ในงานเลี้ยง มีแขกไม่น้อย
ฉู่เชียนหลีนั่งอยู่ตรงนั้นอย่างผ่อนคลาย จีบชา กินแตงโม นับว่าค่อนข้างสบาย
จุดที่ไม่ไกลออกไป มีสายตาหลายคู่มองมาทางนี้ และกระซิบพูดอะไรบางอย่าง
“นางแต่งไปสามเดือนกว่าแล้ว ไม่เคยได้รับความโปรดปราน ยังมีหน้ากลับจวนอัครมหาเสนาบดีฉู่อีก”
“หากข้าให้กำเนิดลูกสาวเช่นนี้ แม้แต่ข้าก็รู้สึกอับอาย อยากตัดความสัมพันธ์เสียเดี๋ยวนี้…”
“แต่ว่า…”
ประโยคที่กระซิบกระซาบบางคำเข้าหูฉู่เชียนหลี สีหน้าของนางเฉยเมย ไม่ได้แสดงอารมณ์ใดๆ บนใบหน้ามากนัก ควรจะทำอย่างไรก็ทำเช่นนั้น
แต่เยว่เอ๋อร์ร้อนใจเล็กน้อยแล้ว “พระชายา…”
ฉู่เชียนหลี “ดื่มชา”
หากต้องถือสาคำพูดของทุกคน จะไม่เหนื่อยตายหรอกหรือ?
ยิ่งกว่านั้น สิ่งที่คนเหล่านี้พูดล้วนเป็นความจริง
นอกเรือน ทันใดนั้นมีเสียงฝีเท้าหลายสายดังขึ้น สายตาของทุกคนทยอยหันไปมอง คนที่ลุกขึ้นก็ลุกขึ้น คนที่ก้าวออกไปก้าวออกไป ทำให้เกิดความฮือฮาไม่น้อย
ฉู่เชียนหลีก็หันไปมองเช่นกัน
เป็นหญิงสาวชุดแดงคนหนึ่ง พริบตาที่นางปรากฏตัว ราวกับดวงดาวและดวงจันทร์สาดส่องแสง ใบหน้าที่งดงามเชิดขึ้นอย่างมั่นใจ ร่างสูงเอวบาง ระหว่างคิ้วมีกลิ่นอายของความสูงศักดิ์แฝง มีเสน่ห์ที่ไม่เหมือนใครแผ่กระจายทั่วร่าง
นางก็คือลูกสาวคนโตของอัครมหาเสนาบดีฉู่ หญิงผู้มากความสามารถอันดับหนึ่งของเมืองหลวง——ฉู่หงหลวน
ทันทีที่นางปรากฏตัว ผู้คนเข้าหา คนหนุ่มหน้าตาดีมากความสามารถหลายคนก็เข้าไปเช่นกัน แต่ไม่มีใครได้รับการชายตามองจากนางแม้แต่คนเดียว
คางของหญิงสาวเชิดขึ้นเล็กน้อย คิ้วตวัดขึ้นอย่างมั่นใจ หลังจากเดินผ่านผู้คน ก็เดินไปนั่งลงในห้องโถง
“น้องสี่มาแล้ว” นางนั่งลงอย่างสง่างาม “เหตุใดจึงไม่เห็นอ๋องเฉินเล่า?”
น้ำเสียงของนางไม่ต่างกับนิสัยของนาง เย็นชา มั่นใจ เหมือนดอกไม้บนภูเขาสูงที่บริสุทธิ์ไร้มลทินอย่างยิ่ง
ไม่รู้ว่าใครเป็นคนพูดต่อ
“ในใจอ๋องเฉินมีเพียงพระชายารองเซียว จะสนใจพระชายาที่ไม่ได้รับความโปรดปรานคนนี้ได้อย่างไร?”
“อ๋องเฉินมองนางแวบเดียวยังรังเกียจที่มากไป ยิ่งไม่ต้องพูดถึงมางานเลี้ยงกับนางแล้ว หากอ๋องเฉินมา ข้าจะหักศีรษะของตัวเองลงมาให้นางเตะเล่นเลย”

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