ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 127

เจียงเซิงครุ่นคิดพลางวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะแล้วเปิดสปีกเกอร์โฟน เสียงของเซียวหลานดังขึ้น "เจียงเซิง ย่าของเธออยากเจอเธอ... "

หลังจากวางสาย แฟรงค์ก็กังวลเล็กน้อย "ผู้เฒ่าเจียงต้องการพบเธอ นี่เป็นเล่ห์เหลี่ยมอะไรอีกหรือเปล่า ไม่งั้นให้ฉันไปด้วยไหม"

เจียงเซิงยิ้ม "ไม่ต้องหรอก คุณอาแฟรงค์ ยังมีงานมากมายในสตูดิโอที่ต้องการให้คุณอาช่วยนะ ผู้เฒ่าเจียงและเซียวหลานไม่กล้าทำอะไรฉันหรอก"

เมื่อเจียงเซิงมาร้าอาหารไรซิ่งซัน จริงๆ แล้วเธอก็ค่อนข้างอยากรู้อยากเห็นว่า ผู้เฒ่าเจียงและเซียวหลานไม่ได้เรียกกลับตระกูลเจียง แต่เรียกเธอไปพบหน้าที่ร้านอาหารแทน เหตุผลคืออะไรกันแน่

เมื่อเธอก้าวเข้าไปในห้องส่วนตัว เธอก็เห็นผู้เฒ่าเจียงและเซียวหลานนั่งอยู่ที่โต๊ะ

"คุณย่า คุณย่าตามหาฉันมีเรื่องอะไรเหรอ?"

เมื่อเห็นว่าเจียงเซิงไม่เห็นเธอในสายตา และมีทัศนคติที่ไม่แยแส ผู้เฒ่าเจียงแสดงสีหน้าไม่พอใจ "ฉันได้ยินมาว่าพ่อของเธอจะโอนไวน์เนอร์ให้เธอเหรอ?"

เจียงเซิงอึ้งไปชั่วคราวด้วยความสับสนเล็กน้อย "ทำไมฉันไม่รู้ว่าพ่อของฉันกำลังจะมอบไวน์เนอร์ให้ฉันล่ะ ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ไวน์เนอร์ไม่ใช่ของเจียงเวยเหรอ"

เธอพูดและมองไปที่เซียวหลานแวบหนึ่ง

เซียวหลานไม่ได้พูดอะไร

แม้แต่การมองในดวงตาของเธอก็ซับซ้อนเล็กน้อยและยังมีความขุ่นเคืองอยู่ด้วย?

ผู้เฒ่าเจียงส่งเสียงไม่แยแสและพูดด้วยเสียงอันดังว่า "แม้ว่าไวน์เนอร์จะเป็นบริษัทจิวเวลรี่ที่แม่ของเธอก่อตั้ง แต่ตอนนี้มันอยู่ภายใต้ชื่อของตระกูลเจียง นั่นก็หมายความว่ามันเป็นของตระกูลเจียงเท่านั้น"

"พวกเธอเป็นแค่ผู้หญิง ในที่สุดก็ต้องออกเรือนไป ไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ก็ไม่เกี่ยวข้องกับพวกเธออยู่แล้ว พ่อของเธอถึงกับเปลี่ยนพินัยกรรมและมอบไวน์เนอร์ให้กับเธอ ฉันจะไม่เห็นด้วย"

เจียงเซิงตกตะลึงกับคำพูดของผู้เฒ่าเจียง

หมายความว่ายังไง?

พ่อของเขาเปลี่ยนพินัยกรรมและมอบไวน์เนอร์ให้กับเธอ?

นี่มันอะไรกันเนี่ย?