“ทั่วไป อันดับสามของโลก…”
ฉู่เชียนหลีเพิ่งอ้าปาก ความเมาที่เข้มข้นสายหนึ่งพุ่งขึ้นสมอง สะอึกเหล้าหนึ่งทีอย่างไม่สามารถควบคุม สองเท้าอ่อนแรงราวกับเหยียบอยู่บนสำลี
คิดไม่ถึงว่าฤทธิ์หลังดื่มของนารีแดงจะแรงเช่นนั้น
นางคอแข็งกว่าคนทั่วไป ปกติดื่มสองชั่งก็ไม่เมา วันนี้กลับล้มเพราะนารีแดงเล็กๆ ขวดเดียว
ฉู่เชียนหลีจับแขนหลิงเชียนอี้ไว้แน่น พยุงร่างกายไว้อย่างทุลักทุเล ยกศีรษะที่หนักอึ้งขึ้น สายตาที่พร่ามัวพยายามมองข้างหน้า
จวนอ๋องเฉินราวกลับกลายเป็นเงาซ้อนสิบกว่าสาย หมุนแล้วหมุนอีก
นางสะบัดศีรษะ พยายามมองดู
“ข้า…ข้าถึงแล้ว…”
หลิงเชียนอี้ไม่ได้เมาหนักมากนัก สามารถมองเห็นป้ายของจวนอย่างชัดเจน “จวน…อ๋อง…เฉิน?”
เอ๋?
นี่เป็นบ้านของน้าชายเขาไม่ใช่หรือ?
“แม่นาง เจ้ามาผิดที่หรือเปล่า…เอ่อ…หรือเจ้าเป็นสาวใช้ของจวนอ๋องเฉิน?”
“นางเป็นผู้หญิงของข้า!”
ในอากาศ มีเสียงที่หนาวเหน็บราวกับน้ำค้างแข็งในเดือนสิบสองดังขึ้น เหมือนลูกดอกที่แหลมคมนับไม่ถ้วนยิงใส่ร่างกายหลิงเชียนอี้ ทำให้เขาหนาวจนสั่นสะท้าน
เงยหน้าขึ้นจ้องเขม็ง เห็นผู้ชายสวมชุดผาวสีหมึกเดินมือไพล่หลังเข้ามา สมองกำลังงงงวย
“ท่าน…ท่านน้า?”
เฟิงเย่เสวียนเดินเข้ามาทีละก้าว ยกมือดึงผ้าคลุมหน้าของฉู่เชียนหลีออก
ปานปรากฏขึ้น
พริบตานั้น หลิงเชียนอี้ขนลุกซู่ รู้สึกเพียงฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ แม้แต่ความมึนเมาก็สร่างไปแปดส่วน ตื่นตัวขึ้นมาทันที
ฉู่เชียนหลี…
คนที่ช่วยเขาในวันนี้คือฉู่เชียนหลี…
ไม่เพียงแค่นั้น เขายังพาฉู่เชียนหลีไปหมิงเฮ่าเซวียน และดื่มเหล้า…
หลิงเชียนอี้ตบต้นขาทันที หนำใจแล้ว “ท่านน้า ข้ากำลังกำจัดเนื้อร้ายเพื่อท่านนะ!”
ใจที่ท่านน้ามีต่อฉู่เชียนหลี เขารู้ดีที่สุดแล้ว


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