SO BAD เพื่อนสนิทร้ายซ่อนรัก นิยาย บท 16

ติ๊ง!

girl M (3)

Milan : แมนมิน พรุ่งนี้วันเกิดแอล

Manny : จำได้คร้า วันเกิดผัวกู

Milan : อีผี! ไปไหม แอลให้ชวนพวกมึง

Manny : ไปคร่า อีมินอยู่ไหมคะ เงียบจัง

MinMin : อื้อ ไป ๆ

Milan : The most มึงโอเคไหมมิน

MinMin : โอเคสิ ชิล ๆ

Manny : แน่?

Milan : กระเทย มินมันบอกโอเคก็คือโอเค

Manny : เออ ๆ เจอกันคืนนี้ แต่งตัวแรด ๆ นะคะลูกสาว

Milan : ไปหาผัว?

Manny : เปล่า ไปเอาเจ้าของวันเกิดทำผัว

Milan : อีผี!

MinMin : ฮ่า ๆๆ

หลังจากนั้นเราก็คุยอะไรกันต่อนิดหน่อยก่อนที่จะตัดบทเพราะมีงานมีการต้องทำกันทุกคน ดีนะที่วันพรุ่งนี้เป็นวันศุกร์ไปปล่อยผีถิ่นเก่าหน่อยแล้วกัน หวังว่าคงไม่ต้องเจอใครที่ไม่อยากเจอนะคะ

กรี๊ง~

“ฮัลโหลค่า โอเคค่ะเดี๋ยวมินรีบไป”

ก๊อก ๆๆ

“เชิญครับ”

“ว่าไงคะเจ้านายสุดหล่อ มีอะไรให้ลูกน้องรับใช้คะ” ทันทีที่ฉันเปิดประตูห้องทำงานของเจ้านายฉันก็รีบยื่นหน้าเข้าไปทักทายเจ้านายของฉันเสียงใสแถมยังเสียงดังมากพร้อมกับส่งยิ้มหวาน ๆ ไปให้ทันที

“เชิญคุณมินตราเข้ามาคุยธุระกับผมในห้องดีกว่าครับ” พี่พอร์ชตอบฉันเสียงขรึมพร้อมทำหน้านิ่งเป็นงานเป็นการทำเอาฉันใจเสียว่าอาจจะมีลูกค้าหรือแขกอยู่ในห้องกับพี่เขารึเปล่าเพราะเมื่อกี้ฉันไม่ทันได้ดูเลยทักทายไปตามประสาคนที่สนิทกัน

“เอ่อ ค่ะ” หน้าฉันซีดแถมหดเหลือนิดเดียวเพราะถ้าเกิดเป็นลูกค้าหรือแขกเขาคงตำหนิที่พนักงานในบริษัทนี้ไร้มารยาทแน่นอน ซวยแล้วมินตราเอ้ย!

ฉันเดินเข้ามาแล้วค่อย ๆ มองซ้ายมองขวา แต่...ว่างเปล่า ไม่มีใครอยู่ในห้องนี้ทั้งสิ้น พอหันไปที่เจ้าของห้องก็เห็นเขากำลังนั่งกลั้นขำเอาไว้

“พี่พอร์ช! แกล้งมินเหรอ ตกใจหมดเลยนึกว่ามีลูกค้า!” ฉันวีนพี่พอร์ชไปเบา ๆ

“ฮ่า ๆๆ ก็เราชอบตะโกนทักทายเจ้านายลั่นห้องมันก็ต้องโดนแบบนี้แหละ” พี่พอร์ชบอกอย่างอารมณ์ดี แต่ตอนนี้ฉันกำลังนั่งหน้าหงิกบอกบุญไม่รับใส่เขาอยู่