ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 149

ผู้ชมด้านล่างเวทีต่างปรบมือให้

การประมูลครั้งต่อไปคือเครื่องประดับของจิ่นซุ่ยเช่นเดิม หลังจากผ่านไปหลายรอบ มูลค่าสูงสุดของเครื่องประดับที่จิ่นซุ่ย ประมูลคือ 8.4 พันล้าน ซึ่งสูงกว่าเครื่องประดับที่ประมูลโดยผู้อื่น

ในเวลานี้ เครื่องประดับที่แสดงบนหน้าจอคือสร้อยคอนกยูงสีน้ำเงิน

หลังจากเห็นผลงานชิ้นนี้ แฟรงค์ก็อดไม่ได้ที่จะมองยังเจียงเซิงอย่างประหม่า กู้เฉินกวางราวกับสังเกตเห็นสายจาของเขาเลยเหลือบมองเจียงเซิงจากมุมหางตาของเขา

ผู้ขาย: เจียงเวย

ผู้ชมส่งเสียงโห่และแขกหลายคนก็กระซิบกัน ถึงยังไงเครื่องประดับที่ประมูลก่อนหน้านี้นั้นถ้าไม่ได้มาจากบริษัทขนาดใหญ่ที่มีชื่อเสียง ไม่ก็นักออกแบบที่มีชื่อเสียง แต่เจียงเวยคนนี้ที่คนส่วนมากต่างก็ไม่รู้จักกัน

มีเพียงคนกลุ่มน้อยเคยเห็น "เรื่องตลก" บนเฟซบุ๊กเมื่อไม่นานมานี้ และรู้เหตุการณ์ระหว่างเธอกับคุณหนูจากตระกูลเสิ่นด้วย

แต่คนไม่มีชื่อเสียงก็ส่วนของคน ผลงานที่แสดงบนหน้าจอก็มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวมาก

หินหลักของสร้อยคอนกยูงคือแซฟไฟร์อันงดงาม แซฟไฟร์มีรูปแบบคล้ายหยดน้ำ เพชรสีน้ำเงินบนหางขนนกของขนนกยูงที่บานสะพรั่งมีบทบาทเพิ่มความงามด้วย

ส่วนเครื่องประดับชิ้นนี้คือ "ขนนกยูง" ที่เธอออกแบบ

น่าเสียดายที่เจียงเวยเพียงคัดลอกต้นฉบับการออกแบบของเธอ แต่เธอไม่รู้ว่ามีเพียงใช้แทนซาไนต์เป็นหินหลักของการออกแบบ "ขนนกยูง" นี้เท่านั้นที่สามารถให้แสดงความโดดเด่นพิเศษได้

เจียงเวยที่กำลังนั่งอยู่ในห้องฉ่ายเวยแอบรู้สึกได้ใจอย่างลับๆ ในขณะนี้ เมื่อเห็นราคาบนหน้าจอเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา เธอก็ทั้งตื่นเต้นและคาดหวัง

กุงหลี่หลี่หันไปมองเธอ "นี่คือผลงานของเธอเหรอ?"

เจียงเวยยิ้มและพยักหน้า "ใช่ค่ะ คุณป้า"

โชคดีที่เธอเปิดตัวชิ้นงานการออกแบบตัดหน้านังเจียงเซิงนั่นเลย ต่อให้เจียงเซิงออกแบบเก่งแล้วทำไมล่ะ ในที่สุด การออกแบบของเธอก็ยังตกอยู่ในมือของเธออยู่ดีไม่ใช่เหรอ?

กุงหลี่หลี่ไม่พูดอะไร เมื่อดูการออกแบบบนหน้าจอ คิ้วของเธอก็ขมวดเล็กน้อย

มันว่างามก็จริง แต่มักจะรู้สึกเหมือนขาดอะไรบางอย่าง