สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 94

ตอนที่94ปล่อยฉันไปเถอะ2

“อยากร่วมนอนด้วย”

“คุณค่ะ”เซี่ยชีหรั่นกัดริมฝีปาก

“ขึ้นมา！”เขาพูดออกคำสั่งอย่างเย็นชา

เซี่ยชีหรั่นคิดถึงเรื่องเมื่อคืนเธอถูกเขาเล่นสนุกเหลือทนหมดหนทางเธอกลัวแล้วจริงๆ

“เธอรู้อยู่แล้วว่าเธอเป็นคนรับใช้ต้องฟังคำสั่งเซี่ยชีหรั่นถึงแม้ฉันจะสนใจในตัวเธอเธอก็ไม่ควรลองดีกับฉันไม่ฟังคำพูดของฉันฉันไล่เธอไปได้เสมอขึ้นมา”

เซี่ยชีหรั่นคิดถึงเพียงโม่เสี่ยวจุนถึงได้อดทนความรู้สึกอัปยศอดสูถอดรองเท้าปีนขึ้นเตียงของเขานอนลงห่างจากเขาระยะห่างช่วงหนึ่ง

เขาเขยิบเข้ามาใกล้รวบคอของเธอโอบกอดร่างกายแข็งทื่อทั้งร่างของเธออิงแอบข้างหูเธอกระซิบกระซาบ“ทำไมต้องให้ฉันทำเสียงดุใส่อารมณ์ด้วยเธอถึงยอมให้ฉันกอดเธอจูบเธอไม่ชอบฉันแล้วใช่ไหม”

คำถามของเขาเขาเป่าลมหายใจอันเร่าร้อนข้างหูของเธอทำให้ร่างกายเซี่ยชีหรั่นยิ่งแข็งทื่อ

ในเวลาเดียวกันใจของเธอกลับเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง

เธอไม่คิดจะมีใจให้เขาเธอมีความรู้สึกผิดต่อเสี่ยวจุนแต่เธอรู้ตัวที่จริงเธอมีความรู้สึกให้เขา

ไม่ว่าเป็นร่างกายหรือว่าจิตใจล้วนกระหายอยากเข้าใกล้เขา

เธอปรารถนาอ้อมกอดของเขาอ้อนวอนรอยจูบของเขามีความต้องการอย่างบ้าคลั่ง

“ฉันชอบกอดเธออย่างนี้ฉันคิดถึงเธอ！”เย่เชินหลินถอนหายใจบรรจงจูบที่ซอกหูของเธอ........

ลมหายใจของเขาช่างเร่าร้อนลมหายใจของเธอเปลี่ยนเป็นเร็วขึ้นเพราะจูบซอกไซ้ของเขา

ไม่ได้！เขาทำอย่างนี้อีกจะเหมือนกับเมื่อคืนที่ทำกับเธอ

เซี่ยชีหรั่นบังคับตนเองให้มีสติคิดหัวข้อเรื่องที่จะมาแย่งความสนใจของเขา

“เย่.........ไม่เชิงหลินคุณปล่อยฉันได้ไหมฉันอยากจะคุยกับคุณ”

เธอคิดว่าเขาคงไม่ปล่อยมือเขาปล่อยเธอแล้วจริงๆพูดอย่างสนใจ“ดีพูดเถอะพูดได้เลยฉันจะตั้งใจฟัง”

เธอถอนหายใจอย่างโล่งอกตั้งใจมองเซี่ยชีหรั่นพูดน้ำเสียงต่ำ“ฉันรู้ว่าคุณเป็นคนใจกว้างแต่อย่าทำดีกับโม่เสี่ยวหนงให้มากเธอยังเป็นเด็กจะทำให้เสียคน”

เขาตั้งใจมองดวงตาที่สวยงามของเธอ

“ฉันเป็นพี่เขยจะให้พูดใจแคบกับเธอหรือ”

พี่เขยคำสองคำนี้ทำให้ใบหน้าของเซี่ยชีหรั่นแดงโดยทันทีเธอไม่กล้าสบตาเขาลดตาลงต่ำพูดเสียงเบา“ท่านอย่าพูดอย่างนี้”

“เซี่ยชีหรั่น！”เย่เชินหลินเอื้อมมือเรียวยาวนิ้วชี้เกี่ยวคางของเธอขึ้นมาพูดชัดถ้อยชัดคำ“ฉันไม่ได้ล้อเล่นขอเพียงเธอยินยอมฉันก็คือพี่เขยเธอ”