ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ นิยาย บท 56

เมืองหลวง รุ่งเรืองคึกคัก

เมืองหลวงของแคว้นเป็นสถานที่ที่ใหญ่ที่สุด ประชากรเยอะที่สุด สภาพทางเศรษฐกิจดีที่สุด บนถนนเล็กใหญ่ผู้คนพลุกพล่าน พ่อค้าเร่ตะโกนขายของ ผู้หญิงต่อราคา เด็กน้อยวิ่งเล่น ก่อเกิดเป็นภาพที่เจริญรุ่งเรือง

“ขายผักจ้า!”

“ขายซาลาเปาจ้า!”

“ขายซาลาเปาไส้ผักจ้า!”

ระหว่างเงาคนทับซ้อนกัน ทันใดนั้น บรรดาชาวบ้านพากันหลบอย่างเร็วราวกับพบเจอสัตว์ประหลาด แหวกออกเป็นทางเดินกว้างเส้นหนึ่ง เห็นเพียงบนทางเดินเส้นนั้น มีหมาป่าศึกขนสีดำเงางามตัวหนึ่งเดินเชิดหน้ามา

หมาป่าตัวนั้นสูงหนึ่งเมตรกว่า ขาทั้งสี่ข้างเรียวยาว กล้ามเนื้อตึงมีกำลัง ขนทั้งตัวเงาดำ สะอาดสะอ้าน หูที่ตั้งชี้ไปข้างหลังนั้นองอาจน่าเกรงขาม ดวงตาสีเขียวเข้มคู่นั้นดูดุร้ายเป็นพิเศษ ปากที่อ้าไว้มีฟันที่แหลมคม สามารถฉีกทุกสิ่งให้แหลก

ดุดัน น่ากลัว ทรงพลัง!

เด็กหนุ่มสี่คนจูงมันไว้ ท่าทางที่ปฏิบัติต่ออย่างระมัดระวัง ราวกับหมาป่าศึกตัวนี้เป็น ‘นาย’ ของพวกเขา

เหล่าชาวบ้านพากันหลบอยู่ห่างๆ วิจารณ์เสียงเบาด้วยความกลัว

“นี่ก็คือหมาป่าเทพแห่งเขาคุนหลุน ระดับความดุร้ายของมัน สามารถฆ่ากระทั่งสิงโตหรือเสือ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงมนุษย์แล้ว…”

“ข้าได้ยินมาว่าหนึ่งมื้อของมันต้องกินกระต่ายห้าตัว ไก่หกตัว ยิ่งกว่านั้นต้องกินแบบเป็นเท่านั้น ไม่ดื่มน้ำ ดื่มแต่เลือด…”

“ครั้งก่อนมันคลั่ง กัดคนตายบนถนนหนึ่งคน…”

“รีบหลบให้ห่าง…”

ฉู่เชียนหลีก็อยู่ในฝูงชนเช่นกัน

นางจับคางค่อยฟังเสียงวิจารณ์ของผู้คนโดยรอบ มองไปทางหมาป่าศึกตัวนั้นอย่างครุ่นคิด

นี่ก็คือภารกิจที่อ๋องเฉินมอบหมายให้นาง ใช้ปากที่พูดจาฉะฉานของนางสวดใส่หมาป่าตัวนี้ และเรียกหมาป่าตัวนี้กลับบ้านเกิด...เขาคุนหลุน

ผู้ชายคนนั้นเห็นนางเป็นสุนัข สามารถพูดภาษาสัตว์หรือ…

เพื่อการเลิกรา สู้โว้ย!

มองดูหมาป่าศึกถูกจูงเข้าไปในร้านค้าแห่งหนึ่ง นางกระชับผ้าคลุมบนใบหน้า จากนั้นเดินตามเข้าไปอย่างเงียบๆ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน