ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 181

ให้ตายเถอะ หญิงชราคนนี้คือใครกันแน่?

ในเวลานี้ มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างช้าๆ

"เกิดอะไรขึ้น?"

เจียงเวยหันกลับมาและเห็ ลู่ลี่เซินปรากฏตัวมา เธอรีบเดินไปหาเขาแล้วพูดอย่างน้อยใจว่า "พี่ ฉันก็ไม่รู้ว่ามันเป็นอะไรไป พวกเธอจงใจหาเรื่องฉัน... "

คุณนายหนานจิ่นหัวเราะเบาๆ "โอ้ เธอเป็นน้องของคุณชายลู่เหรอ ทำไมฉันถึงไม่รู้ล่ะ"

เจียงเวยกัดริมฝีปากของเธอ ในเวลานี้ เธอไม่กล้าสบตากับ เจียงเซิงเลย

เธอแค่เดิมพันอยู่ว่า เจียงเซิงไม่รู้เรื่องของตระกูลกุง

ลู่ลี่เซินค่อยๆ เดินไปหาคุณนายหนานจิ่น "คุณนายหนานจิ่น ผมขอโทษ หากเป็นน้องสาวของผมทำให้คุณขุ่นเคืองใจผมหวังว่าคุณจะไม่ถือสาอะไร"

"เหอะ เธอเพิ่งพูดอย่างมั่นอกมั่นใจว่าตระกูลลู่อย่างพวกคุณไม่มีทางจะไว้หน้าให้กับหญิงชราอย่างฉันเลย"

ลู่ลี่เซินขมวดคิ้วและมองดูเจียงเวยอย่างเย็นชา

เจียงเวยก้มศีรษะลงและกัดริมฝีปากของเธออย่างแรง

จะเป็นแบบนี้ได้อย่างไร เมื่อพิจารณาถึงทัศนคติของคุณชายลู่ที่มีต่อชายชราคนนี้ คำพูดที่เธอเพิ่งพูดไปเมื่อกี้ไม่เท่ากับทำให้ตนเองหน้าแตกชัดๆ เหรอ?

เดิมทีลู่ลี่เซินไม่ต้องการยุ่งกับเรื่องนี้ ยิ่งไม่ต้องการช่วยเจียงเวย เพียงแต่มันเกี่ยวข้องกับชื่อเสียงของตระกูลลู่ และถ้าเจียงเวยรุกรานคุณนายหนานจิ่น มันก็คงไม่เป็นผลดีกับตระกูลลู่

"ไม่ต้องกังวลครับ ผมจะให้คำตอบที่น่าพอใจแก่คุณ"

ลู่ลี่เซินหันไปมองเจียงเวยโดยไม่มีอารมณ์ใดๆ ในดวงตาของเขา "ขอโทษต่อคุณนายซะ"

"พี่ ฉัน..."

"ช่างเถอะ หญิงชราอย่างฉันรับคำขอโทษของเธอไม่ไหวหรอก ให้กุงหลี่หลี่ แม่ของนายมาหาฉันทีหลังเถอะ"

คุณนายหนานจิ่นส่งเสียงไม่แยแส ก่อนหันไปหาเจียงเซิง "เซิงเซิง ไปกันเถอะ"

"ค่ะ" เจียงเซิงยิ้มและเข็นรถเข็นออกไป