สัมพันธ์สวาท นิยาย บท 76

1 ปีผ่านไป

ชีวิตรักของฉันกับกำปั้น ทุกอย่างราบรื่นดี ไม่มีเรื่องผู้หญิงมาให้ปวดหัว ส่วนมากเราจะทะเลาะกันเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ซะมากกว่า อย่างเช่นวันนี้ฉันอยากกินข้าว แต่เขาอยากกินก๋วยเตี๋ยว เรื่องแค่นี้ก็ทะเลาะกันไปครึ่งวันแล้ว

ตอนนี้กำปั้นเรียนจบแล้วนะ เขาช่วยงานที่บริษัทพ่อของเขาเต็มตัวแล้ว ดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นในสายตาของคนอื่น แต่กับฉันเขาคือเด็กน้อยสองขวบคนหนึ่ง !! วันๆ ไม่ทำอะไรเวลาอยู่ห้องวอแวร้องจะกินแต่นม

วันนี้หลังจากเลิกเรียน กำปั้นให้คนขับรถมารับฉันที่มหาวิทยาลัยเพื่อไปหาเขาที่บริษัท เห็นบอกว่ามีประชุม บ่นว่าเครียดๆ ด้วย

เมื่อมาถึงบริษัทฉันก็เดินไปขึ้นลิฟต์เพื่อไปชั้นบนสุดของตึก เป็นชั้นของผู้บริหาร ไม่รู้ว่าตอนนี้กำปั้นเข้าประชุมไปหรือยัง เพราะรถติดฉันเลยมาช้าไปยี่สิบนาทีได้ ตอนนี้มันถึงเวลาที่เขาต้องเข้าไปประชุมพอดี

“อ้าว กำปั้นยังไม่เข้าประชุมหรอคะ” พอเดินมาถึงหน้าห้องทำงาน ก็เห็นเลขายังนั่งอยู่เลยอดสงสัยไม่ได้

“ยังค่ะ คุณกำปั้นเลื่อนประชุมออกไปเป็นเวลา 1ทุ่มค่ะ”

“อ้อค่ะ”

พูดคุยกับเลขาเสร็จฉันก็เปิดประตูห้องทำงานเข้าไปหากำปั้น ในตอนนี้เขากำลังนั่งหน้าบูดบึ้งมองฉันอยู่

“ไหนบอกประชุมหกโมงเย็นไง ทำไมถึงเลื่อนล่ะ ?” ฉันถามแล้วเดินไปนั่งบนโซฟาตัวใหญ่

“รอเมีย” กำปั้นตอบสั้นๆ แถมยังทำเสียงห้วนอีกต่างหาก

“ห๊ะ !! นี่นายเลื่อนประชุมเพื่อรอฉัน” ฉันตาโตขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินเขาบอกมาแบบนั้น บ้าไปแล้วงั้นหรอ

“กว่าเธอจะมา”

“ก็รถมันติด แต่นายก็ไม่ควรเลื่อนประชุมแบบนี้นะ”

“อยากเห็นหน้าเธอก่อน”

ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ เข้าใจว่าเขาคงจะเครียดและกดตันตัวเองเลยไม่อยากจะบ่นอะไรให้เขาเครียดเพิ่มขึ้น

“มานั่งนี่หน่อย” กำปั้นตบลงบนหน้่ตักของตัวเอง และฉันก็ลุกขึ้นเดินไปนั่งบนตักของเขาอย่างว่าง่าย

เมื่อก้นของฉันหย่อนลงบนหน้าตัก กำปั้นก็คล้องแขนมาโอบเอวฉันเอาไว้ ผมของฉันถูกเขาปัดมาพาดไว้ตรงไหล่ฝั่งซ้าย มือหนาจับสะโพกของฉันแล้วค่อยๆ เลื่อนขึ้นมาเลื่อยๆ ก่อนจะปลดเม็ดกระดุมเสื้อนักศึกษาของฉัน

“กำปั้น...!!” ฉันดุเขา เพราะที่นี่มันคือที่ทำงาน เขาจะมาทำอะไรแบบนี้ไม่ได้

“ขอกำลังใจหน่อย” เขายังคงปลดเม็ดกระดุมเสื้อฉันออกไปอีกสามถึงสี่เม็ด จากนั้นก็เปิดเสื้อของฉันตรงไหล่ลง ก่อนจะจูบลงมาบนไหล่ข้างขวาของฉันอย่างแผ่วเบา

จากจูบกลายเป็นสัมผัสที่ชวนขนลุกซู่ไปทั้งตัว เมื่อกำปั้นค่อยๆ ลากไล้ริมฝีปากขึ้นมาตรงต้นคอของฉันและไม่ลืมที่จะทำรอยเอาไว้

