ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 219

เธอเม้มริมฝีปากแล้วกล่าวเสริม "แค่ชาวยปล่อยเจียงยี่ออกมาก็พอ สำหรับบริษัทการท่องเที่ยวบ่อน้ำพุร้อนของพวกเขาจะเป็นยังไง มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย"

เธอสามารถช่วยลุงของเธอออกมาได้ แต่เธอก็ไม่ลืมสิ่งที่วังเยี่ยนและผู้เฒ่าเจียงทำกับเธอ

เธอแค่เห็นแก่พ่อของเธอช่วยคนออกจากสถานีตำรวจเท่านั้น ส่วนเรื่องแื่นเธอจะไม่ยุ่งด้วย

แน่นอนว่า หากพวกเขายังไม่รู้จับผิดชอบชั่วดี งั้นก็ค่อยว่ากันแล้วแหละ

ซือเย่เจ๋วยืนขึ้นและเดินไปหาเธอ เอนตัวไปด้านหน้าโต๊ะเล็กน้อยแล้วมองดูเธอ "นำตัวคนออกมาก็ได้ แต่ว่า..."

เขายื่นมือออกไปจับเธอไว้ในอ้อมแขน "คุณจะให้ผลประโยชน์อะไรแก่ผมบ้างล่ะ"

เจียงเซิงหายใจเข้าลึกๆ และเธอรู้ดีว่าชายคนนี้จะต้องได้คืบจะเอาศอกอย่างแน่นอน!

ขนตาของเจียงเซิงลดลงเล็กน้อย ไหนๆ ก็จะจูบแล้ว จะจูบกี่ครั้งมันก็เหมือนกันหมดแหละ

เป็นเรื่องยากเลยที่เธอเป็นฝ่ายเริ่ม แต่จู่ๆ เขาก็ยกนิ้วชี้ขึ้นและทับไว้ที่หน้าริมฝีปากของเธอ ดวงตาของเขาราวกับกำลังมีไฟเผาอยู่อย่างไรอย่างนั้น "อย่าใช้แค่นี้มาจัดการผม"

เจียงเซิงตบมือของเขาออกไป "งั้นคุณต้องการอะไร?"

"ผมต้องการคุณ" เขาตอบโดยไม่เปลี่ยนสีหน้า

แก้มของเจียงเซิงอดไม่ได้ที่จะร้อนขึ้น เขาสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงอันละเอียดอ่อนของเธอ และกำลังจะพูดอะไรบางอย่างอยู่แต่กลับถูกเขาเข้ามาปิดปากไว้

เจียงเซิง "..."

วันรุ่งขึ้น

ผู้เฒ่าเจียงได้รับโทรศัพท์จากวังเยี่ยน ลูกสะใภ้คนโตของเธอ และดีใจมากที่รู้ว่าเจียงยี่ได้รับการปล่อยตัวแล้ว