สยบรัก นิยาย บท 97

"คนเจ้าเล่ห์" ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไรเพื่อแลกเปลี่ยน

"เจ้าเล่ห์ที่ไหนอยากรู้ความลับก็ต้องมีสิ่งแลกเปลี่ยนกันหน่อยสิ" ใบหน้าหล่อคมขยับเข้ามาใกล้ริมฝีปากบางแบบห้ามใจตัวเองไม่อยู่

"ครั้งนี้พี่จะเป็นเหมือนครั้งที่แล้วไหม" หญิงสาวไม่ปฏิเสธแถมเธอยังหลับตาให้ แต่อดที่จะถามออกไปไม่ได้ เพราะกลัวว่าเรื่องแบบเดิมๆ มันจะกลับมาอีกครั้ง

"ไม่แล้ว..และพี่จะไม่ขอโทษเราอีก แต่พี่จะทำให้เราเห็น" เสกสรรรู้ดีว่าเธอหมายถึงอะไร ตอนนั้นเขายังคึกคะนองในตัวเอง และเสียดายความโสดของตัวเอง จึงได้พยายามผลักไสเธอออกไป

"พี่จะทำอะไรให้ฉันเห็น" ดวงตากลมเปิดขึ้นอีกครั้งเพื่อมองสบตา

"ทำให้เห็นว่าพี่รักเราไง"

น้ำตาได้ไหลลงมาจากดวงตางามคู่นั้น เธอสัมผัสได้ว่าที่เขาพูดมันออกมาจากใจจริง ไม่เหมือนครั้งก่อนที่เขาต้องการแค่ร่างกายของเธอ

"ไม่ร้องนะคนเก่งของพี่" จากที่จะจูบก็เลยได้เปลี่ยนมาเป็นซับน้ำตาให้

"ฉันเก่งที่ไหน"

"เก่งสิ..ถ้าจั๊กจั่นของพี่ไม่เก่งแล้วใครจะเก่งล่ะ" เสกสรรคว้าร่างบางเข้ามากอดไว้ "ยังเจ็บอยู่ไหม"

หญิงสาวตอบด้วยการส่ายหน้าเบาๆ สิ่งที่เกิดขึ้นมันทำให้เธอลืมความเจ็บปวดไปได้ เพราะไม่คิดว่าตัวเองจะมีความสำคัญ กับคนอื่นได้มากเพียงนี้

"หิวข้าวไหม"

"หิว"

"ถ้างั้นเดี๋ยวพี่ไปหามาให้กินนะ"

"ไม่ได้หิวข้าวสักหน่อย"

"หือ?" คนร่างหนากำลังจะลุกขึ้นจากเตียงจนต้องได้หยุดแล้วหันกลับมามองเธอใหม่อีกครั้ง

และเห็นใบหน้าที่กำลังอมยิ้ม เขาก็รู้ได้ทันทีว่าเธอหมายถึงอะไร

"อยากกินพี่เหรอ"

"บ้า" มันยิ่งทำให้จั๊กจั่นอายมากขึ้น ที่เธอพูดเหมือนเปิดทางให้ เพราะคิดว่าเขาจะไม่กล้าแตะต้อง คงคิดว่าเธอยังเจ็บแผลอยู่

"ถ้าหิวแบบนั้น..พี่ก็หิวเหมือนกัน" ว่าแล้วชายหนุ่มก็ค่อยๆ จับเธอให้นอนหงายลง แล้วจัดการกับเสื้อผ้าที่อยู่บนเรือนร่างของเธอ

"อือ..พี่เสก" หญิงสาวตกใจ เพราะพอเขาจัดการกับสิ่งกีดขวางเสร็จ ใบหน้าหล่อคมก็จู่โจมเข้ากับน้องสาวแบบไม่ให้ตั้งตัว

ลิ้นสากลากยาวขึ้นมาตามร่อง เพื่อสัมผัสกับเนื้อในจนมาหยุดอยู่ที่เม็ดรัญจวน แล้วก็ตวัดวนอยู่แถวนั้นจนเจ้าของเรือนร่างครวญครางแทบจะขาดใจ

"ขออีกนิดนะจ๊ะ" ในขณะที่เงยหน้าขึ้นมาพูด นิ้วแกร่งก็ได้สอดใส่เข้าไป เพื่อกระตุ้นอารมณ์ขอเธอให้เพิ่มมากขึ้น "อ้าาา น่ารักจัง" ชายหนุ่มมองเนินเนื้อที่น่าพิศวง พร้อมกับขยับนิ้วเขาออกแบบช้าๆ

"ปิดไฟก่อนได้ไหม" หญิงสาวเริ่มเอียงอายสายตานั้น เพราะไฟในห้องสว่างมาก

"ปิดก็ไม่เห็นน่ะสิ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับขยับนิ้วไม่ยอมหยุด ส่วนนิ้วโป้งอีกข้างก็ทำหน้าที่เน้นจุดที่ไวต่อความรู้สึก

"อื้อ..พี่เสก" สะโพกงามบิดไปมาเมื่อถูกลิ้นเข้าอีกครั้ง มือเรียวพยายามไขว่คว้าหาที่เกาะไว้ เพราะยิ่งเขาตวัดลิ้นก็ยิ่งเหมือนเธอกำลังล่องลอย