ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 161

เขาไม่ได้มีแผนจะทำอะไรต่อไป เขาแค่กอดเธอไว้ในอ้อมแขนแล้วหลับไป "นอนเถอะ"

เมื่อรู้สึกถึงลมหายใจของชายที่อยู่ข้างหลังเธอ เจียงเซิงจึงค่อยๆ ผ่อนคลายลงและเริ่มรู้สึกง่วงนอน

**

เจียงเซิงและซือเย่เจ๋วเดินลงไปชั้นล่างพร้อมกัน

เจียงเซิ่นเตรียมอาหารเช้าไว้ให้แล้ว เมื่อเขาเห็นพวกเขาลงไปชั้นล่าง เขาก็ยิ้มแล้วพูดว่า "ตื่นแล้วเหรอ พวกคุณกินอาหารเช้าเสร็จค่อยกลับไปนะ"

ทันทีทีเจียงเซิงเดินไปที่โต๊ะและนั่งลง จากนั้นเธอก็เห็นเจียงหลินแต่งตัวสวยงามเดินตามผู้เฒ่าเจียงลงมาชั้นล่าง

"เซิงเซิงเอ๊ย เมื่อคืนเธอกับท่านเจ๋วนอนหลับสบายหรือเปล่าล่ะ?"

เมื่อเห็นผู้เฒ่าเจียงถามอย่างกระตือรือร้น เจียงเซิงก็ตอบอย่างขอไปที "อืม นอนหลับสบาย"

ผู้เฒ่าเจียงขยิบตาให้เจียงหลิน และเจียงหลินก็เดินไปข้างๆ เจียงเซิงด้วยรอยยิ้ม "พี่เจียงเซิง ฉันขอนั่งที่นี่ได้ไหม"

เจียงเซิง: "ก็แล้วแต่เธอ"

เธอดึงเก้าอี้ออกมาแล้วนั่งข้างเจียงเซิง และพูดอย่างเป็นมิตรและเขินอายว่า "พี่เจียงเซิง ฉันเพิ่งมาเมืองหลวงไม่นานนัก และไม่ค่อยรู้จักกับสถานที่หลายแห่ง คุณย่าบอกว่าให้พี่พาฉันไปทำความรู้จักกับสภาพแวดล้อมของเมืองหลวง พี่เจียงเซิง พี่คงไม่ว่าอะไรใช่ไหม?"

ก่อนหน้านี้เธอมีหวังกับเจียงเวย แต่ตอนนี้เธอไม่คิดอย่างนั้นแล้ว เพราะตราบใดที่เธอติดตัวกับเจียงเซิง เธอก็มีโอกาสที่จะเข้าใกล้ท่านเจ๋ว

ชายผู้สูงส่งและโดดเด่นอย่างท่านเจ๋วนั้น ทั้งหล่อเหลาและหาได้ยากมาก แม้แต่คุณย่ายังชอบเขาอีกด้วย

ตราบใดที่เธอสามารถทำให้ท่านเจ๋วสังเกตเห็นเธอได้ เธอเชื่อว่าด้วยความงามของเธอ เธอจะสามารถล่อลวงท่านเจ๋วจากมือของเจียงเซิงได้

คุณย่าของเธอบอกไว้ว่าผู้ชายล้วนไม่ชอบผู้หญิงที่แข็งแกร่งเกินไป แต่ชอบผู้หญิงที่อ่อนโยน รอบคอบ และให้ความสำคัญกับครอบครัวมากกว่า

เพราะถึงยังไงลุงสามของเธอคือตัวเอง สุดท้ายเขาก็ทอดทิ้งภรรยาคนแรกที่แข็งแกร่งและมีความสามารถเพื่อหาเมียน้อยสิ?