ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ นิยาย บท 110

ผงพิษสัมผัสโดนตัวของลูกกระจ๊อก เจ็บปวดจนลงไปกลิ้งบนพื้น

กรรมนั้นคืนสนอง!

สมน้ำหน้า!

ฉู่เชียนหลีนำร่มโยนเข้าไปในมือของเฟิงเย่เสวียน แล้วก็หยิบหนังสติ๊กอันหนึ่งออกมา หนีบยาลูกกลอนสีดำเม็ดหนึ่งเอาไว้ เล็งเป้าไปที่พี่หู่

เมื่อคลายมือออก

ฟิ้ว...

พี่หู่ยกมือขึ้นคว้าเอาไว้อย่างว่องไว ดวงตาที่น่ากลัวคู่นั้นมองตรงมายังฉู่เชียนหลี “คิดไม่ถึงว่าน้องสาวจะกล้าวางแผนทำร้ายข้า รอให้ข้าจับตัวเจ้าได้ จะทำให้เจ้าได้รู้ว่าอะไรคือมีความสุขสุดขั้ว!”

ทันทีที่พูดจบ ฝ่ามือก็ระเบิดทันที

ตูม!

เป็นระเบิดขนาดจิ๋วลูกหนึ่ง

ทันใดนั้น เนื้อที่ฝ่ามือของเขาเละ นิ้วก้อยถูกแรงระเบิดจนลอยกระเด็น ส่งเสียงร้องอันน่าเวทนาออกมาราวกับหมูที่ถูกเชือด

“นังแพศยา!”

“โอ๊ย! รีบจับตัวนังแพศยาคนนี้เอาไว้!”

แค่นี้ก็รู้สึกเจ็บแล้วงั้นเหรอ? ตอนที่เขาข่มเหงหญิงสาว ตอนที่หญิงสาวอ้อนวอน ทำไมเขาถึงไม่มีความเมตตา?

ฉู่เชียนหลีแสยะยิ้มที่มุมปากอย่างเย็นชา จับยาสลบแล้วสาดออกไป

หากทั้งสองฝ่ายสู้กันอีกครั้ง

มีฉู่เชียนหลีอยู่ อันตรายจากพิษของพวกโจรภูเขาถูกลดลงถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์ เฟิงเย่เสวียนมีพื้นที่อันยอดเยี่ยมที่จะแสดงความสามารถแล้ว กวัดแกว่งกระบี่โจมตีใส่พวกลูกกระจ๊อกพวกนี้

เมื่อทั้งสองคนร่วมมือกัน ในไม่ช้าก็เป็นฝ่ายได้เปรียบ

ทันใดนั้น บริเวณไกลออกไป มีเสียงระเบิดเสียงหนึ่งดังขึ้น

ตูม...

“ไฟไหม้!”

ไม่รู้ว่าเป็นใครที่ตะโกนขึ้นมา “แย่แล้ว ลูกพี่ ไฟไหม้รุนแรง! เป็นเพลิงไหม้ที่รุนแรงมาก ปิดเส้นทางลงเขาเอาไว้แล้ว กำลังลุกลามขึ้นมาบนเขา พวกเราจะต้องถูกเผาตายทั้งเป็นแน่!”

ฉู่เชียนหลีตกตะลึงครู่หนึ่ง รีบวิ่งไปที่ประตู เห็นบริเวณภูเขาที่ไกลออกไป แสงสีแดงพวยพุ่งขึ้นฟ้าสาดส่องใบหน้าจนกลายเป็นสีแดง

ลมจากป่าบนภูเขาพัดมา นำพาเอากลิ่นควันรุนแรงมาด้วย

ไฟไหม้

เป็นไฟไหม้โหมกระหน่ำ

ทางลงเขามีเพียงเส้นทางเดียว ถูกปิดกั้นแล้ว ไฟลุกลามขึ้นมาอีก หากไม่ถูกเผาตาย ก็คงสำลักควันตายทั้งเป็น!