ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 111

เขายื่นมือออกไปจับบนหลังคอของเธอแล้วดึงเธอไปเข้าหาเขา จูบริมฝีปากของเธออย่างดุเดือดราวกับกำลังลงโทษเธอ

"อืม... ซือเย่เจ๋ว คุณปล่อยฉันไป..." เจียงเซิงที่เพิ่งหายใจใด้ถี่ก็ถูกเขาจูบอีกครั้ง และคราวนี้เขาก็เอาร่างของตัวเองแนบทับกับเธอโดยตรง

เธอถูกเขาจูบจนสมองว่างเปล่า

ลมหายใจอย่างหนักของชายคนนั้นโอบรัดเธอแน่น และมือของเธอที่ดันอยู่บนหน้าอกของเขาทำได้แค่กระชับคอเสื้อของเขาเท่านั้น

"เจ็บนะ คุณกำลังโดน…" แขนของเจียงเซิงถูกทับไว้ และเธอก็ตะโกนอย่างเบาๆ ด้วยความเจ็บปวด

ซือเย่เจ๋วลุกขึ้นยืนเล็กน้อยและพยายามไม่ไปแตะแขนเธอ เขากัดริมฝีปากของเธอแล้วพูดด้วยเสียงแผ่วเบา "คราวหน้าคุณยังกล้าทำให้ตัวเองเจ็บอีกหรือเปล่าฮะ?"

เจียงเซิงไม่ตอบ

มือที่ซือเย่เจ๋วจับเอวของเธอนั้นเลื่อนขึ้นลงเล็กน้อย

ทันใดนั้นเธอก็ตัวสั่นไปทั้งตัว และจับฝ่ามือที่ร้อนผ่าวของเขาไว้ไม่ให้ขยับอีก "ฉัน...ฉันผิดแล้ว ฉันรู้ว่าฉันผิดแล้วนะ!"

ซือเย่เจ๋วเห็นว่าเธอยอมอ่อนข้อให้ จากนั้นเขาก็ค่อยๆ ลุกขึ้นนั่งและพูดเบาๆ ว่า "ถ้ามีครั้งที่สองอีก ผมจะไม่ปล่อยคุณไปแน่ๆ"

"ได้เลย ฉันจะไม่ยอมให้ตัวเองได้รับบาดเจ็บในครั้งต่อไป" เจียงเซิง พยักหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง

ซือเย่เจ๋ว "..."

มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

ซือเย่เจ๋วหันหน้า "เข้ามา"

พนักงานสองคนเดินเข้ามาถือกล่องเสื้อผ้าและกล่องรองเท้าชุดใหม่

พวกเขาเดินก้าวไปข้างหน้าและพูดด้วยความเคารพ "ผมขอโทษจริงๆ ครับ ท่านเจ๋ว คุณโซรา ครั้งนี้เป็นเพราะเราทำงานพลาดไป เพื่อเป็นการแสดงคำขอโทษ เจ้านายของเราสั่งให้เรานำชุดระดับไฮเอนด์ตัวใหม่นี้ไปให้คุณโซราครับ หวังว่าคุณโซราจะชอบนะครับ"

พนักงานเปิดกล่อง และข้างในเป็นชุดกี่เพ้าที่มีงานฝีมือประณีตมาก

การตัดเย็บและลวดลายด้ายสีทองเป็นงานทำด้วยมือทั้งหมด มีความแน่นและละเอียด วัสดุเป็นผ้าไหมซึ่งมีเนื้อสัมผัสคุณภาพสูงมาก