ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 145

ไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ได้รับความสนใจเมื่อไม่นานมานี้ และเด็กผู้หญิงคนนี้ชื่อเจียงเวย มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องอื้อฉาวที่วางกับดักคุณหนูของตระกูลเสิ่น

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเธอมีสร้อยข้อมือของกุงม่านม่าน น้องสาวของเธอ...

"เรื่องที่เกิดขึ้นกับคุณเสิ่นเธอเป็นคนทำจริงๆ เหรอ"

"ฉันไม่ได้ทำ" เจียงเวยแสร้งทำเป็นน้อยใจ "ฉันถูกใส่ร้าย คุณหนูเสิ่นกับฉันไม่รู้จักกัน และฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงมาใส่ร้ายฉัน"

กุงหลี่หลี่วางถ้วยชาลง "ทำไมบุคลิกของเธอแตกต่างกับแม่ม่านม่านของเธอมาก?"

ประโยคนี้ทำให้เจียงเวยใจเต้นรัว

หรือว่าเธอสงสัยอะไรเข้าแล้ว?

เจียงเวยมีเหงื่อเญ้นออกจากหน้าผากของเธอที่คนอื่นสังเกตได้ยาก และทำสีหน้าอย่างลำบากใจว่า "ฉัน... แม่ของฉันเสียชีวิตตั้งแต่ฉันยังเด็ก ฉันถูกเลี้ยงดูมาโดยพี่เลี้ยงเด็กตลอดค่ะ"

"งั้นเหรอ"

กุงหลี่หลี่มองพิจารณาหญิงสาวตรงหน้า เธอมีนิสัยขี้กลัว ค่อนข้างระมัดระวังมาก เธอแตกต่างจากกุงม่านม่าน น้องสาวของเธอมากจริงๆ

กุงม่านม่านหนีออกจากบ้านมาหลายสิบปีโดยไม่มีข่าวคราวแต่อย่างใด ถ้าไม่ใช่เพราะสร้อยข้อมือชิ้นนี้ เธอคงไม่กล้าตัดสิน...

"ในเมื่อเธอเป็นลูกสาวของม่านม่าน ต่อไปเธอก็เรียกฉันว่าป้าเถอะ ลี่เซินเป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอ หากเธอต้องการอะไรก็บอกเขาได้เลย"

ดวงตาของเจียงเวยเต็มไปด้วยความใจใจ แต่การแสดงออกของเธอกลับถ่อมตัวมาก "ฉันเข้าใจแล้วค่ะ คุณป้า"

ก่อนที่เธอจะมา เธอได้คิดถึงคำกำชับของแม่เซียวหลานตลอด ที่ว่าไวน์เนอร์ จิวเวลรี่จะต้องไม่ตกไปอยู่ในกำมือของนังเจียงเซิงนั่น แต่เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์ปัจจุบันของไวน์เนอร์ ถ้านังตัวดีนั่นต้องการให้ซือเย่เจ๋วซื้อมัน ไวน์เนอร์ก็ไม่ได้เป็นของตระกูลเจียงอีกแล้วจริงๆ

แม้ว่าเธอจะไม่สนใจ ไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ แต่เธอก็จะไม่มีวันปล่อยให้ เจียงเซิง ผู้หญิงเลวคนนั้นได้รับสิ่งที่เธอต้องการ!

วันรุ่งขึ้น

แฟรงค์และเจียงเซิงที่ดูเคร่งขรึมกำลังนั่งอยู่ในห้องประชุมของแผนก บนหน้าจอ ไวน์เนอร์ซึ่งถูกตระกูลเสิ่นโจมตีอยู่นั้น ตลาดหุ้นกลับเพิ่มขึ้นเป็น 60% ในชั่วข้ามคืน