ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 100

ใบหน้านั้นหล่อเหลามาก

แต่นั่นต้องเป็นภาพลวงตาของเธอแน่ๆ!

ซือเย่เจ๋วเงยหน้าขึ้นมองเธอ "กลับมาแล้วเหรอ?"

เธอเบือนหน้าหนีเล็กน้อยแล้วเดินเข้ามาพร้อมกับสัญญา "คุณซือว่างมากขนากนี้เลยเหรอ?"

"ได้ยินมาว่าคุณใช้เวลานานแสนนานที่จิ่นซุ่ย จิวเวลรี่ กว่าจะเจอคุณนานหนานจิ่นได้?"

"คุณซือคงไม่ใช่ติดตั้งกล้องในตัวฉันสินะ?" เจียงเซิงตรวจดูเสื้อผ้าของตัวเองด้วย เขาได้ติดตั้งมันแน่นอน!

ซือเย่เจ๋วเม้มริมฝีปากบางของเขาแล้วค่อยๆ ยืนขึ้นและเดินไปหาเธอ "ทำไมไม่บอกว่าเป็นบริษัทจิวเวลรี่ในเครือข่ายของ TG ล่ะ"

สำหรับบริษัทใหม่ไปที่จิ่นซุ่ย จิวเวลรี่เพื่อหารือเกี่ยวกับความร่วมมือ มันหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ถูกดูถูก เพราะไม่รู้ความสามารถของบริษัทนั้น แล้วอีกฝ่ายจะตอบตกลงง่ายๆ ได้อย่างไร?

แต่ถ้าบอกว่าเป็นบริษัทจิวเวลรี่ในเครือข่ายของ TG จิ่นซุ่ยไม่มีทางจะไม่คิดพิจารณาให้ เนื่องจากความแข็งแกร่งในทางการเงินทุกคนก็เข้าใจอย่างดี และเงื่อนไขใดๆ ที่จิ่นซุ่ยเสนอออกมานั้นอาจไม่เป็นที่ยอมรับของเจ้าอื่น แต่สำหรับซือเย่เจ๋วแล้วมันถือว่าแค่เรื่องเล็กน้อยเอง

เจียงเซิงวางสัญญาไว้บนโต๊ะและเอนตัวลงครึ่งหนึ่งให้พิงกับโต๊ะ "ทำไมฉันจะต้องบอกว่ามันเป็นของ TG ล่ะ"

ซือเย่เจ๋ววางมือบนโต๊ะและอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา

"ผมเป็นคนที่คุณไม่อยากจะเอามาเชิดหน้าชูตาได้งั้นเหรอ?"

เขาคือซือเย่เจ๋ว

มีสักวันหนึ่งที่ไม่เป็นหน้าเป็นตาให้คนอื่นงั้นเหรอ?

เจียงเซิงยกปลายนิ้วขึ้นและผลักไหล่ของเขาออกไป "ไม่ใช่ว่าเป็นหน้าเป็นตาไม่ได้ แต่มันเด่นเกินไป"

ซือเย่เจ๋วจับมือเธอ

เจียงเซิงตัวสั่นและอยากจะชักมือกลับด้วยสัญชาตญาณ แต่ถูกเขาจับแน่น

เมื่อเห็นสายตาของซือเย่เจ๋วผ่านริมฝีปากของเธอ เจียงเซิงก็เหมือนสังเกตเห็นบางสิ่งได้ และใช้มืออีกข้างหนึ่งปิดริมฝีปากของเขาเมื่อเขาโน้มตัวเข้ามาใกล้

"นี่มันห้องทำงานนะ อย่าทำอะไรไม่เป็นเรื่องนะ!"

ซือเย่เจ๋วหรี่ตาของเขา แต่มีความเจ้าเล่ห์แวบขึ้นมาในดวงตาของเขา

ควาอุ่นอย่างกะทันหันบนฝ่ามือของเธอทำให้ทั้งร่างกายของเธอสั่นไป ทันใดนั้นเธอก็ถอนมือออกแล้วมองดูเขาด้วยความประหลาดใจ "ไอ้โรคจิต!"

ไอ้ผู้ชายสารเลว!

เขาถึง...

"พูดใหม่อีกครั้ง?" ดวงตาของซือเย่เจ๋วเต็มไปด้วยความสนใจเมื่อเขาเห็นใบหน้าที่หวาดกลัวและโกรธของเธอ

จู่ๆ เจียงเซิงก็หยิบเอกสารบนโต๊ะขึ้นมาแล้วโยนมันใส่เขา "ไอ้ชั่ว ไอ้คนลามก ไอ้โรคจิต ไอ้สารเลว!"