ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 147

สามวันต่อมา

งานประมูลของฮัวเซี่ย จิวเวลรี่เริ่มตั้งแต่เวลาหนึ่งทุ่ม

ผู้ซื้อจะหยิบหน้ากากจากเจ้าหน้าที่หญิงต้อนรับมาสวมก่อนก้าวเข้าไปในห้างจัดงานประมูลทีละคน

ห้างจัดงานประมูลฮัวเซี่ย จิวเวลรี่ นอกจากการประมูลเครื่องประดับของสะสมแล้ว ยังประมูลของโบราณอีกด้วย ค้าขายทั้งหมดที่นี่ผ่านช่องทางที่ถูกต้องตามกฏหมายหมด

ห้างจัดงานประมูลออกแบบเป็นอาคารทรงกลม ภายในตกแต่งเป็นอาคารไม้แบบดั้งเดิม สไตล์เรโทรและหรูหรา ได้แบ่งออกเป็นที่นั่งล็อบบี้และห้องวีไอพีบนชั้นสอง

บนชั้นสองมีห้องวีไอพีจำนวน 8 ห้อง หน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานได้รับการออกแบบให้เป็นหน้าต่างเปล่า จากห้องส่วนตัวสามารถมองเห็นตัวคนในล็อบบี้ชั้นล่างและเวทีการประมูลได้อย่างชัดเจน

คนที่ขึ้นไปนั่งห้องวีไอพีบนชั้นสองได้ก็มีข้อกำหนดด้วย นอกจากเป็นบุคคลสำคัญที่มีชื่อเสียง และทรัพย์สินส่วนตัวอย่างน้อยไม่ต่ำกว่าห้าพันล้านบาท

เพราะถึงยังไงมางานประมูลฮัวเซี่ย จิวเวลรี่ ต้องมีเงินในกระเป๋าไม่ใช่น้อย

เจียงเซิงและแฟรงค์ก้าวเข้าไปในห้างจัดงานประมูลโดยสวมหน้ากากปาร์ตี้ วันนี้เธอสวมกระโปรงปกสูงสีขาวและผมยาวของเธอถูกเกล้าไว้ดูเป็นหัวกะทิมาก

ต่างหูพู่เข้ากับเครื่องประดับที่ด้านหน้าของปกเสื้อของเธออย่างดี และที่ขอบเอวก็รัดเอวเรียวเล็กของเธอได้อย่างสมบูรณ์แบบมาก

เธอกับแฟรงค์เดินไปที่นั่งที่จองไว้ แฟรงค์มองไปรอบๆ ผู้คนที่สวมหน้ากากปาร์ตี้และอดไม่ได้ที่จะถาม

"เซิงเซิง เธอแน่ใจหรือว่าเจียงเวยจะมาคืนนี้?"

เจียงเซิง "เธอจะมา"

เฟรดแจ้งข่าวนี้ให้กับเจียงเวย และยังให้เฟรดหาทางเอาต้นฉบับการออกแบบผลงานของเธอที่จะเข้าร่วมงานประมูลด้วย เธอก็มีจุดประสงค์เพียงอย่างเดียวว่าจะทำลายเธอจนสิ้นซากในคืนนี้

ในเมื่อเจียงเวยต้องการเอาข้อหาขโมยความคิดสร้างสรรค์ของคนอื่นใส่เธอ งั้นก็ใช้เธอเป็นประโยชน์จะดีกว่า

เจียงเวยก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างที่คิดไว้จริงๆ

แม้ว่าพวกเธอต่างจะสวมหน้ากากปาร์ตี้ไว้ แต่ทั้งสองก็ยังจำกันออก

เจียงเวยเดินไปหาเธออย่างได้ใจว่า "เจียงเซิง เธออยู่ที่นี่จริงๆ ด้วยเหรอ?"