SEX FRIEND เพื่อน(ไม่)สนิท นิยาย บท 19

EP 18

"คุยไรกัน?" ยูริที่เห็นเพื่อนชายสามคนเดินกลับมาที่โต๊ะพร้อมกันเอ่ยถามขึ้น

"เข้าใจผิดนิดหน่อย ไม่มีไร" พระรามตอบคำตอบเดียวกับเวหาทำให้ยูริที่สงสัยอะไรมากมายหายข้องใจ

"อ่อ"

"กูว่าพวกเราเข้าเรียนกันดีกว่า เดี๋ยวแม่งเจ๊ปากแดงเช็คสายอีก วิชานี้คู่มวยมึงไม่ใช่ไงไอ้ราม" เคพูดพร้อมกับเดินไปหยิบกระเป๋าที่เก้าอี้

"..." พระรามส่ายหัวเบาๆเมื่อนึกถึงอาจารย์ประจำวิชาที่ไม่ค่อยถูกชะตานัก

"เออ งั้นก็เข้าเรียน" คินพูด ร่างหนาเดินนำเพื่อนๆออกไปเป็นคนแรกตามด้วยพระรามและเค รั้งท้ายคือยูริและเวหาที่เดินเคียงคู่กันไป

พอถึงห้องเรียนทุกคนก็ต่างนั้งประจำที่ ซึ้งกลุ่มนี้ก็เป็นกลุ่มสุดท้ายที่เข้าทีหลังเพื่อนตลอดส่งผลให้ขัดใจกับเจ๊ปากแดงเป็นอย่างมาก

"ถ้าอีกสองวิพวกเธอยังมาฉันจะเช็คสายแล้วนะ"

"...ก็มาแล้วนี้ไง อาจารย์บ่นทำไม?" พระรามสวนกลับในทันควัน

"ฉันไม่ได้ขอความคิดเห็นนาย"

"ผมก็ไม่ได้ขอความคิดเห็นอาจารย์เหมือนกัน.."

"ฉันมีสิทธ์พูดเพราะฉันเป็นผู้คุมสอน"

"ผมก็มีสิทธ์พูด เพราะอาจารย์กับผมก็คนเหมือนกัน" พระรามตวัดขาไขว้ห้าง มือประสานกันไว้บนโต๊ะ ลิ้นหนาดันกระพุ้งแก้มกวนประสาทหญิงวัยกลางคนที่ขึ้นชื่อว่าอาจารย์

"กฤติเดช!"

"ไอ้รามเบาหน่อย" เวหาหันไปบอกเพื่อน แต่รอยยิ้มนึกสนุกกลับผุดขึ้น

"หึ.." พระรามยอมสงบปากสงบคำอย่างงายดาย จนอาจารย์ที่กำลังจะปรี๊ดแตกกับเด็กกวนประสาทสงบสติอารมณ์แล้วหันกลับไปสอนต่อ จนเวลาล้วงเลยผ่านไปจนหมดเวลาเรียน นักศึกษาทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับห้อง

"กูไปหาข้าวล่ะ.." ร่างหนาลุกขึ้นจากโต๊ะเป็นคนแรกในมือมีโทรศัพท์เปิดแชทแฟนสาวค้างเอาไว้

"เบื่อคนติดแฟนว่ะแม่ง ไปเถอะที่รักเรากลับบ้านไปจู๋จี๋กันดีกว่า" คินโอบแขนกอดคอพระรามแล้วสองร่างก็เดินออกจากห้องพร้อมกัน

"ไอ้ยูมึงจะกลับพร้อมพวกกูเลยป้าวว่ะ" เคถามเพื่อนสาว

"ไม่ว่ะ พวกมึงกลับเถอะ"

"เออๆงั้นก็ขับรถกลับดีๆ ไปละ"

"อืม" ลํ่าลากันเสร็จเคก็เดินตามหลังเพื่อนๆไป เหลือเพียงเวหาและยูริที่ยังคงเหลืออยู่เพียงสองคน

"ที่มึงจะให้กูไปหาอยู่รถตอนเลิกคลาสมึงมีเรื่องอะไรก็คุยตรงนี้เถอะ.." ยูริพูดขึ้นทำลายความเงียบมือบางกระชับสายกระเป๋าเป้ รอคำตอบจากเวหา

"อยากได้ทริปพิเศษไหม กูมีงานให้มึงทำ"

"งานอะไร"

"ตามมาสิ"

"เท่าไหร่?"

"ไม่อั้น"

"อืม" เธอตอบตกลงโดยที่ไม่คิดอะไร เพราะถ้าไม่รับงานจากเวหาเธอก็ไม่มีทางไปหางานที่ไหนอีกแล้ว โดนดักทางเอาไว้หมด...

