับมาจากบ้านคุณยายแล้ว คุณรู้แล้วใช่ไหมคะ?” แน่นอนว่าเขารู้ดีว่าการกระทำของเธอเพราะคนที่ติดตามเธอจะรายงานเขาทุกเมื่อ

“อือ!” เขาตอบกลับไปว่ารู้แล้ว

"วันนี้ฉันไปทำงานที่บริษัทของพี่ไท้ ตอนนี้ฉันอยู่ระหว่างทาง ในรถที่คุณจัดให้ฉัน" เธอพูดอีกครั้ง

"อือ!" เขาก็อืออีกครั้งเท่า ที่เขารู้คำว่าอือธรรมดาๆแสดงถึงการตอบกลับของผู้ชายและแสดงความรำคาญต่อผู้หญิง

แน่นอนว่าเขาสามารถวางสายได้ทันที แต่เขาไม่ได้เต็มใจจะวาง ก็เขาคิดถึงเธอตลอดเวลาเหมือนกันไม่ใช่เหรอ?

กลับจากเมืองเฟินส่วยเขายังคงนอนหลับไม่สนิทในตอนกลางคืน เขานอนอยู่ในห้องนอนขนาดใหญ่ของพวกเขาที่ชั้นสอง ซึ่งแทบจะได้กลิ่นของเธอลอยอวลในอากาศ

แทบจะหลับไม่ลงในช่วงครึ่งแรกของคืนนี้ และจะตื่นขึ้นมาเองในตอนเช้าตรู่แล้วกอดคนข้างกายเป็นปกติ

ทุกครั้งที่เขากอดกลับเป็นเพียงความว่างเปล่า แล้วเขาจะตื่นขึ้นมาทันทีและไม่สามารถหลับได้อีกต่อไป

เขาจะลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงและเหม่อลอยเป็นเวลานาน เขาไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขา หากเป็นเช่นนี้ต่อไป เขาจะเป็นยังไง ก็คงทนไม่ได้จนเอาผู้หญิงคนนั้นกลับคืนมา

แม้ว่าทุกอย่างจะมีการจัดเตรียมการทั้งหมดแล้ว ว่าจะนำรองประธานส้ง ผู้ช่วยคนที่สองและสามในจังหวัดจะต้องถูกทำลายลงทั้งหมด แม้จะต้องใช้เวลาไม่ใช่แค่วันหรือสองวันหรือแม้แต่เดือนหรือสองเดือนก็ตาม

ยัยตัวเล็ก คุณอดทนรอผมหน่อยได้ไหม?

เขาถอนหายใจ แล้วหันไปมองไมโครโฟนอย่างเงียบ ๆ