สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1664

ท้องฟ้ายามค่ำคืน

หลินหยางยืนอยู่ต่อหน้าฟางฉีหลินท่ามกลางพื้นของดาดฟ้าที่เปื้อนไปด้วยเลือดทั่วบริเวณ

ซามูไรฮิมูระตกตะลึงเล็กน้อย

เขาคนนี้คือใคร?

"คุณคือฟางฉีหลินใช่ไหม?"

หลินหยางมองไปยังฟางฉีหลินที่มีสภาพแทบไม่เป็นคนและจากนั้นก็นั่งลงและกล่าวออกมา

"ใช่...ผมเอง..." ฟางฉีหลินกล่าว

"ทำไมพวกคุณถึงตกอยู่ในสภาพแบบนี้? แล้วพวกคุณมาที่นี่ทำไม?"

หลินหยางขมวดคิ้วถาม

ฟางฉีหลินอ้าปากและไม่รู้ว่าควรตอบยังไง จากนั้นซามูไรฮิมูระก็กล่าวขึ้นมา "คุณเป็นใคร? มาหาที่ตายงั้นเหรอ?"

"ไม่ใช่ ผมมาตามคำนัดหมายประลองแข่งขันที่มีให้กับจงชวน" หลินหยางกล่าว

"อ้อ...คุณคือหมอเทวดาหลิน?" ซามูไรฮิมูระหรี่ตาลงและหัวเราะออกมา "คิดไม่ถึงว่าคุณจะกล้ามา? ดี! ดีมาก! ถ้าเป็นแบบนี้ เราก็ไม่จำเป็นต้องส่งคนไปกำจัดคุณถึงแดนมังกรแล้ว! ฮ่าๆๆ...."

เมื่อพูดจบ ซามูไรฮิมูระก็คว้าดาบซามูไรยกขึ้นฟันไปที่ศีรษะของหลินหยางอย่างไม่ลังเล

"หมอเทวดาหลิน! ระวัง!"

ฟางฉีหลินตะโกนสุดเสียง

ทว่าไม่ทันกาล!

ซามูไรฮิมูระลงมืออย่างรวดเร็ว

แทบจะเหมือนกับสายฟ้า และเร็วกว่าความเร็วเสียงซะอีก

ขณะที่เขาตะโกนออกไป ดาบก็ได้เข้าใกล้ศีรษะของหลินหยางไปแล้ว

แต่วินาทีที่ดาบนั้นกำลังจะสัมผัสไปที่ศีรษะของหลินหยาง

ติง!

เสียงที่คมชัดก็ดังขึ้น

จากนั้นก็เห็นซามูไรฮิมูระหยุดนิ่งและยืนแข็งทื่ออยู่กับที่

และเมื่อสังเกตดู!

ที่แท้หลินหยางก็ใช้สองมือจับไปยังดาบซามูไรเอาไว้

"อะไรกัน?"

ฟางฉีหลินเบิกตากว้าง

"เป็นไปไม่ได้!!"

ซามูไรฮิมูระก็ตกตะลึงด้วยเช่นกัน และใบหน้าของเขาก็สั่นสะท้านเล็กน้อย

"คุณคือจงชวนใช่ไหม?" (หรือชื่อญี่ปุ่นคือนาคางาวะ โยโคอิจิ)

หลินหยางปล่อยนิ้วและถามออกมา

"ไม่ใช่...ผมไม่ใช่นาคางาวะ โยโคอิจิ!"

ซามูไรฮิมูระสีหน้าเคร่งเครียดและเก็บดาบเพื่อเตรียมจะลงมืออีกครั้ง

แต่ขณะนี้เอง หลินหยางก็ยื่นมือออกไปทันทีและทุบไปยังดาบซามูไรนั้นอย่างแรง

แกร๊ง!

ดาบซามูไรที่แหลมคมได้ถูกทำลายลงด้วยฝ่ามือของหลินหยางทันที

ซามูไรฮิมูระหน้าถอดสีและรีบถอยหลังไป

แต่เขายังไม่ทันถอยไปหลินหยางก็คว้าคอเสื้อของซามูไรฮิมูระและยกเขาขึ้น

"โอ๊ย...ปล่อย...ปล่อยผม...บัดซบ...ปล่อยผมเดี๋ยวนี้..."