ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ นิยาย บท 118

เดินไปตามแม่น้ำใต้ดินประมาณสองเค่อ ในที่สุดก็มองเห็นแสงสว่างจากระยะไกล

เป็นปากถ้ำ

เป็นทางออก

ในที่สุดก็ได้เห็นดวงอาทิตย์อีกครั้ง!

แม่น้ำใต้ดินสายนี้เชื่อมต่อไปยังหุบเขาที่อยู่ด้านหลังของภูเขากว่างหนิง กลายเป็นลำธารที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ เมื่อเหยียบย่ำลงบนผืนดินอีกครั้ง ฉู่เชียนหลีจึงจะสามารถถอนหายใจอย่างโล่งอก

ในที่สุดก็นับว่าสามารถเอาชีวิตรอดกลับมาได้แล้ว

พระอาทิตย์ไขแสง

แสงแดดอบอุ่น

ทั้งสองเดินจับมือกันออกจากหุบเขา อ้อมผ่านภูเขาครึ่งลูก เดินไปยังทิศทางของโจรภูเขา พลันก็ได้ยินเสียงตะโกนเรียกจากระยะไกล

“ท่านอ๋อง! พระชายา พวกท่านอยู่ที่ไหน?”

“รีบตามหา ต่อให้ต้องพลิกทั้งภูเขากว่างหนิงก็ต้องหาให้เจอ!”

“ท่านอ๋อง…”

“อยู่นั่น!”

ไม่รู้ว่าใครเป็นคนตะโกน พบร่างเงาของคนทั้งสองแล้ว

หานเฟิงรีบพุ่งพรวดเข้าไปทันที เมื่อเห็นว่าเจ้านายปลอดภัยไร้ปัญหา แขนขาอยู่ครบ หัวใจที่ประหม่ามาทั้งคืนจึงจะผ่อนคลายลงเล็กน้อย

เบ้าตาแดงเล็กน้อย…

“นายท่าน…”

คล้ายกับจะร้องไห้ออกมาแล้ว

เฟิงเย่เสวียนเหลือบมองเขาอย่างเรียบเฉยแวบหนึ่ง “ตื่นตระหนกอะไร?”

หานเฟิงเบะปาก

หากเกิดอะไรขึ้นกับเจ้านาย เขาจะไปหาเจ้านายที่ดีเช่นนี้ได้ที่ไหนอีก? ใครจะให้เขาเบี้ยเดือนมากเช่นนี้อีก?

เขายังต้องเก็บเบี้ยเดือนแต่งภรรยา เรื่องเกี่ยวพันถึงความสุขของชีวิตครึ่งหลัง จะไม่ตื่นตระหนกได้อย่างไร?

“สถานการณ์ของโจรภูเขาเป็นอย่างไรบ้างแล้ว?” เฟิงเย่เสวียนจูงมือฉู่เชียนหลี พลางเดินพลางถาม

หานเฟิงรีบเดินตาม “เริ่มควบคุมสถานการณ์ได้แล้วขอรับ พวกโจรภูเขาถูกปราบแล้ว ไฟเมื่อวานลุกไหม้เป็นเวลานาน พวกเขาบาดเจ็บล้มตาย สถานการณ์…”

เขารายงานสถานการณ์

ตรงบริเวณเชิงเขาของภูเขากว่างหนิง มีผู้คนจำนวนมากอยู่ที่นั่น