สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1661

หลิวต้าถงนำกำลังคนมากกว่าร้อยคน

คนเหล่านี้ล้วนมีศิลปะการต่อสู้อันสูงส่ง

ผู้คนต่างพากันพุ่งไปข้างหน้าเพื่อขัดขวางนินจาเหล่านั้นที่เข้ามาขวางกั้นฟางฉีหลิน เพื่อเป็นการเปิดทางให้กับเขา

ฟางฉีหลินไม่ได้ลงมือและคอยติดตามคนเหล่านี้ไป

เขาต้องเก็บรักษาพละกำลังเอาไว้

เพราะหลังจากเข้าไปในประเทศได้ เขายังต้องเผชิญหน้ากับการขัดขวางจากทุกหน่วยงานของดินแดนซากุระ ทำให้เขาจำเป็นต้องรักษาพละกำลังของเขาไว้

ไม่นานเหล่านินจาที่อยู่ข้างหน้าก็ถูกกำจัดไปจนหมด

หลิวต้าถงสั่งให้คนปล่อยเรือเร็วของทหารลงและหันไปพูดกับฟางฉีหลิน "ฟางฉีหลิน! เร็วเข้า!"

"อืม!"

ฟางฉีหลินเตรียมจะขึ้นเรืออย่างไม่รีรอ

แต่ขณะนี้เอง

ตู้ม!

จู่ๆ เรือเร็วก็ระเบิดขึ้น

ประกายไฟสว่างจ้าขึ้นในทะเลอันมืดมิด

ทุกคนต่างพากันตกตะลึง

และเมื่อได้สติขึ้นมาก็เห็นมุมหนึ่งที่ปลายดาดฟ้าได้มีชายชราร่างสูงยืนอยู่

ชายชราสวมชุดประจำชาติ ผมขาวยาวสยาย ใบหน้ามีริ้วรอยและแววตาของเขาก็ลึกลง

เขาจ้องมองไปยังทุกคนและกล่าวด้วยภาษาจีนอย่างชัดเจน "ทุกคนกำลังไปไหนเหรอ?"

ทุกคนต่างเคร่งเครียดและจับจ้องอย่างไม่คาดสายตา

หลิวต้าถงขมวดคิ้วและส่งสัญญาณสายตาไปยังคนที่อยู่ข้างๆ

คนที่อยู่ข้างๆ รับรู้จึงรีบตะคอกและพุ่งไปข้างหน้า

แต่ขณะที่เขาก้าวออกไปก็ได้หยุดชะงัก และยืนอยู่กับที่ด้วยอาการแข็งทื่อ

จากนั้นศีรษะของเขาก็หลุดออกจากบ่าและตกลงพื้นอย่างแรง

ตาย?

"อะไรกัน?"

หลิวต้าถงและคนอื่นๆ ต่างหน้าซีดเผือด

พวกเขาจ้องมองชายชราอย่างสะพรึงกลัว

เกิดอะไรขึ้น?

ชายชราเป็นคนลงมือเหรอ?

แต่ชายชราลงมือเมื่อไร ทำไมพวกเขาไม่เห็นเลย....

"คุณ...คุณเป็นใครกันแน่?"

"ผมเป็นใครไม่สำคัญ ในเมื่อพวกคุณมากันแล้ว งั้นก็ตายไปพร้อมกันที่นี่เลย! กล้ากระทำผิดในประเทศของผม ไม่ว่าใครก็ตาม วันนี้จะต้องกลายเป็นเศษเนื้อที่ดาดฟ้าแห่งนี้!"

ชายชรากล่าวและจากนั้นก็ก้าวเท้าเดินออกไป

ทุกคนต่างพากันถอยหลังด้วยความหวาดกลัว

หลิวต้าถงกัดฟันกรอดและกล่าวอย่างเคร่งขรึม "ทุกคนไม่ต้องกลัว เขามีเพียงคนเดียว คิดว่าเรารับมือไม่ได้งั้นเหรอ? เราจะสู้ไปด้วยกัน!"

เมื่อพูดจบ หลิวต้าถงก็ชักดาบที่เอวออกมาและพุ่งออกไป

และผู้ที่อยู่ข้างหลังก็ต่างพากันพุ่งไปข้างหน้า

เพื่อคิดจะปิดล้อมชายชรา!