ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ นิยาย บท 63

หานอิ่งตะลึงงันหนึ่งวินาที พลันพยักหน้าอย่างนอบน้อม “เจ้าค่ะ”

“พระชายา เชิญตามข้ามา” นางเดินนำหน้า ฉู่เชียนหลีเดินกะเผลกตามหลัง

เฟิงเย่เสวียนเห็นแล้ว คิ้วขมวด ก้าวออกไปกอดเอวของนาง ยกขึ้นเบาๆ อุ้มคนเข้าไปในกระโจม

ข้างนอก

หลังจากอ๋องเฉินเข้าไปในกระโจม มีทหารหลายคนล้อมรอบรองแม่ทัพโหว กล่าวอย่างเลื่อมใส

“ใต้เท้าโหว วรยุทธ์และความสามารถของท่านอยู่เหนือรองแม่ทัพเจียง ท่านสมควรนั่งตำแหน่งผู้บัญชาการมากกว่า”

“วรยุทธ์ของใต้เท้าโหว พวกเราเลื่อมใส…”

“ร้ายกาจมาก…”

รองแม่ทัพโหวถูกทหารกลุ่มหนึ่งล้อมรอบ ฟังคำพูดประจบสอพลอเหล่านั้น ศีรษะของเขายกขึ้นเล็กน้อย เชิดคาง มีความภาคภูมิปรากฏขึ้นในแววตาหลายส่วน

ความสามารถของเขาแข็งแกร่งกว่ารองแม่ทัพเจียง เหตุใดท่านอ๋องไม่ให้ความสำคัญเขา?

นี่ก็คือผลของการไม่ให้ความสำคัญเขา!

เขาใช้ความสามารถพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่ารองแม่ทัพเจียงเป็นคนไร้ประโยชน์ อีกอย่าง ประลองยุทธ์พลาดบาดเจ็บเป็นเรื่องปกติ ต่อให้ท่านอ๋องไม่พอใจ ก็ไม่สามารถลงโทษเขา

ตำแหน่งผู้บัญชาการ ต้องเป็นของเขาเท่านั้น!

ภายในกระโจม

กลิ่นคาวเลือดโชยมาเตะจมูก บนเตียงเล็ก มีชายหนุ่มที่อยู่ในช่วงวัยกำลังฮึกเหิมนอนตะแคงอยู่บนนั้น มือซ้ายของเข้ากุมมือขวาที่ได้รับบาดเจ็บ บนพื้นมีเลือดนองเป็นแอ่ง นิ้วมือสี่นิ้ววางอยู่บนโต๊ะข้างๆ

เขามองมือขวาของตนเองอย่างเหม่อลอย แววตาสลด มืดมนเหมือนเถ้าถ่านที่ดับสนิท เต็มไปด้วยความสิ้นหวังและเงียบสงัด

ได้ยินเสียงฝีเท้า เงยหน้าขึ้นมอง

“ท่านอ๋อง…”

เขากระชากมุมปากที่เป็นใบ้เปิดออก ลุกขึ้นลงจากเตียง คุกเข่าลงข้างหนึ่งเพื่อคำนับ

“ข้าน้อยไร้ประโยชน์ ต่อไปข้าน้อย…เกรงว่าไม่สามารถติดตามท่านอีกแล้ว…” เขาหลับตาอย่างเจ็บปวด

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน