อาคารบริษัทตระกูลกู้
กู้ว่างเชินเพิ่งมาถึงห้องทำงาน อี้เซินก็รีบเข้ามาต้อนรับ "ท่านประธานครับ คุณหนูลู่ไม่ค่อยสบาย ผมเป็นธุระส่งเธอไปตรวจที่โรงพยาบาลแล้วครับ"
"วิดีโอจากกล้องวงจรปิดในวิลล่าที่คุณต้องการ ก็ส่งไปที่อีเมลของคุณแล้วเช่นกันครับ"
กู้ว่างเชินพยักหน้า เขาเลื่อนเก้าอี้แล้วนั่งลง กดเปิดอีเมลในคอมพิวเตอร์อย่างรวดเร็ว
เมื่อเห็นไฟล์วิดีโอ ไม่รู้ทำไมมือของเขาก็ชะงักค้างทันที
เสียงสั่นเครือของฉู่เหมียนดังขึ้นข้างหู
"กู้ว่างเชิน หลายครั้งแล้วที่เกิดเรื่องแบบนี้แต่คุณไม่ตรวจสอบเลย กลับตัดสินฉันทันที กลัวรู้ความจริงว่าคนรักของคุณจะไม่เป็นอย่างที่เห็น หรือกลัวว่าจะหาเรื่องเอาผิดฉันไม่ได้?"
มือที่จับเมาส์ของกู้ว่างเชินเกร็งขึ้น เขามองไฟล์วิดีโอนั้น หัวใจพลันรู้สึกผิดขึ้นมาชั่วขณะ
เข้าใจฉู่เหมียนผิดเหรอ?
เธอออกจะใจร้ายปานนั้น ทำเรื่องชั่วร้ายแค่ไหนก็ได้ นั่นก็แค่แกล้งทำตัวให้น่าสงสารเท่านั้นแหละ!
คิดได้ดังนั้น กู้ว่างเชินก็คลิกเข้าไปในวิดีโอ
สำหรับลู่เจียว เขาเลือกที่จะเชื่อใจเธอโดยไม่มีเงื่อนไข
แต่เมื่อเห็นวิดีโอแล้ว สีหน้าของเขากลับค่อย ๆ เย็นชาลง
...
โรงพยาบาล
กู้ว่างเชินยืนอยู่หน้าห้องผู้ป่วย 033 ได้ยินเสียงของหญิงสาวในห้องเล็ดลอดออกมา "แม่คะ หนูจะทำยังไงดี หนูไม่รู้ว่าตรงนั้นมีกล้องวงจรปิด"
"ลูกจะตื่นตูมไปทำไม? ต่อให้สวรรค์ถล่มก็ทำอะไรลูกไม่ได้ ยังไงคุณหนูฉู่เหมียนคนนั้นก็เป็นคนผลักลูกตกบันได!"
สีหน้าของกู้ว่างเชินยิ่งเย็นชากว่าเดิม
เขาผลักประตูห้องผู้ป่วยแล้วก้าวเข้าไป
คำพูดที่ลู่เจียวกำลังจะพูดออกมาถูกกลืนลงไปทันทีเมื่อเห็นกู้ว่างเชิน "อาเชิน..."
กู้ว่างเชินแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินอะไร เขาพยักหน้าให้สวีเหม่ยฮุ่ยแม่ของลู่เจียว แล้วก็ลูบหัวลู่เจียวอย่าง
อ่อนโยนเช่นเคย เขาถามเธอว่า "เป็นอะไรไป ร้องไห้ทำไม?"
น้ำตาของลู่เจียวไหลพราก ๆ สวีเหมยฮุ่ยอธิบายแทนเธอ "ก็เมียของเธอน่ะสิ ผลักเจียวเจียวตกลงบันไดไปพร้อมตัวเอง แล้วเธอก็ดันไม่เอาเรื่องหล่อนให้เจียวเจียว เจียวเจียวเป็นเด็กใจดี อ่อนไหวง่าย เลยเสียใจกับการกระทำของเธอไง!"
