สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 71

บทที่71รักเขาเข้าแล้ว? 3

ไห่ลี่หมินก็เข้าใจเรื่องราวภายใน เธอรู้แล้ว！คิอประธานจง！คือผู้นำธุรกิจของมณฑลตงเจียง！

น่ากลัวเกินไปแล้ว ทว่าก็ไม่ใช่สิ่งที่คนสกุลเล็กๆไร้อำนาจจะสามารถเปลี่ยนได้ ตอนนี้สิ่งที่เธอกังวลที่สุดยังคงเป็นสภาพร่างกายของเย่เชินหลิน

ในห้องผ่าตัดของโรงพยาบาลประจำมณฑล เย่เชินหลิงกำลังนอนอย่างไร้ร่องรอยการบาดเจ็บอยู่บนเตียงเตรียมผ่าตัด รอให้พยาบาลพันแผลให้เขาเป็นสัญลักษณ์เอาไว้

ผู้จัดการชายของเขาหลินต้าฮุยยืนอยู่ข้างเตียง เอ่ยถามเสียงเบา“คุณเย่ จะให้บอกข้างนอกว่ายังไงครับ? บอกว่าเจ็บถึงขนาดไหน?”

ในหัวของเย่เชินหลินผุดใบหน้าของเซี่ยซีหรั่นขึ้นมา ทั้งยังนึกถึงส้งหลิงหลิง เอ่ยขึ้นช้าๆเงียบๆ “นายคิดว่าต้องเจ็บระดับไหนถึงจะส่งผลต่อชีวิตได้ล่ะ?”

　　“นี่……”

　　“จะให้พูดแบบนี้จริงๆหรอ？คุณเย่！”

　　“ใช่！”

　　“ผมเข้าใจแล้ว！ผมจะบอกทุกคนว่า คุณเย่โดนรถชนบาดเจ็บไปจนถึงกระดูกเชิงกราน ดังนั้นส่วนสำคัญของผู้ชาย……องคชาตก็ได้รับผลกระทบจนเสียหายเช่นเดียวกัน……”

ผู้จัดการชายของเย่เชินหลินหลินต้าฮุย หน้าแดงก่ำถึงจะพูดประโยคนี้ออกมาจนจบ เย่เชินหลินกลั้นหัวเราะ แล้วเอ่ยเตือนอย่างจริงจัง“ตอนที่พูดพวกนี้ ระวังน้าเสียงจะต้องหนักแน่น ถึงจะเหมือนจริง”

　　“รับทราบ คุณเย่！”

“เอาล่ะ ตอนนี้เริ่ม‘ผ่าตัด’กันเถอะ！ นายออกไปรายงสนกับพวกเขาได้”

หลินต้าฮุยนำคำสั่งของเย่เชินหลินไปคิดตลอดทั้งทาง ว่าห้ามพูดอะไรผิดปกติผิดสังเกตออกไปเด็ดขาด

ตอนนี้ประธานและฝู้เฟิ่งหยีก็เร่งงรีบมาถึงโรงพยาบาลแล้ว หลินต้าฮุยเดินไปข้างหน้าด้วยสีหน้าเจ็บปวดไม่สู้ดี แล้วรายงานอุบัติเหตุรถยนต์ที่เกิดขึ้น

“บอกมาก่อนว่าลูกหลินเป็นยัง！”ฝู้เฟิ่งหยีเอ่ยถามเสียงสั่นด้วยความร้อนรน

　　“คุณเย่ยังมีชีวิตอยู่ ท่านวางใจเถอะ”

จิตใจตุ้มต่อมของฟู่เฟิ่งหยีและประธานเย่ในที่สุดก็ผ่อนคลายลง ทว่าเธอก็ยังถามด้วยความไม่สบายใจ“ทำไมถึงอยู่ในห้องผ่าตัดล่ะ เจ็บขนาดไหนกัน? ”

