สลัดรักท่านประธานเพลย์บอย นิยาย บท 8
สรุปบท 8 จากไปไม่ลา: สลัดรักท่านประธานเพลย์บอย
สรุปเนื้อหา 8 จากไปไม่ลา – สลัดรักท่านประธานเพลย์บอย โดย อารตรีย์
บท 8 จากไปไม่ลา ของ สลัดรักท่านประธานเพลย์บอย ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย อารตรีย์ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
มิเชลล์รีบบึ่งไปที่คฤหาสน์บ้านแองจี้ทันทีด้วยความที่กลัวว่าท่านประธานจะตามตัวเจอและไม่ยอมปล่อยเธอไปอีก
เพราะในหลายครั้งเธอตั้งใจว่าจะขัดคืนบทรักที่เขามอบให้แต่เมื่อเขาได้สัมผัสเธอร่างกายของหญิงสาวนั้นกลับให้ความร่วมมือเขาเป็นอย่างดี เธอกลัวเหลือเกินว่าถ้าเจอเขาอีกเธอจะใจอ่อนและยอมตกเป็นของเค้าเพราะฉะนั้นสิ่งเดียวที่ทำได้คือพยายามหนีให้ไกลเขาให้มากที่สุด
" อ้าวมิเชลล์มาถึงเร็วจัง แกมีอะไรให้ฉันช่วยหรออ้าวแล้วนี่แกขนข้าวของอะไรมาเยอะแยะเลยแค่หนีใครมาหรอ ....."
แองจี้ได้แต่สงสัยในการกระทำของเพื่อนสาว ที่ดูว่ามิเชลล์ดูแล้วอาการรีบร้อนแปลกแปลกพิกล
" ฉันหนีท่านประธานขี้เก๊กน่ะสิ เจ้าชู้จะตายชัก แกรู้ไหมว่าฉันหนีมา ถ้าฉันอยู่ที่คอนโดเค้าก็มีกุญแจสำรองเปิดเข้ามาที่คอนโดฉันไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย แล้วนี่ฉันก็เก็บข้าวของออกจากบริษัทเรียบร้อย เพราะว่าแม่ฉันยื่นคำขาดมาแล้วถ้าฉันยังไม่เจอผู้ชายที่ถูกใจ แม่ฉันจะจับฉันคุมถุงชนกับ ลูกชายของเพื่อนแม่ฉันน่ะสิฉันละกลุ้ม "
มิเชลล์ บ่นให้เพื่อนสาวฟังเรื่องความต้องการของแม่เธอเกี่ยวกับเนื้อคู่เพราะแม่ของหญิงสาวต้องการให้เธอแต่งงานกับลูกชาย ของเพื่อนแม่ เธอยิ่งคิดก็ยิ่งเครียดกับชะตาชีวิตของตัวเอง
"มิเชลล์แกอย่าลืมอีบอยซิ อย่าลืมนะตอนที่เราเรียนมหาวิทยาลัยอยู่เราใช้งานอีบอยไว้เป็นไม้กันหมาลืมหรือยัง " แองจี้ชี้ทางสว่างให้กับเพื่อน
เมื่อแองจี้พูดแบบนี้ขึ้นมาหญิงสาวจึงนึกได้ทันทีและตอนนี้มิเชลล์ก็รู้แล้วว่าจะทำยังไงดีเพื่อที่จะได้เป็นไม้กันหมาให้กับเธอเหมือนอดีตที่ผ่านมา
" เออ ฉันลืมอีบอยไปสนิทเลยว่ะ งั้นฉันโทรหามันแป๊บนะ "
หญิงสาวยกโทรศัพท์โทรหาเพื่อนสาวทันทีเพื่อนสาวคนนั้นก็คือบอย เป็นผู้ชายแต่ในความเป็นจริงแล้วบอยคือเพื่อนสาวของทุกคนในกลุ่มนั่นเองตัวเป็นชายแต่ใจเป็นหญิง
"ฮัลโหลบอยตอนนี้แกทำอะไรอยู่แกช่วยงานฉันหน่อยได้ไหมมีค่าจ้างอย่างงาม" มิเชลล์ยื่นข้อเสนอให้กับเพื่อนสาว (ตัวเป็นชายแต่ใจเป็นหญิง)
" ได้สิ แกมีอะไรให้ฉันช่วยอย่า บอกนะว่าเหมือนเดิม " บอยได้แต่ถามเพื่อนไปในโทรศัพท์พร้อมกับส่ายหัวเบาๆเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเวลาที่มิเชลล์ต้องการปฏิเสธผู้ชายก็จะใช้บอยให้เพื่อนสาวแอ๊บแมนเป็นผู้ชายทันที
" ไม่เลยบอยงานนี้ง่ายมากแกก็แอบแมนเป็นแฟนฉัน"
"อุ๊ยว๊าย !! ตาเถรร่วง แกจะให้ฟ้าผ่าฉันเรื่องงัยยะฉันเป็นผู้หญิงเหมือนกับแกนะ" บอยจีบปากจีบคอพูดลงโทรศัพท์ด้วยจริตมารยา
" ให้มันน้อยหน่อยเถอะคุณเพื่อน " มิเชลกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์ยังอดหมั่นไส้เพื่อนสาวไม่ได้ในจริตจะก้าน
" ใช่ค่ะท่านประธานตอนที่มิเชลล์เข้ามาน้องก็รีบเคลียงานแล้วก็เก็บของออกไปเลยค่ะ "
" พวกเราถามน้องน้องก็ได้แต่ยิ้มแล้วก็บอกว่าถ้ามีโอกาสต้องได้เจอกันอีกแน่ลองพูดสั้นสั้นแค่นี้ค่ะท่านประธาน "
" แล้วถ้ามีเชลล์ลาออกแล้วขโมยของผมไปล่ะพวกคุณยังจะพูดแบบนี้อยู่อีกไหม ? ตอนนี้ประธานกำลังชีน่าด่ากราดพนักงานทุกคนแทบเข้าหน้าไม่ติด
" เลขาของผมลาออกทั้งคนทำไมไม่มีใครแจ้งผมเลยโทรศัพท์ก็มีทำไมไม่รู้จักโทร " ท่านประธานโอมานหันไปเล่นงานผู้จัดการแผนกบุคคลที่เลขาของเค้าลาออกแล้วไม่ยอมบอกเค้าเลยซักคำ
" ท่านประธานดิฉันขอโทษค่ะ "
"ขอโทษตอนนี้เรามันมีประโยชน์อะไร ใสหัวออกไปให้หมดเลยไม่ได้เรื่องสักคน " ท่านประธานโอมานอาละวาดด้วยความเดือดดาล ชายหนุ่มหายใจหอบเหนื่อยด้วยความโมโห
"เอ๊ะหรือว่ามิเชลล์ไม่สบายยังนอนอยู่ที่คอนโด " เมื่อ นึกขึ้นได้แบบนี้ท่านประธานโอมานก็ขับรถมุ่งตรงไปที่คอนโดสุดหรูที่เค้าซื้อให้กับหญิงสาวในทันที
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สลัดรักท่านประธานเพลย์บอย