"ใช่ครับ เจียวเจียวใจดีเกินไป" กู้ว่างเชินจ้องมองเธออย่างใจเย็น ปลายนิ้วของเขาค่อย ๆ ลูบไล้ใบหน้าของลู่เจียว อารมณ์ในดวงตาซับซ้อน
ลู่เจียวมองเขา รู้สึกใจเต้นแรงขึ้นมาเล็กน้อย
กู้ว่างเชินดูแปลก ๆ ไปจากเดิม แต่เธอก็พูดไม่ถูกว่าแปลกตรงไหน
"กู้ว่างเชิน เจียวเจียวของเราต้องทนทุกข์กับเธอมานานหลายปีแล้ว เมื่อไหร่จะให้เกียรติออกหน้าออกตาซะทีล่ะ?" เสียงของสวีเหม่ยฮุ่ยแหลมขึ้น
กู้ว่างเชินเงยหน้ามอง
สวีเหมยฮุ่ย คุณหญิงตระกูลลู่ เธอเป็นที่รู้จักในแวดวงไฮโซว่ามีอารมณ์ฉุนเฉียวมาก ไม่ชอบหน้าใครก็จะ
ชี้หน้าด่าทันทีโดยไม่เกรงใจ
เมื่อก่อนตระกูลกู้ไม่อนุญาตให้ลู่เจียวเข้าบ้าน สวีเหม่ยฮุ่ยก็พาคนบุกไปที่บ้านตระกูลกู้เพื่อขอคำอธิบาย
หลังจากนั้นความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลกู้และตระกูลลู่จึงระหองระแหงมาโดยตลอด
ลู่เจียวเห็นกู้ว่างเชินไม่ตอบสักที ก็รู้สึกเสียใจ
เมื่อไหร่กันที่เธอจะได้เป็นภรรยาตัวจริงของเขา นี่เป็นปริศนาที่ไม่มีวันไขได้
"แม่ อย่าเร่งพี่อาเชินเลยค่ะ แค่นี้เขาก็เครียดมากพอแล้ว" ลู่เจียวซับน้ำตา พูดแก้ตัวแทนกู้ว่างเชิน
"เด็กคนนี้นี่นะ! คิดถึงคนอื่นก่อนตัวเองเสมอ แต่บางคนไม่ได้คิดถึงลูกเลย!" สวีเหม่ยฮุ่ยแตะหน้าผากของ
ลู่เจียว
กู้ว่างเชินหรือจะไม่ได้ยินน้ำเสียงเหน็บแนมของสวีเหม่ยฮุ่ย "คุณป้าครับ ผมมีเรื่องจะคุยกับเจียวเจียวหน่อย คุณป้าพอจะสะดวกออกไปก่อนได้ไหมครับ?"
เมื่อได้ยินดังนั้น ลู่เจียวก็รู้สึกตึงเครียด
อยู่ ๆ เขาก็มาโรงพยาบาล คงไม่ใช่เพราะเห็นภาพในกล้องวงจรปิดแล้วหรอกนะ?
สวีเหม่ยฮุ่ยเหลือบมองกู้ว่างเชิน แล้วก็พ่นลมหายใจอย่างเย็นชา "คิดว่าตัวเองใหญ่มาจากไหน"
กู้ว่างเชินขมวดคิ้ว เขาอดทนกับนิสัยของสวีเหม่ยฮุ่ยมาตลอด
หลังจากที่สวีเหม่ยฮุ่ยออกไปแล้ว กู้ว่างเชินก็ดึงเก้าอี้มานั่งข้างเตียงผู้ป่วย
ลู่เจียวเอนหลังพิงหัวเตียงผู้ป่วย ประสานมือทั้งสองเข้าด้วยกันอย่างตึงเครียด "พี่อาเชิน... มีอะไรคะ"
กู้ว่างเชินยกมือขึ้น ปลายนิ้วเย็น ๆ แตะแก้มของเธอที่ยังบวมแดงอยู่เล็กน้อย ถามด้วยเสียงอ่อนโยน "ยังเจ็บอยู่หรือเปล่า?"
ลู่เจียวส่ายหัว เมื่อก่อนเธอชอบมากที่สุดเวลาที่กู้ว่างเชินแสดงความอ่อนโยนกับเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