ใจความสำคัญมาแล้ว เย่เชินหลินผู้ซื่อตรงและซื่อสัตย์ ไม่สามารถโกหกได้จริงๆ ทว่าเขารู้ว่าที่คุณเย่ทำหรือพูดทั้งหมดต่างก็มีเหตุผลของตัวเขาเอง จึงไม่กล้าขัด

ยังดีที่ยังคงแสดงสีหน้าเคร่งขรึมจริงจังเอาไว้แล้วตอบ “คุณเย่เขา คุณหญิง เขาเจ็บจนถึงกระดูกเชิงกราน แล้วยังมี......องคชาต”

ตอนที่เซี่ยซีหรั่นและไห่ลี่หมินรีบมา ก็ได้ยินประโยคที่หลินต้าฮุยกำลังพูดขึ้นพอดิบพอดี

ประธานจงส่งให้ไห่ลี่หมินมาทำเรื่องนี้ และก็เคยกำชับไว้ แค่หมายความว่าให้เขาหมดทางไปร่วมงานหมั้นให้ได้ก็พอ

ไห่ลี่หมินรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย อุบัติเหตุคือเขาเป็นคนจัดวางเอง ทั้งกำชับเรียบร้อยแล้วว่า เพียงแค่ให้ผิวของอีกฝ่ายมีรอยขีดขวั่นก็เท่านั้น

ถามที่เขาวิเคราะห์ ตอนนี้เย่เชินหลินไม่ได้คิดต้องการจะหมั้นกับส้งหลิงหลิง

คงจะใช้ข้ออ้างที่ประสบอุบัติเหตุนี้ ในการไม่ไป

เรื่องที่เกิดขึ้นตรงหน้านี้ล้วนเป็นไปตามที่เขาคาดคะเนเอาไว้ เพียงแค่ดูท่าทางหนักแน่นของผู้จัดการเขาที่แสดงออกมา ก็ไม่ได้เหมือนว่ากำลังโกหกเลย

ทว่าเขาคือประธาน หากไม่มีหลักฐาน เขาก็พูดอะไรไม่ได้

คนปกติหากเจอเขามองแบบนี้ ก็คงจะตัวสั่นไปนานแล้ว ทว่าไห่ลี่หมินกลับปกติ และก็ยังพูดกับพวกเขาด้วยความเป็นห่วง“คุณลุงเย่ ท่านก็ต้องดูแลตัวเอง”

　　“พวกเราทำแน่！”

ประธานเย่ตอบอย่างห้วนสั้น

มือทั้งสองข้างของเซี่ยซีหรั่นสั่นไม่หยุด รีบรุดมุ่งไปดูยังประตูห้องผ่าตัด

บอกว่าเขาไม่ได้อันตรายถึงชีวิต เธอก็ต้องการเห็นกับตาตัวเองถึงจะเชื่อ

ประธานเย่อยู่ใกล้ตรงหน้านี้ เธฮสามารถไปบอกเรื่องทั้งหมดของโม่เสี่ยวจุนกับเขาได้

แต่ว่าจริงๆแล้วตอนนี้เธอไม่มีกะจิตกะใจจะพูดเรื่องพวกนั้น และก็รู้ว่าเขาก็คงไม่มีใจจะฟังอยู่ดี

เธอคิดว่า หลังจากนี้คงยังจะได้เจอเขาอีกบ่อยๆ ไม่รีบ เสี่ยวจุนก็คงโทษเธอไม่ได้อยู่ดี

ไม่นาน ทั้งบ้านของส้งหลิงหลิงก็มาถึงโรงพยาบาล กำลังเดินไปพูดคุยถามไถ่กับพวกเขา

　　“คุณลุงคุณป้า เชินหลินเป็นยังไงบ้างคะ？”ส้งหลิงหลิงถามอย่างร้อนรน

ยังไม่ทันได้รอให้พวกเย่เฮ่าหรันได้ตอบ จู่ๆไฟในห้องผ่าตัดก็ดับลง เซี่ยซีหรั่นจ้องไปนั้นมาตลอด พอเปลี่ยนไปก็รีบพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น “ผ่าตัดเสร็จแล้ว！”