ร่างของฉันถูกกำปั้นอุ้มขึ้นมาวางเอาไว้บนโต๊ะทำงานของเขา จากนั้นเขาก็โน้มใบหน้าลงมาประกบริมฝีปากจูบฉันอย่างเร่าร้อน มือหนาลูบไล้ไปจนทั่วตัวของฉันแล้วเลื่อนลงไปตรงเรียวขาอ่อน

ฉันที่กำลังเคลิบเคลิ้มจนลืมไปว่าที่นี้มันไม่เหมาะสมที่เราจะมีอะไรกัน แล้วก็ไม่รู้ว่ากางเกงในตัวจิ๋วของฉันมันถูกกำปั้นถอดออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่

กำปั้นถอดริมฝีปากออกจากฉัน เขาซุกหน้าลงตวัดลิ้นเลียเนินหน้าอกของฉันอย่างหื่นกระหาย ก่อนจะค่อยๆ เลื่อนใบหน้าลงไปเรื่อยๆ จนถึงตรงกลางหว่างขา

ไม่ต้องพูดอะไรกำปั้นรีบซุกใบหน้าหล่อคมคายลงมาในหว่างขาของฉันทันที เรียวลิ้นร้อนๆ ตวัดเลียจุดอ่อนไหวของฉันอย่างช่ำชอง จนฉันแทบคลั่ง กัดริมฝีปากตัวเองเอาไว้แน่น ทำได้แร่ครางออกมาเบาๆ เพราะกลัวว่าเสียงมันจะดังออกไปด้านนอก

กำปั้นทำจนพอใจเขาก็หยัดตัวยืนตรง แล้วควักลำท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่กำแทบไม่ลอบออกมาจ่อตรงช่องทางคับแคบของฉัน

เรียวขาถูกเขาอ้าออกให้กว้างขึ้นกว่าเดิม ก่อนที่ท่อนเอ็นลำใหญ่จะค่อยๆ สอดใส่เข้ามาในตัวของฉัน จากนั้นเสียงเนื้อกระทบกันก็ดังกล่องไปทั่วห้องทำงานขนาดใหญ่

ร่างของฉันสั่งกระเพื่อมจนกำปั้นต้องจับเอวฉันเอาไว้ เพราะกลัวว่าจะตก เสียงขาของโต๊ะทำงานมันดังขึ้นมาเมื่อเสียดสีกับพื้นดังถี่ตามจังหวะของกำปั้นที่กำลังกระแทกรัวๆ อยู่ตอนนี้

“อ๊า อ๊าง ~” ฉันรีบยกมือขึ้นมาปิดปากเอาไว้เพราะเผลอหลุดครางออกมาเสียงดัง

กำปั้นชักประคองตัวฉันให้นั่ง เอามือของฉันไปคล้องคอเขาเอาไว้แล้วก็ตะบี้ตะบันกระแทกร่องของฉันจนรู้สึกจุก

“บะ เบาหน่อยสิ อ๊างง ~”

เขาผ่อนแรงตามคำขอร้องของฉัน แต่สักพักก็อัดกระแทกมาสุดแรงอยู่ดี

กว่าจะเสร็จก็ถึงเวลาประชุมพอดี ยังโชคดีที่ไม่ต้องเลื่อนเวลาประชุมไปอีก ส่วนฉันก็นั่งรอกำปั้นประชุมประมาณชั่วโมงกว่าได้ หลังจากประชุมเสร็จแล้วเราก็กลับคอนโดพร้อมกัน

“พรุ่งนี้วันอะไรนะ” ฉันถามกำปั้นพร้อมกับยิ้มล่า ที่ถามก็เพราะมันเป็นอีกหนึ่งวันสำคัญ มันคือวันวาเลนไทน์

“โทรศัพท์เธอไม่มีปฏิทินดู ?” เขาเลิกคิ้วถามอย่างกวนประสาท

วันครบรอบฉันก็อนุโลมให้แล้วนะที่เขาไม่มีของขวัญให้ ถึงแม้จะโอนเงินมาให้ฉัน แต่สำหรับผู้หญิงบางครั้งก็ต้องการความโรแมนติก ต้องการของขวัญ ต้องการเซอร์ไพรส์ แต่กำปั้นเขาเป็นคนแข็งกระด้าง ไม่เคยเซอร์ไพรส์อะไรฉันเลย แต่เรื่องโอนเงินไม่ต้องให้บอก โอนเร็วที่สุด

“อื้อ เดี๋ยวฉันเปิดปฏิทินดูเองก็ได้” พูดจบฉันก็รีบเดินเข้าห้องนอนพร้อมกับความรู้สึกน้อยใจ คบกันมาจะเข้าปีที่สองแล้วนะ เคยคิดจะให้ของขวัญหรือเซอร์ไพรส์กันบ้างมั้ยก็ไม่รู้

“ไม่กินข้าว ?” กำปั้นเดินตามมาถามฉันถึงในห้องนอน

“นายกินเถอะ ฉันไม่หิว”

“หรือจะกินฉันแทนข้าว...ได้นะ”