ตกลงกันเสร็จสับทั้งสองก็เดินออกมาจากห้องเรียนมุ้งหน้าไปยังโรงรถที่อยู่ไม่ไกลนัก

"เวทำไมมาช้าคะ แล้วนี้ยูจะกลับพร้อมกับเราหรอ" ข้าวฟ่างที่ยืนพิงรถอยู่ เมื่อพบเข้ากับร่างของแฟนหนุ่มเธอจึงรีบวิ่งมาเกาะแขนเวหาในทันที

ยูริยืนนิ่งเงียบเธอมองเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยแววตาเฉยชา แต่ซ้อนไปด้วยความเจ็บปวดอยู่ภายในใจลึกๆก่อนที่เธอจะเบือนหน้าหนี

"ข้าวจะช็อปปิ้งไม่ใช่รึไง.."

"ใช่ค่ะ" เธอพยักหน้าตอบ

"แล้วมีทีไรหมดน้อยบ้างละ ข้าวของเต็มไม้เต็มมือตลอด"

"เวจะให้ยูมาถือของให้เราหรอคะ?"

"ใช่ครับ เวกลัวข้าวหนักไง"

"ขอบคุณนะคะ^^"

ฟอด~ ข้าวฟ่างยื่นหน้าเข้าไปหอมแก้มชายหนุ่มด้วยท่าทางดีใจ

"ป่ะยูไปกัน เดี๋ยวเราจิ๊กเงินเวมาซื้อให้ซักชุด" ข้าวฟ่างพยักเพยิดเรียกยูริที่ยืนนิ่ง แล้วเธอก็ควงแขนแฟนหนุ่มเดินนำหน้าไปขึ้นรถ

ยูริค่อยๆหลับตาลงเพื่อให้ตัวเองดูโอเคที่สุด ก่อนที่เธอจะเดินตามไปขึ้นรถภาพเหตุการณ์บาดตาบาดใจเมื่อกี้ยังคงวกวนอยู่ภายในหัว

@ห้างสรรพสินค้า

เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงข้าวฟ่างก็ยังคงลากเวหาเข้าไปเลือกซื้อเสื้อผ้าร้านนู้นร้านนี้ตามอำเภอใจโดยที่เวหาไม่ปริปากบ่นซักคำ แต่คนที่หอบข้าวของมากมายเต็มร่างแทบจะเดินไม่ไหวของพะรุงพะรังเต็มร่างเล็ก..

"เวข้าวอยากกินบิงซูววว เราไปกินกันนะคะ~"

"หื้มม ไปกินไอติมอยู่ห้องดีกว่าไหม อร่อยกว่าเยอะเลย" มุมปากกระตุกยิ้มพอใจเมื่อได้แกล้งแฟนสาวให้หน้าแดงเล่นๆ

ปึก !

"เวพูดอะไรเนี้ยย อายยูหมดแล้ว"

"ยูมันไม่อะไรอยู่แล้ว จริงไหมยู?"

"อืม กูไปรอที่รถนะ" พูดจบร่างเล็กก็รีบเดินออกมาจากที่ตรงนั้น ที่ที่ไม่ใช่ของตัวเอง..

ยูริรีบสับขาเดินให้เร็วที่สุด เธอมุ้งหน้าเข้าไปยังห้องนํ้าชั้นล่างของห้าง ประตูห้องสุดท้ายถูกเปิดออกมือบางปิดชักโครกลงแล้ววางของเอาไว้ เธอปล่อยโฮออกมาอย่างสุดกลั้น...

มันอึดอัดในใจแทบระเบิด..

"...." ใบหน้าหวานเชิดขึ้นบนเพดาน ปล่อยนํ้าตาให้รินไหลอาบแก้มเนียนใส มือบางยกขึ้นปิดปากกลั้นเสียงร้องให้ ดวงตากลมโตคลอเบ้าไปด้วยหยาดนํ้าตาเหตุการณ์เก่าๆแทรกเข้ามาในหัว..

'มึงชอบผู้หญิงแบบไหนว่ะ..' ร่างเล็กที่ยืนเหม่อมองไปยังวิวทิวทัศน์บนชั้นบนสุดของดาดฟ้าตึกเรียนเอ่ยถามเพื่อนสนิทที่สุดในกลุ่มออกไป..

'สเป็คกูก็ข้าวฟ่างยังไงล่ะ ตัวเล็ก น่ารัก อ่อนหวาน ยิ้มเก่ง ขี้อ้อน กูแพ้เต็มๆ' ใบหน้ายามเอ่ยถึงผู้หญิงที่รักบ่งบอกว่ามีความสุขขนาดไหน ทำเอาคนถามถึงกลับนิ่งเงียบมันจุกอยู่ในใจ..